Peng Zhen

Peng Zhen
member of the National People's Congress Head of the Organization Department of the Communist Party of China 1944 - 1953 ← Chen Yun - Rao Shushi → Secretary of the CPC Beijing Committee 1948 - 1966 - Li Xuefeng → Mayor of Beijing 1951 - 1966 ← Nie Rongzhen - Wu De → Secretary-General of the National People's Congress 1954 - 1965 - Liu Ningyi → Secretary-General of the National People's Congress 1979 - 1980 ← Ji Pengfei - Yang Shangkun → Secretary of the CPC Central Political and Legislative Committee 1980 - 1982 - Chen Pixian → Chairman of the Standing Committee of the National People's Congress 18 xunu 1983 - 27 abril 1988 ← Ye Jianying - Wan Li →
Vida
Nacimientu	Quwo County, 12 d'ochobre de 1902
Nacionalidá	Dinastía Qing República Popular China
Fallecimientu	Beixín, 26 d'abril de 1997 (94 años)
Sepultura	Cementerio revolucionario de Babaoshan
Familia
Casáu/ada con	Zhang Jieqing
Oficiu
Oficiu	políticu
Creencies
Partíu políticu	Partíu Comunista de China

Peng Zhen (chinu: 彭真 ; pinyin: Péng Zhēn; Wade-Giles: P'eng Chen; 12 d'ochobre de 1902 – 26 d'abril de 1997) foi un miembru prominente del Partíu Comunista de China. Foi Presidente del Comité Permanente de l'Asamblea Popular Nacional de 1983 a 1988.

Biografía

Xunir al Partíu Comunista de China en 1923 como miembru fundador del partíu de la provincia de Shanxi. Arrestáu en 1929, siguió realizando actividaes polítiques clandestines mientres tuvo en prisión. Foi lliberáu en 1935 y empezó a entamar un movimientu de resistencia contra les fuerces invasores xaponeses. Por esa mesma dómina, foi nomáu Director del Departamentu d'Organización de la Oficina del Norte del Partíu Comunista de China. Mientres la captura de 1948 de Pequín poles fuerces comunistes na Guerra Civil China, destaca pol so esfuerzu.

Peng foi miembru de múltiples Comités centrales y del Secretariáu del Comité Central del Partíu Comunista de China. Tamién tuvo'l cargu de Primer Secretariu del Comité Municipal de Pequín y alcalde de Pequín (1951).

Peng perdió'l favor de Mao Zedong na revolución d'abril de 1966 cuando atacó la creencia de Mao, según la cual tola lliteratura tenía de sofitar al estáu. A pesar d'esta oposición, sobrevivió pa ser rehabilitáu mientres el gobiernu de Deng Xiaoping. Darréu, convertir en Secretariu de la Comisión d'asuntos políticos y llegales del Comité Central del Partíu Comunista de China (1980). Como presidente del Comité Permanente de l'Asamblea Popular Nacional (1983), procuró amontar el poder de la Asamblea Popular Nacional. Peng retirar de les sos posiciones polítiques destacaes en 1988.

Ye consideráu unu de los Ocho Inmortales del Partíu Comunista de China.

Referencies

• Testu orixinal basáu nel artículu demarxists.org (GNU FDL)

Enllaces esternos

• Archivo sobre Peng Zhen

Peng Zhen