Partíu Comunista de Galicia
| Partíu Comunista de Galicia | |
|---|---|
.png) | |
| Secretaría xeneral | Eva Solla |
| Fundación | 1968 |
| Estáu |
 España |
| Ideoloxía política | eurocomunismu, galleguismu, federalismu español y Marxismu |
| Posición nel espectru | estrema izquierda |
| Páxina web | pcgalicia.org |
 | |
El Partíu Comunista de Galicia (PCG) ye la federación del Partíu Comunista d'España en Galicia. El PCG surde en 1968 y la so secretaria xeneral ye Eva Solla.
Historia[editar | editar la fonte]
El PCG surde en 1968, nun congresu nel exiliu, que tuvo llugar en París, como seición gallega del PCE. El PCE yera'l principal partíu d'oposición al franquismu en Galicia y el PCG caltuvo esa hexemonía, pero yá contestada polos partíos nacionalistes d'izquierdes y tamién por otros partíos d'izquierdes biforcaos del propiu PCE. El so primer secretariu xeneral foi Santiago Álvarez, qu'ocupó'l cargu hasta 1979. A pesar d'esistir dende 1969, el PCG nun s'inscribió nel rexistru de partíos políticos del Ministeriu del Interior hasta 1986, coincidiendo cola so integración n'Esquerda Unida, la federación gallega d'Izquierda Xunida.
Al empiezu de la Transición el PCG goció de cierta influyencia na vida política gallega, formando parte de la Taboa Democrática de Galicia.[1] El so secretariu xeneral dende 1979, Anxo Guerreiro, foi ún de los integrantes de la Comisión de los 16, que redautó l'estatutu d'autonomía en 1981. Nes primeres eleiciones autonómiques, llevaes a cabu esi añu, el PCG llogró un diputáu, pola Provincia d'A Coruña, qu'ocupó'l so secretariu xeneral. Sicasí, mientres los primeros años de la década de 1980, el PCG sufrió los braceos graves disensiones internes. En 1984, parte de los sos miembros s'integraron nel PSOE. Per otra parte, el bracéu entre carrillistas y críticos que se llevaben a cabu a nivel nacional tuvo tamién el so reflexu na organización gallega. Guerreiro, perteneciente al sector críticu o renovador, foi movíu de la secretaría xeneral en 1983 por Julio Pérez de la Fuente, del sector fiel a Santiago Carrillo.[2] Sicasí, en 1985, Carrillo y los sos siguidores, ente los que s'atopaba Pérez de la Fuente, foron espulsaos del PCE en 1985. D'esta forma, nes eleiciones autonómiques de 1985, el PCG tuvo que competir col partíu que crearen los partidarios del espulsáu Santiago Carrillo, el Partíu Comunista de Galicia - Marxista Revolucionariu,[3] empobinaos pol mesmu ex secretariu xeneral del PCG, Pérez de la Fuente, ensin consiguir nengún d'ellos representación parllamentaria (al llograr caunu de los partíos una cantidá de votos similar, 10.625 del PCG frente a 8.318 del PCG-MR).[4] En 1986 foi ún de los fundadores de la entós coalición Esquerda Unida, polo que nun volvió a presentase a nengún procesu eleutoral en solitariu.
En 1997, la direición d'Esquerda Unida decidió presentase a les eleiciones autonómiques d'esi añu en coalición col PSdeG-PSOE, una decisión que remató cola desvinculación d'EU d'izquierda Xunida, al desautorizar esti pactu. Esti alcuerdu foi refugáu por un sector de la coalición lideráu polos dirixentes del PCG Carlos Dafonte y Manuel Peña-Rey, secretariu xeneral del PCG. Esti grupu, sofitáu pola direición estatal, preséntase a les eleiciones en solitariu baxo la denominación Izquierda Xunida. Tres el tresformamientu del grupu coligado colos socialistes e'Esquerda de Galicia, el grupu de Dafonte y Peña-Rey retomó la denominación Esquerda Unida.
Nel XI Congresu realizáu en 2006 escoyóse como secretariu xeneral a Carlos Portomeñe.
Nel XII Congresu del PCG, celebráu n'ochobre de 2014, escoyóse'l nuevu Comité central, anováu en más d'un 60%, y foi escoyida Eva Solla nueva secretaria xeneral. Eva Solla encara una etapa al frente del partíu que s'espera que sía de crecedera orgánica y na que van tar “a la ofensiva” y en permanente diálogu colos movimientos sociales y obreros, énte lo que consideren l'"escosamientu” del modelu de la transición “herederu del postfranquismu” y en franca “descomposición”.[5]
Resultaos eleutorales[editar | editar la fonte]
Xenerales[editar | editar la fonte]
| Eleiciones al Congresu de los Diputaos Resultaos del PCE en Galicia | |||
|---|---|---|---|
| Eleiciones | Votos | Porcentaxe | Escaños |
| Eleiciones xenerales de 1977 | 34.188 | 3,03% | 0 |
| Eleiciones xenerales de 1979 | 42.594 | 4,16% | 0 |
| Eleiciones xenerales de 1982 | 20.108 | 1,55% | 0 |
Dende 1986, el PCG nun participa nes eleiciones, yá que s'integró n'Esquerda Unida.
Autonómiques[editar | editar la fonte]
| Eleiciones al Parllamentu de Galicia Resultaos del PCG | |||
|---|---|---|---|
| Eleiciones | Votos | Porcentaxe | Escaños |
| Eleiciones autonómiques de 1981 | 32.623 | 2,87% | 1 (Anxo Guerreiro) |
| Eleiciones autonómiques de 1985 | 10.635 | 0,84% | 0 |
Dedde 1986, el PCG nun participa nes eleiciones, yá que s'integró n'Esquerda Unida.
Enllaces esternos[editar | editar la fonte]
Referencies[editar | editar la fonte]
- ↑ Los noventa y seis participantes nel cume, ABC, 5 de setiembre de 1976, nel Archivu Linz de la Transición.
- ↑ Camudo na direición de los comunistes gallegos, El País, 2 de payares de 1983.
- ↑ Gerardo Iglesias confía nuna recuperación del votu comunista, El País, 9 de payares de 1985.
- ↑ Boletín Oficial de les Cortes: Aprobación pola Comisión Mista pa les Rellaciones col Tribunal de Cuentes de los Informes emitíos por esti Altu Tribunal, sobre fiscalizaciones efectuaes a Gastos eleutorales de les Elecciones al Parllamentu de Galicia del añu 1985, Comisión Liquidadora de Medios de Creitos a la Esportación y Lliquidación de Medios de Comunicación Social del Estáu
- ↑ Los comunistes gallegos quieren pasar a la ofensiva, Adiante Galicia, 5 d'ochobre de 2014.
Datos: Q3326258