Saltar al conteníu

Natalie Depraz

De Wikipedia
Natalie Depraz
Vida
Nacimientu 13 d'avientu de 1964[1] (59 años)
Nacionalidá Bandera de Francia Francia [2]
Familia
Casada con Frédéric Mauriac (en) Traducir
Franck Viellart (en) Traducir ( – 2003)[3]
Fíos/es Jean-Emmanuel Depraz (es) Traducir
Estudios
Estudios Escuela normal superior de Fontenay-Saint-Cloud (es) Traducir
Universidá de París Nanterre doctoráu
St. Sergius Institute (en) Traducir
Direutor de tesis Jean-François Courtine
Direutora de tesis de Yves Millou (en) Traducir
Llingües falaes francés[4]
Oficiu filósofaprofessors, scientific professions (en) Traducir
Emplegadores Universidad de Ruan (es) Traducir
Creencies
Relixón cristianismu ortodoxu[5]
Partíu políticu Francia Insumisa [6]
Cambiar los datos en Wikidata

Natalie Depraz (13 d'avientu de 1964) ye una filósofa francesa especializada en filosofía alemana, en fenomenoloxía y, sobremanera, en Edmund Husserl. Ye profesora en la Universidá de Rouen y miembru universitaria de los Archivos-Husserl de la Escuela Normal Superior de París.

Ye autora d'una docena d'obres, como Attention et vigilance, à la croisée de la phénoménologie et des sciences cognitives,[7] traductora de numberosos testos d'Husserl y de Fink, y editora d'una ventena d'obres coleutives.

Dende 1995 y hasta la muerte de Francisco Varela, en 2001, trabayó n'estrecha collaboración col neurobiólogo y col psicólogu Pierre Vermersch, con quien escribió A l'épreuve de l'expérience: pour une pratique phénoménologique,[8] publicáu n'inglés en 2003 col títulu On becoming aware. A pragmatics experiencing.[9]

Biografía

[editar | editar la fonte]

Depraz ingresó na Escuela Normal Superior Fontenay-Saint-Cloud/Paris en 1984. Llogró'l títulu de grau (1985) y máster (1986) en Filosofía pola Universidá de París I Panteón-Sorbona. La tema de la so tesis, dirixida por J. Maurel, foi: «L'estáu del sistema en la Crítica de la Razón Pura y la Crítica del Xuiciu de Kant». El so DEA (1987), llográu por la Universidá de París X-Nanterre y empobináu por J. Seidengart, llevaba por títulu: «Forma y estructura na filosofía de les formes simbóliques de Y. Cassirer». Coles mesmes cunta con dos talos graos n'estudios ingleses y Llingüística, con un grau y máster n'alemán, y con un grau, máster y DEA en Lletres Modernes y Etnoloxía.

En 1988, Depraz aprobó l'exame de la Agregamientu de Filosofía. Esi mesmu añu, cursó estudios de doctoráu nos Archivos-Husserl de París y realizó un llectoráu na Universidá d'Istambul. Ente 1991 y 1994, foi becaria-doctoranda de la Universidá de Poitiers. Defendió'l so doctoráu en filosofía en 1993 na Universidá de París X-Nanterre, que'l so tema foi: «La altelorogía ente la trascedencia y la encarnación, l'estáu de la intersubjetividad en Y. Husserl», dirixida por J.-F. Courtine. Ente 1994 y 1997, foi becaria nel Centru Nacional pa la Investigación Científica (CNRS, poles sos sigles en francés) de la Fundación Thiers mientres impartía clases nel Lycée J. Ferry de Conflans-Sainte-Honorine. Ente 1998 y 2004, foi direutora del programa d'investigación del Colexu Internacional de Filosofía de París. En 2000, foi profesora encargada na Universidá de París IV París-Sorbone, yá que ocupó seis años. Dende 2004, ostenta una tesis de habilitación pa dirixir trabayos d'investigación na Universidá de Poitiers sol títulu «Fenomenoloxía y práutica» y, en 2006, foi designada profesora na Universidá de Rouen. Ente 2007 y 2012, foi investigadora asociada nel Centru d'Investigación n'Epistemoloxía Aplicada (CREA, poles sos sigles en francés) de París. En 2011, asumió'l cargu de presidenta de l'asociación Gabriel Marcel y, hasta 2013, foi direutora del departamentu de Filosofía de la Universidá de Rouen. En 2015, asumió la direición del Master LLIRIU (Llingua, Idees y Sociedaes) y de la especialidá Filosofía.

En 2017, por cuenta de les eleiciones presidenciales y, más palantre, llexislatives de Francia, collaboró col programa del partíu políticu Francia Insumisa de Jean-Luc Mélenchon.

Filosofía

[editar | editar la fonte]

A partir de la llectura interna de los testos d'Husserl, especialmente les Meditaciones cartesianes (1929) y los manuscritos dedicaos a la intersubjetividad (1908-1935), yá en 1995 Depraz formuló la hipótesis d'una comprensión de la esperiencia del otru a partir del motivu de la alteridad del suxetu: «Entender al otru como tal obliga a tener en cuenta la so semeyanza asociativa conmigo y a enraigonar el so propiu conteníu nuna estructura xenética de alteridad con al respective de sí mesmu, que ye cooriginariamente espaciu-temporal, esto ye, tamién imaxinariu».[10] Esta primer intuición llevar a repensar el cuerpu dende la conocencia lúcido d'unu mesmu, pero tamién a la conciencia na so dimensión procedimental: «La encarnación ye un esfuerciu de tolos intres onde puede resurdir la lucidez de la que'l nuesu cuerpu ye depositariu, d'ende la so opacidá tendencial».[11]

Estes investigaciones, al empar testuales y experienciales, tán motivaes pola esmolición de revelar l'algame práuticu de la fenomenoloxía como actitú filosófica radical cognitiva y experiencial, plantegando en cada exame la entruga de cómo ponela en práutica, en concretu, por aciu l'exerciciu efectivu del so métodu: «La epojé esplegar en tres fases principales, una fase de suspensión (…), una fase de redirección de l'atención del esterior” al interior”, una fase d'acoyida o receptividá afeutiva».[8]

Trátase, pos, de manifestar cómo les descripciones fenomenológicas son depositaries d'una fuercia d'encarnación que trata de revelase al traviés d'una llectura experiencial qu'enllarga y actualiza la primer llectura conceptual. El desafíu que plantega esta prueba práutica lleva a Depraz a convidar a un tresformamientu pragmático y empírico de la fenomenoloxía, y a confrontarla de manera granible a base de conocencies teolóxicos, científicos, sicopatolóxicos y antropolóxicos.[12]

Les sos investigaciones recién centrar na atención entendida como vixilancia y non solo como concentración,[7] na sorpresa y la depresión (nel marcu del proyeutu d'investigación Emphiline de l'Axencia Nacional d'Investigación francesa), según na cronicidad de les patoloxíes (dientro del proyeutu Adochroniq de les Grandes Redes d'Investigación de Francia) y la esperiencia del trauma. Estes investigaciones estudien la rellación ente la filosofía, les ciencies cognitives, les vivencies personales y la salú mental. A partir d'ende, Depraz desenvuelve un aproximamientu que coneuta la complexidá de la vivencia singular del suxetu y el so venceyu cola descripción de la microtemporalidad.[13]

Depraz, qu'enllargó y reexaminado la investigación de Francisco Varela y el paradigma de la neurofenomenoloxía, promueve dende va años lo qu'ella denomina una «cardiofenomenoloxía» qu'abarca'l sistema cardiacu dende les sos dimensiones orgániques, vivíes y emocionales como complementaries al celebru, al cuerpu y a la redolada del suxetu.[14]

Bibliografía

[editar | editar la fonte]

Obres teóriques

[editar | editar la fonte]
  • Transcendance et incarnation, L'intersubjectivité comme altérité à soi chez Y. Husserl, París, Vrin, «Bibliothèque d'Histoire de la philosophie», avientu de 1995, 364 pp. (prefaciu de R. Bernet, pp. 11-20). 
  • Lucidité du corps. De l'empirisme transcendantal, Dordrecht, Kluwer, coleición «Phaenomenologica», 2001, 249 pp. 
  • Attention et vigilance. A la croisée de la phénoménologie et des sciences cognitives, París, P.O.F., Epiméthée, setiembre de 2014, 528 pp.

Obres pedagóxiques

[editar | editar la fonte]
  • Husserl, París, A. Colin, coleición Synthèse, ochobre de 1999, 95 pp.
  • La conscience, París, A. Colin, coleición Synthèse, payares de 2000, 192 pp.
  • Plus sur Husserl : une phénoménologie expérientielle, París, Ed. Atlande, 2009, 157 pp.
  • Le phénomène, París, Bréal, La philothèque «Notions», 2014, 143 pp.

Obres esploratories

[editar | editar la fonte]
  • Ecrire en phénoménologue: «une autre époque de l'écriture», Fougères, Encre marine, marzu de 1999, 220 pp.
  • On becoming aware. A pragmatics of experiencing (en collaboración con F. J. Varela y P. Vermersch), Ámsterdam, Benjamin Press, 2003, 281 pp.; testu francés: A l'épreuve de l'expérience. Pour une pratique phénoménologique, Zeta Books, 2011, 368 pp. 
  • Comprendre la phénoménologie. Une pratique concrète, París, A. Colin, ochobre de 2006, 249 pp. Traducción alemana: Le corps glorieux. Phénoménologie pratique des Pères du désert et des Pères de l'Eglise, Bruxeles, Bibliothèque philosophique de Louvain, 2008, 280 pp. 
  • Lire Husserl en phénoménologue: les idées directrices…, París, P.O.F.-CNED, 2008, 246 pp.
  • Avatar: je te vois, Une expérience philosophique, París, Ellipses, payares de 2012, 183 pp.

Obres coleutives

[editar | editar la fonte]
  • Eugen Fink, actes del coloquiu de Cerisy-la-Salle (23-30 juillet 1994) (entamáu y editáu por M. Richir), Ámsterdam-Atlanta, Rodopi, col. «Elementa», 1997, 367 pp. 
  • Alterity and Facticity, New Perspectives on Edmund Husserl (en col. con D. Zahavi), Dordrecht, Kluwer, 1998, 236 pp. 
  • La gnose, une question philosophique, actes del coloquiu «Phénoménologie, gnose, métaphysique» entamáu n'Universidá de La Sorbona-Paris-IV, en collaboración con J.-Fr. Marquet, ochobre de 1998, ediciones du Cerf, París, 2000, 270 pp.
  • Embodiment and Awareness. Perspectives from phenomenology and cognitive science (ed. con S. Gallagher), en: Theoria et Historia Scientiarum, An International Journal for Interdisciplinary Studies, Special issue, Vol. VII, 2003/1, Torun, The Nicolas Copernicus Univerisity Press (Tomasz Komendzinski ed.), 264 pp.
  • Special issue on Attention. In Continental Philosophy Review (ed. con A. Steinbock), Dordrecht, Kluwer, 2004, 151 pp. 
  • Bouddhisme et philosophie. Actes del coloquiu, mayu de 2005, entamáu y editáu por N. Depraz, F. Bonardel y F. Midal en: Cahiers Bouddhiques n.° 3, marzu de 2006, 169 pp.; DVD Bouddhisme et philosophie. Producción y edición Nangpa/J. Mielnik. 
  • L'attention. Númberu especial editáu por N. Depraz, Alter nᵘ 18, París, 2010, 365 pp.
  • L'écriture et la lecture : des phénomènes miroir ? L'exemple de Sartre (en collaboración con N. Parant), Rouen, PUHR, collaboración en « Rencontres philosophiques », nᵘ 2, avientu de 2011, 166 pp.
  • Erôs. Númberu especial editáu por N. Depraz, Alter nᵘ 20, París, 2012, 251 pp.
  • Gabriel Marcel et la phénoménologie. En Présence de Gabriel Marcel, Éditions de l'Association Gabriel Marcel, 2012, nᵘ 21, 2012-2013, 184 pp. (númberu de Relire Gabriel Marcel, Retour critique sur une philosophie concrète (15-17 nov. 2012, Universidá Católica de Lyon y Conventu La Tourette (L'Arbresle), coloquiu presidíu por N. Depraz y Y. Gabellieri. 
  • Première, deuxième, troisième personne, editáu por N. Depraz, Bucuresti, Zeta Books, ochobre de 2014, 363 pp.
  • Construire le sujet (en collaboración con A. Levita y R. Wintemeyer). Actes del coloquiu de 2006, Universidá de Rouen, Éditions Lambert-Lucas, Limoges, 2014, 371 pp. 
  • La surprise à l'épreuve des langues (N. Depraz y Cl. Serban eds.), París, Hermann, 23 de mayu de 2015. 
  • Alain, philosophe rouennais engagé, N. Depraz ed., Rouen, PUHR, Rencontres philosophiques, 2016. 
  • La nature : enjeux croisés autour de l'Antiquité, de l'empirisme et de la phénoménologie (N. Depraz & T. Armaner eds.), en: Revue de Sciences humaines Lapsus, Universidá de Galatasaray, Istambul-Rouen, 2016. 
  • Surprise at the intersection of phenomenology and linguistics (N. Depraz & A. Celle eds.). Coloquiu del 21 al 22 de marzu de 2013 (entamáu por N. Depraz), disponible nel sitiu web del departamentu de Filosofía de la Universidá de Rouen, John Benjamins Press, Consciousness and Emotion book series, 2016. 
  • Surprise, an emotion ? (N. Depraz & A. Steinbock eds.), (Universidá de Carbondale, del 18 al 22 de setiembre de 2013), Springer, Heidelberg, 2016. 
  • La surprise. Númberu especial editáu por N. Depraz, Alter nᵘ 24, 2016.

Collaboraciones

[editar | editar la fonte]
  • Vers une sociologie de l'interpellation éthique dans le face à face - Le cas des relations infirmières/malades et agents de l'ANPE/chômeurs (modelización d'un réxime de compasión —o réxime de interpelación ética nel de frente— a partir de la ética de la cara y de la responsabilidá pol otru del filósofu Emmanuel Levinas), con Philippe Corcuff, Grupu de Socioloxía Moral y Política (GSPM-EHESS), París, documentu de trabayu, mayu 1995 (citáu en Philippe Corcuff, «Ordre institutionnel, fluidité situationnelle et compassion. les interactions au guichet de deux CAF», Recherches et Prévisions (CNAF), n.° 45, setiembre 1996, pp. 27-35, Vincent Dubois, La vie au guichet. Relation administrative et traitement de la misère, París, Economica, 1999, y Philippe Corcuff, «De la thématique du “lien social” à l'expérience de la compassion. Variété des liaisons et des déliaisons sociales», Pensée Plurielle, 2005/1, n.° 9, pp. 119-129).
  • Entrevista con Michel Henry, con Philippe Corcuff, xunu 1996 (publicáu en ContreTemps, n.° 16, abril de 2006, pp. 159-170, dempués en setiembre de 2013 criticar-de-leconomie-politique/ nel sitiu web Grande angle).
  • «Une phénoménologie du “nous”. Pistes théoriques à propos de la communauté grecque d'Istanbul», en L'individu aujourd'hui. Débats sociologiques et contrepoints philosophiques (actes del coloquiu de Cerisy), Philippe Corcuff, Christian El Bart y François de Singly (dir.), Presses universitaires de Rennes, 2010, pp. 177-190.

Traducciones

[editar | editar la fonte]
  • Y. Husserl, La crise de l'humanité européenne et la philosophie, Paris, Hatier, Coll. « Profil », 1992, 82 pp. traducción y presentación del testu (pp. 3 a 49). Publicación n'Internet: Année.
  • Y. Fink, VI. Méditation cartésienne, Grenoble, J. Millon, collaboración en « Krisis », marzu de 1994, traducción ya introducción, pp. XII-LII. 287 pp.
  • Y. Husserl, Autour des Méditations cartésiennes (1929-1932), traducción de les seiciones I y III de Husserliana XV « Zur Intersubjektivität » (en collaboración con P. Vandevelde), Grenoble, J. Millon, collaboración en « Krisis », 1998, 307 pp.
  • Y. Husserl, De la synthèse passive (1918-1926), introducción (en collaboración con B. Bégout) y collaboración na traducción con B. Bégout y J. Kessler, 1998, 430 pp.
  • Y. Husserl, Textes sur l'intersubjectivité, traducción d'una antoloxía de 700 páxines publicada en tres volúmenes Husserliana XIII-XIV-XV, « Zur Intersubjektivität », París, P.O.F., mayu de 2001, dos volúmenes (420, 590 pp.)
  • Y. Husserl, Psychologie phénoménologique, (en collaboración con Ph. Cabestan, F. Dastur y A. Mazzu), París, Vrin, 2001, 346 pp.
  • Y. Husserl, Phénoménologie de l'attention, París, Vrin, 2009, 258 pp.

Alrodiu de Natalie Depraz

[editar | editar la fonte]

Capítulu d'una obra

[editar | editar la fonte]
  • Leiblichkeit und Intersubjektivität bei Natalie Depraz, capítulu 7, cuarta seición : « Sieben Porträts aus dem Umkreis der Neuen Phänomenologie in Frankreich », en Hans-Dieter Gondek & Laszlo Tengelyi, Neue Phänomenologie in Frankreich, Berlín, Suhrkamp Taschenbuch Wissenschaft, 2011, pp. 604-640.

Entrevistes

[editar | editar la fonte]
  • A quoi sert de penser, revista Psychologies. N.° 264. Dossier philo, xunu de 2007, p. 117.
  • L'expérience de la méditation est ce qui manque à la phénoménologie comme démarche philosophique d'accès à l'expérience, en le monde des religions, serie especial n.° 18, 2012, le message du bouddha, pp. 42-43. 
  • L'économie de l'attention : mieux vaut faire de cette explosion une ressource, Interview avec Frank Frommer, pp. 39-43, Philosophie Magacín, nᵘ 77, marzu de 2014. 
  • Le virtuel permet un rapport plus riche à la réalité, Propos recueillis par Cédric Enjalbert, in Philosophie magacín, Être ou avoir. Posséder a-t-il encore un sens ? Nᵘ 93, ochobre 2015, pp. 54-55.
  • Attention et vigilance, artículu de R. Maggiori nel diariu Libération del 10 de xineru de 2015

Referencies

[editar | editar la fonte]
  1. Biblioteca Nacional de Francia. «autoridaes BNF» (francés). Consultáu'l 30 avientu 2019.
  2. «Elections législatives des 12 et 19 juin 2022 - Liste des candidats du 1er tour». Consultáu'l 9 xunetu 2024.
  3. URL de la referencia: https://aujourdhuilaturquie.com/aujtest/pdfviewer.php?type=n&id=111.
  4. «idRef» (francés). Agencia Bibliográfica de Enseñanza Superior. Consultáu'l 9 mayu 2020.
  5. URL de la referencia: https://www.egliserusse.eu/blogdiscussion/attachment/2279407/.
  6. URL de la referencia: https://lcp.fr/actualites/a-paris-bataille-capitale-pour-un-bastion-de-la-droite-120594.
  7. 7,0 7,1 ...)., Depraz, Natalie, (1964- (impr. 2014, cop. 2014). Attention et vigilance à la croisée de la phénoménologie et des sciences cognitives. BUO. ISBN 9782130620280. Consultáu'l 2018-07-09.
  8. 8,0 8,1 ...).,, Depraz, Natalie, (1964-; Pierre,, Vermersch, (2011). À l'épreuve de l'expérience pour une pratique phénoménologique. Zeta Books. ISBN 9789731997506. Consultáu'l 2018-07-09.
  9. Natalie., Depraz,; 1946-2001., Varela, Francisco J.,; Pierre., Vermersch, (2003). On becoming aware : a pragmatics of experiencing. J. Benjamins. ISBN 1423766474. Consultáu'l 2018-07-09.
  10. ...).,, Depraz, Natalie, (1964-; Manutention), Impr. de la (1995). Transcendance et incarnation le statut de l'intersubjectivité comme altérité à soi chez Husserl. J. Vrin. ISBN 2711612554. Consultáu'l 2018-07-09.
  11. Natalie., Depraz, (2001). Lucidité du corps : de l'empirisme trescendental en phénoménologie. Kluwer Academic Publishers. ISBN 0792369777. Consultáu'l 2018-07-09.
  12. Natalie., Depraz, (2012). Comprendre la phénoménologie : une pratique concrète. Armand Colin. ISBN 9782200281472. Consultáu'l 2018-07-09.
  13. Natalie, Depraz,. «The 'Failing' of Meaning: A Few Steps into a 'First-Person' Phenomenological Practice» (inglés). Consultáu'l 2018-07-09.
  14. Depraz, Natalie (2008-06). «The rainbow of emotions: at the crossroads of neurobiology and phenomenology» (n'inglés). Continental Philosophy Review 41 (2):  páxs. 237–259. doi:10.1007/s11007-008-9080-y. ISSN 1387-2842. https://link.springer.com/article/10.1007/s11007-008-9080-y. Consultáu'l 2018-07-09.