NGC 7318B
NGC 7318B | ||
---|---|---|
NGC 7318B y NGC 7318A | ||
Descubrimientu | ||
Descubridor | Édouard Jean-Marie Stephan | |
Data | 23 de Setiembre de 1876 | |
Datos d'observación (dómina J2000) | ||
Tipu | espiral (SBb) | |
Ascensión reuta | 22 h 35 m 56,7 s / 22 h 35 m 58,4 s[1] | |
Declinación | 33 ° 57 '56 "/ 33 ° 57' 57"[1] | |
Distancia | 300 millones de al | |
Magnitú aparente (V) | 14,4 / 13,9[1] | |
Tamañu aparente (V) | 0 '0.9 × 0 "9 / 1' 0,9 × 1" 2 | |
Constelación | Pegasu | |
Otres designaciones | ||
NGC 7318B • GC 6062 • Arp 319 • HCG 92B • MCG +6-49-40 • PGC 69263 • UGC 12100 • ZWG 514.62 • VV 288y • NPM1G: +33.0465 | ||
[editar datos en Wikidata] |
NGC 7318B (tamién conocida como UGC 12100 o PGC 69263) ye una galaxa espiral a unos 300 millones d'años lluz de distancia, na constelación de Pegasu. Miembru del famosu Quintetu de Stephan, esta galaxa ta en procesu de choque.
El Telescopiu Espacial Spitzer reveló la presencia d'una enorme onda de choque intergaláctico, que s'amuesa pol verde del arcu magníficu na semeya. La onda ta producida por una galaxa cayendo n'otra a millones de quilómetros per hora. Como NGC 7318B topeta con NGC 7318A, hai espardimientu de gases en tol cúmulu; los átomos d'hidróxenu calecer na onda de choque, lo que produz la rellumada verde. Ye una de les formes más aturbolinaes que se vieron ente les producíes por hidróxenu molecular. Esti fenómenu foi afayáu por un equipu internacional de científicos del Institutu Max Planck de Física Nuclear (MPIK), sito en Heidelberg. Lo más notable ye'l fechu de qu'esti choque puede ayudar a apurrir una visión de lo qu'asocedió nos entamos del universu hai 10 millones d'años, cuando se calcula qu'esti formóse.
Ver tamién
[editar | editar la fonte]Referencies
[editar | editar la fonte]- ↑ 1,0 1,1 1,2 «NASA/IPAC Extragalactic Database». Resultaos pa NGC 7318a / 7318b. Consultáu'l 23 d'ochobre de 2011.