Montes Kong
Dióse-y el nome de montes Kong[1] a un cordal inesistente cartografiada nos mapes d'África dende l'añu 1798 hasta finales de 1880.[2] Pensábase que los montes empezaben n'África Occidental próxima a la fonte montascosa del ríu Níxer cerca de Tembakounda en Guinea, y depués siguía escontra l'este hasta los tamién ficticios montes de la Lluna nel África Central, onde se creía que'l Nilu Blancu tenía la so fonte.
Historia[editar | editar la fonte]
En 1798 un mapa resultante de les esploraciones de la zona realizaes por Mungo Park[3] amosó la estensión del cordal per primer vegada. Foi producíu pol cartógrafu inglés James Rennell[2] quién representó al ríu Níxer como evaporándose nel interior en Wangara.[3]
El fabricante de mapes alemán Johann Reinecke incluyó los montes nel so mapa de 1804 como'l Geburg Kong.[2] En 1805, l'artista de grabaos de londinense John Cary amosó per primer vegada la vinculación a los montes de la Lluna.[2]
Dellos esploradores del sieglu XIX n'África occidental incluyeron el cordal nos mapes que producieron o de los que dirixeron la producción dempués d'esplorar la zona. Ente ellos tán l'esplorador francés René Caillié, qu'esploró les tierres altes de Guinea en Fouta Djallon, cerca de la fonte del Níxer; l'esplorador de Cornualles, Richard Lemon Lander y el so hermanu menor John; y l'esplorador escocés Hugh Clapperton que tamién buscó'l cursu del ríu de Níxer nos sos algames cimeros. Los historiadores Thomas Basset y Phillip Porter identificaron cuarenta mapes qu'amuesen los montes, publicaos ente 1798 y 1892.[2][4]
A pesar del fracasu d'otros esploradores posteriores p'alcontrar el cordal, siguió apaeciendo nos mapes hasta finales del sieglu XIX.[5]
Los cartógrafos dexaron d'incluyir los montes nos mapes dempués de que l'esplorador francés Louis Gustave Binger estableciera que los montes yeren ficticies na so espedición de 1887-1889 pa trazar el ríu Níxer dende la so desaguada nel Golfu de Guinea y al traviés de Costa de Marfil.[2]
En 1928, l'Atles Avanzáu de Oxford de Bartholemew entá los contenía nel so índiz asitiándolos en 8 ° 40 'N, 5 ° 0' W..[2] Inclusive más tarde apaecieron equivocadamente nel Atles Mundial de Goode de 1995.[6]
Toponimia rellacionada[editar | editar la fonte]
La ciudá de Kong, Costa de Marfil data del sieglu XII y lleva el nome que dio a los montes. La ciudá creció en poder mientres el sieglu XVII hasta formar l'Imperiu de Kong que eventualmente cayó baxu dominiu colonial francés.
Un cordal de llombes llamaes les llombes de Kong ye parte de la zona de tierra alta que dixebra les llanures interiores d'África occidental de les rexones de la mariña. Polo xeneral los cumes de les llombes tán per debaxo de 600 metros y non más de 200 metros percima del nivel del país.[7]
Galería de mapes[editar | editar la fonte]
|
Referencies[editar | editar la fonte]
- ↑ Prieto, Gonzalo (20 Xunu, 2015). «mapes-ensin-esistir/ Los montes que tuvieron 100 años nos mapes ensin esistir». Geografia Infinita. Consultáu'l Setiembre 5, 2017.
- ↑ 2,0 2,1 2,2 2,3 2,4 2,5 2,6 Delaney, John, curator. «Evolution of the Map of Central, East & West Africa». To the Mountains of the Moon: Mapping African Exploration, 1541-1880. Princeton University. Consultáu'l 2008-08-04.
- ↑ 3,0 3,1 Garfield, Simon, On The map, Chapter 11, The Legendary Mountains of Kong, 2012, Profile Books. ISBN 9781846685101
- ↑ Thomas J. Bassett and Philip W. Porter, “From the Best Authorities’: The Mountains of Kong in the Cartography of West Africa,” The Journal of African History 32, Non. 1, 1991, 368.
- ↑ Stock, Robert (2004). The Guilford Press: Africa South of the Sahara: A Geographical Interpretation. ISBN 1-57230-868-0.
- ↑ Jennings, Ken (2011). Scribner: Maphead. ISBN 978-1-4391-6717-5.
- ↑ Kong 1911 Encyclopædia Britannica
