Saltar al conteníu

Mikhaíl Shólokhov

De Wikipedia
Mikhaíl Shólokhov
miembru del Sóviet Supremu de la Xunión Soviética

Vida
Nacimientu Kruzhilin (en) Traducir11 de mayu de 1905 (xul.)[1]
Nacionalidá Bandera de Rusia Imperiu Rusu
Bandera de la Xunión Soviética Xunión Soviética
Muerte Vioshenskaya (es) Traducir[2]21 de febreru de 1984[1] (78 años)
Sepultura Vioshenskaya (es) Traducir
Causa de la muerte cáncer de laringe (es) Traducir
Familia
Casáu con Maria Petrovna Gromoslavskaia (en) Traducir
Fíos/es
Estudios
Llingües falaes rusu[3]
Oficiu escritor, novelista, guionista, poeta, prosista, periodistapolíticu
Trabayos destacaos Fate of a Man (en) Traducir
El Don apacible (es) Traducir
Campos roturados (es) Traducir
Premios
Nominaciones
Miembru de Unión de Escritores Soviéticos (es) Traducir
Academia de les Artes y de les Ciencies de Serbia
Academia de Ciencies de Rusia
Academia de Ciencies de la Xunión Soviética
Comité Central del Partíu Comunista de la Xunión Soviética
Movimientu Realismu socialista
Xéneru artísticu novela
cuentu
sketch story (en) Traducir
Serviciu militar
Graduación Coronel
Lluchó en guerra Xermano-Soviética
Creencies
Partíu políticu Partíu Comunista de la Xunión Soviética (dende 1932)
IMDb nm0794804
Cambiar los datos en Wikidata

Mikhaíl Aleksándrovich Shólokhov (en rusu: Михаи́л Алекса́ндрович Шо́лохов) foi un novelista soviéticu nacíu'l 24 de mayu de 1905 nel khútor de Kruzhílino (Rostov del Don) y fináu el 21 de febreru de 1984.

Amás foi un políticu y miembru importante del Partíu Comunista. Principal esponente de la cultura soviética, les sos obres fueron traducíes a más de 30 idiomes. Nel añu 1965 ganó'l Premiu Nobel de Lliteratura.

Biografía

[editar | editar la fonte]
Retrato de la familia Shólokhov colos sos dos fíos y los sos dos fíes.

Shólokhov foi una de les figures más importantes nel sieglu XX dientro de la lliteratura rusa. Nació a veres del ríu Don nel khútor de Kruzhílino, parte de la stanitsa Vióshenskaya, nel senu d'una familia cosaca. Participó na Primer Guerra Mundial y depués na Guerra Civil Rusa. En 1917, trescaláu polos eslogan y proclames de los bolxeviques, apuntar al Exércitu Coloráu; tamién trabayó como periodista y editor. Ocupó diversos cargos militares, alministrativos y políticos, aportando a escoyíu diputáu del Sóviet Supremu de la URSS. Foi gallardoniáu con diversos premios, medayes y órdenes pol gobiernu de la URSS de la dómina. Llogró reconocencia internacional polos sos llogros nel campu lliterario, y en 1965 dióse-y el Premiu Nobel de Lliteratura.

Dempués del trunfu bolxevique, Shólokhov establecer en Moscú, onde empezó la so carrera como escritor. Ingresó nel Partíu Comunista en 1932 y en 1937 foi escoyíu pal parllamentu soviéticu. La publicación de El Don apacible, que consiguió'l premiu Lenin en 1941, llevólu a convertise nel escritor más influyente de la Xunión Soviética. Shólokhov acompañó en 1959 a Nikita Khrushchov nel so viaxe a Europa occidental y Estaos Xuníos, y en 1961 foi escoyíu pal Comité Central. Pa la década de 1980 habíense impresu sesenta y nueve millones de copies de les sos obres n'ochenta y cuatro idiomes de la Xunión Soviética. Nos sos discursos y escritos periodísticos siempres sofitó les polítiques oficiales del gobiernu de la dómina.

Lliteratura

[editar | editar la fonte]

Les obres de Shólokhov son el reflexu del ambiente y circunstancies históriques del llugar específicu. Esti autor movióse siempres na más estricta ortodoxa soviética. Según los críticos, los sos escritos son marcaos pola contradicción ente la fidelidá a un arte realista[7] que Shólokhov llegó a apoderar como pocos, maduror lliterariu precoz pa un escritor (a los ventitrés años Shólokhov publica El Don apacible, dacuando titulada El plácidu Don), y la sumisión a los dictaos de la propaganda oficialista. Ensin dulda ye'l destín de too escritor banciar# ente llamaes contradictories.

Casa de los Shólokhov na stanitsa Vióshenskaya.

Dalgunes de les sos noveles rezumen sinceridá; puede reconstruyise la historia de la cruenta Guerra Civil Rusa en El Don apacible (Тихий Дон) meyor qu'en cualquier manual d'historia contemporánea. Ésta, la so meyor novela a xuiciu de la crítica, escrita ente 1928 y 1940, rellata la epopeya de los cosacos del Don, dende l'entamu de la guerra hasta'l trunfu bolxevique, vista al traviés de la historia individual del protagonista Grigori Panteléievich Mélekhov.

Campos derrotos (Поднятая целина), escrita ente 1932 y 1960, remembra los tresformamientos producíos na agricultura soviética poles granxes coleutives (kolkhoz). Llucharon pola so patria (Они сражались за Родину) apondera l'heroísmu de los soldaos soviéticos que llibraron la Gran Guerra Patria contra l'invasor nazi.

Na actualidá en Rusia, les xeneraciones de la comunidá cosaca consideren a esti novelista como unu de los personaxes trascendentales na historia del so pueblu. Gracies a les sos obres caltuviéronse pervalibles detalles de la tradición y la cultura cosaca, valores y costumes que'l mesmu escritor absorbió nel senu de la so familia mientres la so infancia.

Mientres munchos años les obres de Shólokhov formaron parte de los programes d'estudiu y conocencia obligatorios na RSFS de Rusia y n'otres repúbliques de la estinguida Xunión Soviética.

Anguaño la so obra sigue siendo bien valorada más allá de considerancies polítiques o temporales, y el Don Apacible considérase una de les noveles ruses más importantes del sieglu XX. El so estudiu tornó al temariu obligatoriu rusu dempués d'una curtia ausencia.

Obres destacaes

[editar | editar la fonte]
  • Donskíye rasskazy (Cuentos del Don), 1925
  • Lazúrevaya step (la estepa azul), 1926
  • Tiji Don (El Don apacible), en 4 volumes, 1928-1940
  • Pódniataya tseliná (Campos derrotos), en 2 volumes, 1932-1960
  • Oní srazhalis za Ródinu (Llucharon pola Patria), 1942
  • Naúka nénavisti (La ciencia del odiu), 1942
  • Slovo o ródine (Una pallabra sobre la patria), 1951
  • Sudbá cheloveka (El destín d'un home), 1956-1957

Siete de les sos obres fueron llevaes al cine ente les que destaquen:

Referencies

[editar | editar la fonte]
  1. 1,0 1,1 Biblioteca Nacional de Francia. «autoridaes BNF» (francés). Consultáu'l 10 ochobre 2015.
  2. 2,0 2,1 Identificador Find a Grave: 10462165.
  3. Biblioteca Nacional de Francia. «autoridaes BNF» (francés). Consultáu'l 10 ochobre 2015.
  4. URL de la referencia: https://www.nobelprize.org/nobel_prizes/literature/laureates/1965/.
  5. 5,0 5,1 5,2 5,3 URL de la referencia: http://www.nobelprize.org/nomination/archive/show_people.php?id=8503.
  6. 6,0 6,1 6,2 6,3 6,4 6,5 6,6 6,7 URL de la referencia: http://www.nobelprize.org/nomination/archive/show_people.php?id=12131.
  7. «elpais.com». Consultáu'l 6 d'agostu de 2011.
  8. Ficha en IMDb
  9. Ficha en IMDb

Ver tamién

[editar | editar la fonte]

Enllaces esternos

[editar | editar la fonte]


Predecesor:
Jean-Paul Sartre
Premiu Nobel de Lliteratura

1965
Socesor:
Shmuel Yosef Agnón
Nelly Sachs