Mandulis

Mandulis ye'l nome griegu del dios Meruel, d'orixe nubiu, que personifica la mocedá solar na mitoloxía exipcia. Foi identificáu col Sol y la lluna llena, como güeyos que-y daben agudez visual.

Nome exipciu: Meruel (otres grafíes: Merw, Merwl, Merwil, Merweter, Menrwil o Menlil). Nome griegu: Mandulis.

Iconografía[editar | editar la fonte]

Representábase-y en forma de varón o de neñu, tocáu cola corona Hemhem, cuernos retorcigañaos, altes plumes, discu solar y cobres.

Tamién s'amuesa como un ferre con cabeza humana, peñáu nubiu, cola corona Atef, cuernos horizontales, dos altes plumes, motivos vexetales y discos solares.

Delles vegaes tamién se-y representa como un lleón.

Mitoloxía[editar | editar la fonte]

Foi consideráu fíu d'Isis y Osiris polos griegos. Tamién se-y acomuñar con Satis, diosa de la primer tabayón del Nilu, y con Uadyet, diosa de Buto.

Sincretismu[editar | editar la fonte]

Rellacionábase-y con Ra, anque nel primer tabayón acomuñábase-y a Osiris. Foi identificáu con Horus nel periodu ptolemaicu y romanu.

Cultu[editar | editar la fonte]

Mandulis yera un dios veneráu na Baxa Nubia y, especialmente, polos blemios, nómades de la rexón ente'l ríu Nilu, de la primera al segundu tabayón, y la mariña del mar Roxu, últimos paganos fieles a la relixón exipcia, qu'entá adorar nel sieglu VI. Podía vese la so pequeña capiya na isla de la diosa Isis, en File. Recibió cultu en Kalabsha, mientres el reináu d'Augustu.

Meruel
en xeroglíficu