Atanaricu taba consideráu polos visigodos como'l so rei fundador [2]. Sicasí, Atanaricu foi un xuez máximu (judex maximus) de los tervinxos na Gutthiuda nuna dómina anterior a la formación de los visigodos tres la Guerra Gótica (376–382) por grupos tervinxos, greutungos y otros non godos.[3][4]
En 395 Alaricu rebélase escontra l'Imperiu romanu con grupos tervinxos y greutungos y constituyó un poder visigodu nuevu.[5]
Asociáu al tronu (570-573) quedando baxo'l so control los territorios al sur de los Pirineos, como fórmula de compromisu cola aristocracia visigoda de la península ibérica pola eleición de Liuva pola aristocracia al norte de los Pirineos.[9]