Juan Cueto Sierra
Juan Cueto Sierra | |
---|---|
Vida | |
Nacimientu | Colunga, 1929 |
Nacionalidá | España |
Muerte | 20 de xineru de 2024[1] (94/95 años) |
Familia | |
Fíos/es | |
Estudios | |
Estudios | Colegio Hispano Americano (es) |
Llingües falaes | castellanu |
Oficiu | empresariu |
Juan Cueto Sierra (1929, Colunga – 20 de xineru de 2024) foi un contable auditor y empresariu asturianu allugáu en Chile dende fines de los años 1930.
Biografía
[editar | editar la fonte]Nacíu del matrimoniu conformáu pol políticu lliberal Enrique Cueto Llada y María Sierra Martínez, tuvo otros cinco hermanos, Enrique, Luis, Juan José, Pilar y María Jesús.[2]
A la edá de siete años, cuando se llibraba la Guerra Civil nel so país, emigró a Chile dende'l puertu de Xixón en compañía de la so madre, los sos hermanos, el so güelu paternu y dos tíes.[2][notes 1] El so proxenitor, que se desempeñaba como alcalde de Colunga, caltúvose n'Asturies al llau de la República, postura que-y costó ser prindáu y fusiláu.[2]
Cueto Sierra y la so familia viaxaron a bordu d'un barcu cargueru.[2] Aportaron n'avientu de 1937, siendo recibíos por Javier Sierra Martínez, un tíu paternu d'aquél.[2]
Estudió nel Colexu Hispanu Americanu y nel Institutu Cimeru de Comerciu de la capital, onde se graduó como contable auditor en 1947.[2][3] La so vida llaboral empecipiar en casa Sierra, la tienda de xéneros que calteníen nel centru de Santiago los sos tíos maternos.[2]
Yá na década de 1950, impulsáu pol so tíu, optó por independizase.[2] Asina, xunto a un primu políticu, instaló un chigre n'Avenida Vicuña Mackenna.[3][2][notes 2] Tres ello desenvolvió proyeutos rellacionaos col negociu del cueru col so amigu Antonio Martínez Ruiz, lo que nos '60 llevar inclusive a trespasar les fronteres del so país adoptivu.[3]
Na década siguiente empecipió la so diversificación. En 1974 incursionó xunto a otros socios en proyeutos d'urbanización.[2] Esi mesmu añu participó en forma activa na concesión del Casinu de Viña del Mar.[2] En 1976, xunto a cinco amigos fíos d'españoles, participó na privatización del Bancu Español-Chile, del que foi accionista per añu y mediu.[2][notes 3]
En 1978 venceyar al Banco Concepción.[2][notes 4] Pasó entós a controlar xunto a socios diverses empreses, como Sabimet, Minera Michilla y Compañía de Seguros Continental, de la que sofitó la creación d'otres como Bancard, AFP Invierta y Isapre Colmena.[2]
Tres la severa crisis económica pola que travesó'l país en 1982-1983, concentró los sos esfuercios nel negociu aeronáuticu, encarnáu na aereollinia de carga Fast Air Carrier, que fuera creada en 1978.[2] En 1994 la familia aportó al control de LanChile en xunto col empresariu y políticu Sebastián Piñera (presidente de Chile 2010-2014), al quien conociera en Bancard, y los grupos locales Hirmas y Eblen.[3][2]
Permaneció nel direutoriu de la empresa hasta 2012, mesmu añu en que la integración con TAM dio orixe a LATAM Airlines Group.[4]
Taba casáu con Sonia Plaza, con quien tuvo cinco fíos, Enrique, Juan José, Felipe, Ignacio y Esperanza.[3][2]
Notes
[editar | editar la fonte]- ↑ Los Cueto teníen antecedentes en Chile. El güelu de Juan Cueto, Pedro Cueto Ruiz-Díaz, fuera'l primeru en vivir nel país a fines del Sieglu XIX col so hermanu. Llegara a amasar una non despreciable fortuna, pero finalmente decidiera tornar a la so tierra d'orixe.
- ↑ La fonte de soda Campu Amor allugar en Vicuña Mackenna con cai 10 de Julio.
- ↑ Tamién aportó a vicepresidente del so direutoriu.
- ↑ La quiebra d'esta entidá costó-y a Cueto Sierra cayer deteníu a solicitú de les autoridaes de la dómina.
Referencies
[editar | editar la fonte]- ↑ URL de la referencia: https://www.reportur.com/aerolineas/2024/01/22/muere-juan-cueto-sierra-fundador-del-grupo-dueno-de-latam-airlines/.
- ↑ 2,00 2,01 2,02 2,03 2,04 2,05 2,06 2,07 2,08 2,09 2,10 2,11 2,12 2,13 2,14 2,15 2,16 Capital (Santiago), 14 d'avientu de 2001, p.40
- ↑ 3,0 3,1 3,2 3,3 3,4 «Tercer (Santiago), 24 de xineru de 2010, Negocios, p.40». Archiváu dende l'orixinal, el 2016-03-04.
- ↑ Diario Financiero (Santiago), 27 d'abril de 2012, p.7
Enllaces esternos
[editar | editar la fonte]