Gueorgui Malenkov
Gueorgui Maksimiliánovich Malenkov (en rusu: Гео́ргий Максимилиа́нович Маленко́в; Oremburgu, 26 de avientu de 1901xul/ 8 de xineru de 1902greg - Moscú, 14 de xineru de 1988) foi un políticu soviéticu y dirixente del Partíu Comunista, según íntimu collaborador d'Josif Stalin. De volao convirtióse en mandatariu de la Xunión Soviética (marzu–setiembre de 1953) a la muerte de Stalin y foi primer ministru de la Xunión Soviética de 1953 a 1955.
Biografía
[editar | editar la fonte]Malenkov nació nel senu de la familia d'un oficial d'exércitu. Apuntar nel Exércitu Coloráu en 1919 y afilióse al Partíu Comunista n'abril de 1920. Mientres el so serviciu militar, foi comisariu políticu. Depués de causar baxa nel Exércitu Colorado en 1921, estudió na Escuela Téunica Cimera N.Bauman de Moscú. Al graduase en 1925, trabayó nel Partíu Comunista y convirtióse n'unu de los confidentes de Stalin. Xunto con Lavrenti Beria, Malenkov collaboró con Stalin mientres les purgues de fines de los años 1930. Convertir en rival de Beria.
Nomáu candidatu al Politburó, Malenkov ingresó en 1946. Anque Malenkov perdió'l favor de Stalin ante los sos rivales, Yezhov y Beria, llueu lo recuperó, especialmente pola cayida de Yezhov. Beria aína xunióse a Malenkov, y dambos encargar de purgar del Partíu a tolos aliaos de Yezhov y mandalos a campos de trabayu.[ensin referencies]
En 1952, Malenkov convertir en miembru del secretariáu del Partíu. La muerte de Stalin en 1953 asitió de volao a Malenkov nel cargu más eleváu qu'habría d'ocupar. Col sofitu de Beria, Malenkov convertir en Presidente del Conseyu de Ministros, pero tuvo qu'arrenunciar al Secretariáu'l 13 de marzu pola oposición d'otros miembros del Presidium. Nikita Khrushchov asumió'l puestu de Primer Secretariu en setiembre, colo qu'empezó un periodu de biunvirato Malenkov-Khrushchov.
Malenkov caltuvo'l cargu de primer ministru mientres 2 años nos que foi bien francu na so oposición al armamentu nuclear, declarando que "una guerra nuclear podría llevar a la destrucción mundial". Tamién preconizó reorientar la economía de la industria pesao a la producción de bienes de consumu.
Forzáu a dimitir en febreru de 1955, volvió ser atacáu pola so proximidá a Beria (que foi executáu como traidor n'avientu de 1953) y pol fracasu de les sos polítiques de gobiernu. Malenkov permaneció nel socesor del Politburó, el Presidium. Sicasí, en 1957, foi obligáu a arrenunciar una vegada más por participar, xunto con Nikolái Bulganin, Viacheslav Mólotov y Lázar Kaganóvich (el llamáu Grupu Antipartido) nun intentu fallíu de quitar del poder a Khrushchov. En 1961, foi espulsáu del Partíu Comunista y exiliáu dientro de la Xunión Soviética. Convertir en xerente d'una planta hidroeléctrica de Kazakstán hasta'l día de la so muerte. Se convirtió al cristianismu, bautizándose según el ritu de la Ilesia ortodoxa rusa. [5]
Enllaces esternos
[editar | editar la fonte]
Predecesor: Josif Stalin |
Presidente del Conseyu de Ministros de la URSS 1953 - 1955 |
Socesor: Nikolái Bulganin |
- ↑ URL de la referencia: https://aleph.nkp.cz/F/?func=find-c&local_base=aut&ccl_term=ica=jx20040723002&CON_LNG=ENG. Apaez como: Georgij Maksimilianovič Malenkov. Data de consulta: 9 ochobre 2017.
- ↑ Afirmao en: catálogu de la Biblioteca Nacional Checa. Identificador NKCR AUT: jx20040723002. Data de consulta: 23 payares 2019.
- ↑ Afirmao en: SNAC. Identificador SNAC Ark: w61w2sk0. Apaez como: Georgy Malenkov. Data de consulta: 9 ochobre 2017. Llingua de la obra o nome: inglés.
- ↑ Identificador CONOR.SI: 242496867. Afirmao en: CONOR.SI.
- ↑ La conversión de Malenkov