Gregorio IV
Gregorio IV | |||
---|---|---|---|
ochobre 827 (Gregorianu) - 25 xineru 844 (Gregorianu) ← Valentín (es) - Sergio II → | |||
Vida | |||
Nacimientu | Roma, circa 795[1] | ||
Nacionalidá | Estaos Pontificios | ||
Muerte | Roma, 25 de xineru de 844[2] (48/49 años) | ||
Sepultura | basílica de San Pedru | ||
Estudios | |||
Llingües falaes | llatín[3] | ||
Oficiu | sacerdote católicu, escritor | ||
Llugares de trabayu | Roma y Estaos Pontificios | ||
Creencies | |||
Relixón | Ilesia Católica[4] | ||
Orde relixosa | Orde de San Benitu | ||
Gregorio IV(circa 795, Roma – 25 de xineru de 844, Roma) foi'l Papa nᵘ 101 de la Ilesia católica de 827 a 844.
Fíu d'un patriciu romanu, exercía les funciones de presbíteru en Roma cuando ocupó'l solio pontificiu. Escoyíu Papa pocu dempués de la muerte de Valentín, nun foi ordenáu obispu hasta'l 5 de xineru de 828 por esperar la confirmación imperial.
Manifestó resistencia p'aceptar el pontificáu siendo necesariu lleva-y por fuercia dende la ilesia de San Cosme y San Damián onde s'atopaba.
Reedificó el puertu d'Ostia, fortificar con muralles y castiellos y dio-y el nome de Gregorio Polis.
A pesar del xuramentu de fidelidá qu'emprestara al emperador Luis el Piadosu, xunir a Lotario I na rebelión contra'l so padre, aidáu polos dos fíos del primer matrimoniu y acompañólu nel viaxe qu'al mandu del so exércitu fixo a Francia pa destronar a Luis. La mayoría de los obispos franceses defendió al so llexítimu soberanu y habiendo sabíu que Gregorio pensaba llanzar la escomunión contra ellos, los obispos escribiéron-y una enérxica carta na que-y dicíen que pa nada dependíen del papa nos asuntos interior y peculiar de la ilesia gala y que si Gregorio los escomulgaba, toos dixebrar d'él, despreciando los cánones.
El Papa fixo qu'unu de los del so partíu escribiera una Memoria en sentíu contrariu y él mesmu dirixióse a los obispos aponderando hasta lo sumo la dignidá papal con poder bien cimera al secular polo que taben ellos obligaos a obedecer los sos órdenes entá en contraposición a les del emperador. Los fíos rebalbos, aidaos pol Papa consiguieron destronar al so padre, impone-y penitencia pública y recluyi-y nun monesteriu hasta que la discordia mesma de los fíos volvió asitiar a Luis nel tronu imperial.
Referencies
[editar | editar la fonte]- ↑ Afirmao en: OPAC SBN. Identificador SBN: LO1V188814. Apaez como: Gregorius IV <papa>. Data de consulta: 25 abril 2022. Llingua de la obra o nome: italianu.
- ↑ Afirmao en: Enciclopedia dei Papi. Treccani's Enciclopedia dei Papi ID: gregorio-iv. Autor: dellos autores. Llingua de la obra o nome: italianu. Data d'espublización: 2000.
- ↑ Afirmao en: idRef. Identificador de referencia de idRef SUDOC: 112625010. Data de consulta: 4 marzu 2020. Editorial: Agencia Bibliográfica de Enseñanza Superior. Llingua de la obra o nome: francés.
- ↑ Afirmao en: Catholic-Hierarchy.org. Identificador Catholic Hierarchy de persona: gregiv. Data de consulta: 13 ochobre 2020. Llingua de la obra o nome: inglés.
Enllaces esternos
[editar | editar la fonte]