Esmeralda
Esmeralda | |
---|---|
Xeneral | |
Categoría | variedad mineral (es) |
Subclase de | berilu, xema y material |
Códigu NCM | 7103.91.00 |
Propiedaes físiques | |
Color de la raya | blancu |
Durez de Mohs | 7,6 |
La esmeralda ye la variedá verde del berilu, un mineral ciclosilicato de beriliu y aluminiu de fórmula química Be3Al2(SiO3)6, que contién amás pequeñes cantidaes de cromu y, en dellos casos, vanadiu, que-y apurren el so característicu color verde. El pesu específicu bazcuya ente 2,65 y 2,90 y tien una durez de 7,5 a 8 na escala de Mohs.
Ye una piedra preciosa bien valorada por cuenta de la so rareza, pos dende l'Antigüedá afayaron piedres precioses de color verde como la malaquita, pero la esmeralda ye la única cristalina. El so nome, posiblemente persa, significa piedra verde y la so tonalidá dio nome al color verde esmeralda.
Atópase en gran cantidá nel departamentu de Boyacá en Colombia (Muzo, Chivor, Otanche y Coscuez), y Brasil, tamién en menor midida en Zambia, onde los xacimientos son menos avolumaos. El mayor productor d'esmeraldes nel mundu ye Colombia siguíu per Brasil.
Nel desiertu oriental d'Exiptu, non bien lloñe del Mar Roxu, esisten unes mines que posiblemente fueron esplotaes fai 3.500 años. Munchos años dempués del descubrimientu de les esmeraldes, Cleopatra llegó a tener eses mines, pos sentía una especial fascinación por estes piedres. [cita [ensin referencies]
Nel otru hemisferiu, de munches mines de Brasil estrayense grandes cantidaes de aguamarina, otra piedra preciosa (anque de menor valor comercial que la esmeralda) que'l so nome provién de la paecencia de la so coloración cola del mar. A pesar de les sos diferencies nel preciu, la esmeralda y la aguamarina tienen enforma de mancomún: tán feches del mesmu mineral. La diferencia en colores ye causada poles impureces que-y dan a caúna d'elles el so color característicu.
Tanto la esmeralda como la aguamarina tán formaes por un mineral, el berilu, que ye incoloru cuando s'atopa puru. Ye una pequeña cantidá de cromu lo que-y da a la esmeralda'l so intensu color verde, ente que'l fierro encargase de da-y los sos llixeros matices azulaos a la aguamarina. Sicasí, l'incoloru berilu puede ser tamién "vistíu" con #otros colores: dependiendo de la so carga llétrica, les impureces de manganesu en berilu pueden llegar a producir xemes de color de rosa o coloraes, como la morganita. Y la presencia de fierro nel berilu non yá produz aguamarinas, sinón que delles vegaes llógrase una variedá de beriliu coloriada con un mariellu intenso, como'l heliodoro.
Mención especial merez la esmeralda trapiche, que s'atopa en delles mines de Colombia, pola so estraña forma d'estrella debíu a la crecedera del cristal en delles direiciones.
El mayor númberu de mines d'esmeraldes alcuéntrase nel departamentu de Boyacá, Colombia.
Simbolismu
[editar | editar la fonte]Na Edá Media, foi símbolu de Xuan l'Apóstol. Pa los alquimistas, ye la piedra de Venus.
Esmeraldes famoses
[editar | editar la fonte]- Esmeralda Gachalá: Una esmeralda de 858 quilates. Foi atopada en 1967 na mina Vega de San Juan nel conceyu de Gachalá del departamentu de Cundinamarca, Colombia.
- Esmeralda Fura: Ye de 11 mil quilates, esto ye más de cinco llibres de pesu, ye la segunda esmeralda tallada más grande del mundu,yera de propiedá de Víctor Carranza.[1]
- Esmeralda Teodora: Ye de 57.500 quilates, ye la esmeralda tallada más grande del mundu, propiedá de Regan Reaney, un comerciante de xemes rares de Canadá.
- Esmeralda Tena: De dos mil quilates, tien esa intensidá escura, esi verde caparina, que la fai más pervalible, muncho más pervalible que la esmeralda que perteneció a la emperatriz rusa Catalina la Grande, y que se remató en Christie´s de Nueva York por dos millones de dólares, esta tamién propiedá de Carranza.[1]
Ver tamién
[editar | editar la fonte]- Rubín
- Zafiru
Referencies
[editar | editar la fonte]- ↑ 1,0 1,1 Revista Diners. «Carranza muestra su esmeralda, la más grande del mundo». Consultáu'l 17 de mayu de 2011. «Las dos llevan ocho años guardadas en la caja de seguridad de un banco, en el centro de Bogotá»