Cupania vernalis

De Wikipedia
Cupania vernalis
Clasificación científica
Reinu: Plantae
División: Magnoliophyta
Clas: Dicotiledónea / Magnoliopsida
Orde: Sapindales
Familia: Sapindaceae
Xéneru: Cupania
Especie: D. vernalis
Cambess. 1825
Consultes
Royal Botanic Gardens, Kew Royal Botanic Gardens, Kew
World Flora Online World Flora online
[editar datos en Wikidata]

La Cupania vernalis (nome común: jaguarata'y, cambuatá, camboatá, arcu de pipa) ye una especie botánica de la familia de les Sapindaceae.

Fueyes
Detalle de la fueyes

Descripción[editar | editar la fonte]

Ye un árbol de cerca de 7-9 m d'altor, y tueru d'hasta 8 dm de diámetru, corteza esterna fina, xeneralmente rugosa y marcada por repulgu na so fase nueva, de coloración parda, y pulgu internu castaña-acoloratada; glabro (inerme), de copa allargada. El follaje ye persistente, verde escuru. Les fueyes son compuestes, pinnaes, alternes, presenta 16-20 folíolos llanceolaos, bordidentaos, glabros nel fexe, y nervaduras pubescentes nel viesu. Tien flores pequeñes, en panículos de 1 a 2 dm de llargu, blancucies. Floria pel branu y sigue na seronda. El frutu ye una cápsula con 1-3 granes, ovoides, negres brilloses, y arilo mariellu anaranxao.

Hábitat[editar | editar la fonte]

Espolleta en norte d'Uruguái, Paraguái, Arxentina, Brasil.

Usos[editar | editar la fonte]

La madera ye apta pa carpintería. Utilizar tamién pa producir carbón. La corteza tien taníns. Ye melífera.

En medicina natural como dixestiva, tônica, antitérmica, antiinflamatoria. Tamién p'acidez, problemes de fégadu, y dolores reumáticos. Col pulgu y preparáu como cocimientu, emplegar pa bronquitis, asmes, tos, cuantimás "tos convulsiva".

Taxonomía[editar | editar la fonte]

Cupania vernalis describióse por Jacques Cambessèdes y espublizóse en Flora Brasiliae Meridionalis (quarto ed.) 1: 387, nel añu 1825.[1]

Sinonimia

Referencies[editar | editar la fonte]

Bibliografía[editar | editar la fonte]

  1. López, J.A; Little, Y; Ritz, G; Rombold, J; Hahn, W. 1987. Árboles comunes de Paraguái: Ñande yvyra mata kuera, Paraguái, Cuerpu de Paz, 425 páx.
  2. Forzza, R. C. & et al. 2010. 2010 Llista de espécies Flora do Brasil. http://floradobrasil.jbrj.gov.br/2010/.
  3. Foster, R. C. 1958. A catalogue of the ferns and flowering plants of Bolivia. Contr. Gray Herb. 184: 1–223.
  4. Jardim, A., T. J. Killeen & A. Fuentes. 2003. Guia Árb. Arb. Bosq. Secu Chiquitano i–x, 1–324. Fundación Amigos de la Naturaleza Noel Kempff, Santa Cruz de la Sierra.
  5. Killeen, T. J. & T. S. Schulenberg. 1998. A biological assessment of Parque Nacional Noel Kempff Mercado, Bolivia. RAP Working Papers 10: 1–372.
  6. Killeen, T. J., E. García Estigarribia & S. G. Beck. (eds.) 1993. Guia Arb. Bolivia 1–958. Herbario Nacional de Bolivia & Missouri Botanical Garden, La Paz.
  7. López, J. A. & J. Y. L. Little. 1987. Arboles Comunes de Paraguái 425 pp.
  8. Schulenberg, T. S. & K. Awbrey. 1997. A rapid assessment of the humid forests of South Central Chusquisaca, Bolivia. RAP Working Papers 8: 1–84.
  9. Serrano, M. & J. Terán. 2000. Identific. Esp. Veg. Chuquisaca 1–129. PLAFOR, Intercooperación, Fundación Ceibo, Sucre.

Enllaces esternos[editar | editar la fonte]