Catalina de Borbón
Catalina de Borbón![]() | |||
---|---|---|---|
![]() | |||
| |||
Vida | |||
Nacimientu | París[2], 7 de febreru de 1559 | ||
Nacionalidá |
![]() | ||
Muerte |
Nancy[1] y palacio de los duques de Lorena (es) | ||
Familia | |||
Padre | Antoniu de Borbón | ||
Madre | Xuana d'Albret | ||
Casada con |
Enrique II de Lorena (es) ![]() | ||
Hermanos/es | |||
Pueblu |
Casa de Borbón en Francia (es) ![]() Casa de Borbón | ||
Estudios | |||
Llingües |
francés occitanu llatín | ||
Oficiu | |||
Oficiu |
príncipe heredero (es) ![]() | ||
Creencies | |||
Relixón | Calvinismu | ||
![]() |
Catalina de Borbón (París, 7 de febreru de 1559 - Nancy, 13 de febreru de 1604) yera fía de la reina Juana de Albret y el rei Antonio de Navarra.
Serviciu políticu[editar | editar la fonte]
Dempués de l'adhesión del so hermanu, Enrique de Navarra, al tronu de Francia, foi creada duquesa de Albret y condesa de Armagnac. Por cuenta del so hermanu, convertir en gobernante del principáu de Béarn en 1572, Enrique IV de Francia y de Navarra taba xeneralmente ausente n'otres partes de Francia. Dempués del so escape del cautiverio en 1576, confió a Catalina'l gobiernu de Béarn. Ella sirvió cuasi de cutio como rexente hasta 1596, onde ente les sos otres responsabilidaes, esti firme protestante acoyó a Antonio Pérez del Fierro, un famosu católicu español refuxáu del rei Felipe II. Nomada pol so hermanu pa sentase nel so Conseyu como representante de los intereses protestantes franceses en 1598, dedicar a convencer a los hugonotes a tar acordies con el Edictu de Nantes.
Matrimoniu[editar | editar la fonte]
Como parte del tratáu de Saint-Germain-en-Laye ente Enrique IV y el duque Carlos III de Lorena, alcordóse que Catalina tenía de casase col fíu mayor de Carlos, Enrique (1563-1624). L'alcuerdu matrimonial foi robláu'l 13 de xunetu de 1598. Sicasí, Catalina yera una calvinista convencida, que se negaba a convertise al catolicismu romanu, ente que'l so home yera un católicu devotu, y ex miembru de la Lliga Santa.
Asina, el papa foi riquíu pa faer una dispensa pa dexar que los dos casárense. El 29 d'avientu de 1598 el papa Clemente VIII declaró opositor al matrimoniu. Insatisfechu, Enrique IV amedranó al arzobispu de Reims na concesión d'una autorización de matrimoniu. Esto fixo en Saint-Germain-en-Laye el 31 de xineru de 1599. Enrique finalmente llogró un alcuerdu papal. Sicasí, Catalina nun taría enforma tiempu casada primero que morriera, ensin fíos. El so home volvió casase con Margarita Gonzaga de Mantua, una sobrina de María de Médici (segunda esposa d'Enrique IV).
Escritos[editar | editar la fonte]
Catalina de Borbón foi tamién una escritora. Les sos obres consisten principalmente en sonetos y correspondencia.[8][9]
Ancestros[editar | editar la fonte]
Referencies[editar | editar la fonte]
- ↑ 1,0 1,1 Afirmao en: Gemeinsame Normdatei. Data de consulta: 13 avientu 2014. Autor: Biblioteca Nacional d'Alemaña. Error de cita: La etiqueta
<ref>
ye inválida; el nome «Q36578» ta definíu delles vegaes con distintu conteníu - ↑ URL de la referencia: http://washington.ancestryregister.com/BOURBON00006.htm.
- ↑ Afirmao en: SNAC. Identificador SNAC Ark: w6768pxg. Apaez como: Catherine de Bourbon. Data de consulta: 9 ochobre 2017. Llingua de la obra o nome: inglés.
- ↑ Afirmao en: Diccionario biográfico español. Identificador del Diccionario Biográfico Español: 17220/catalina-de-borbon. Apaez como: Catalina de. Borbón. Data de consulta: 9 ochobre 2017. Editorial: Real Academia de la Historia. Llingua de la obra o nome: castellanu. Data de publicación: 2011.
- ↑ Afirmao en: Genealogics. Identificador genealogics.org de persona: I00004400. Apaez como: Catherine de Bourbon. Autor: Leo van de Pas. Llingua de la obra o nome: inglés. Data de publicación: 2003.
- ↑ Data de consulta: 20 xineru 2016. URL de la referencia: http://genealogy.euweb.cz/lorraine/lorraine4.html.
- ↑ Identificador de persona en The Peerage: p11374.htm#i113733. Data de consulta: 7 agostu 2020.
- ↑ Wilson, Katharina M. (1991). An Encyclopedia of Continental Women Writers. Taylor & Francis, páx. 569–. ISBN 978-0-8240-8547-6.
- ↑ «Catherine de Bourbon (1558-1604)». Bibliothèque nationale de France. Consultáu'l 28 de xineru de 2015.
Bibliografía[editar | editar la fonte]
- Grintchenko, Marie-Hélène. (2009). Catherine de Bourbon (1559-1604): Influence politique, religieuse et culturelle d'une princesse calviniste. París: Honoré Champion. ISBN 978-2-7453-1866-4.
- Esta obra deriva de la traducción de Catherine de Bourbon de Wikipedia - inglés, espublizada polos sos editores baxo la Llicencia de documentación llibre de GNU y la Llicencia Creative Commons Atribución-CompartirIgual 3.0 Unported.