Saltar al conteníu

Canal de Kiel

Coordenaes: 53°53′00″N 9°08′00″E / 53.883333333333°N 9.1333333333333°E / 53.883333333333; 9.1333333333333
De Wikipedia
Canal de Kiel
Nord-Ostee-Kanal (de)
canal de saléu y canal navegable
Llocalización
PaísBandera d'Alemaña Alemaña
Estáu federáu Schleswig-Holstein
Coordenaes 53°53′00″N 9°08′00″E / 53.883333333333°N 9.1333333333333°E / 53.883333333333; 9.1333333333333
Canal de Kiel alcuéntrase n'Alemaña
Canal de Kiel
Canal de Kiel
Canal de Kiel (Alemaña)
Historia y usu
Construcción1887 - 1895
Colocación de la primera piedra (es) Traducir 3 xunu 1887
Orixe del nome Guillermu I d'Alemaña
Llargor 98,26 km
Encruces mar del Norte
Mar Bálticu
Instalaciones
Formáu por Canal lock Kiel Holtenau (en) Traducir, Canal lock Brunsbüttel (en) Traducir y Kanalweiche Schwartenbek (en) Traducir
Web oficial
Cambiar los datos en Wikidata
Mapa de la canal de Kiel
Mapa de la canal de Kiel de 1888.

La canal de Kiel (alemán: Nord-Ostsee-Kanal, denomináu abreviadamente NOK), conocida hasta 1948 como la canal Kaiser-Wilhelm (Kaiser-Wilhelm-Kanal) ye una llarga canal artificial de 98 km de llargor que comunica'l mar Bálticu, en Kiel-Holtenau, col mar del Norte, en Brunsbüttel, travesando l'estáu federáu de Schleswig-Holstein (Alemaña).

Aforrar de permediu unes 250 milles náutiques (460 km) utilizando la canal, en llugar de bordiar la península de Xutlandia. Esto non yá aforra tiempu, sinón que tamién evita les potencialmente peligroses nubes habituales nesos mares. Según el sitiu web de la canal, ye la vía marítima artificial más utilizada nel mundu, siendo cruciáu en 2007 por más de 43 000 barcos, ensin cuntar les pequeñes embarcaciones.[1]

Amás de los sos dos entraes marines, la canal ta conectáu, en Oldenbüttel, col navegable ríu Eider pol curtiu canal de Gieselau.[2]

La primer conexón ente'l mar del Norte y el mar Bálticu foi construyida mientres la rexón taba gobernada por Dinamarca-Noruega. Llamóse canal de Eider, yá que utilizaba tramos del ríu Eider pal enllaz ente dambos mares. El Eiderkanal completar en 1784 mientres el reináu de Cristián VII de Dinamarca y tenía 43 quilómetros, parte de la vía navegable de 175 km de llongura dende Kiel a la boca del ríu Eider en Tönning, na mariña oeste. Tenía solamente 29 m d'anchu con una fondura de 3 m, lo que llindaba l'usu de la canal a veleros de menos de 300 tonelaes de desplazamientu.

Mientres el sieglu XIX, dempués de que Schleswig-Holstein formara parte de Prusia (dende 1871 l'Imperiu Alemán), dempués de la Segunda Guerra de Schleswig en 1864, una combinación d'intereses navales —la Marina Imperial alemana quería xunir les sos bases nel Bálticu y nel mar del Norte, ensin necesidá de navegar alredor de Dinamarca— y la presión comercial fomentaron el desenvolvimientu d'una nueva canal.

En xunu de 1887, empecipiáronse les obres de construcción en Holtenau, cerca de Kiel. La canal tuvo más de 9000 trabayadores nos ocho años que tardó en construyise. El 20 de xunu de 1895 la canal foi inauguráu oficialmente pol Kaiser Guillermu II, saleando dende Brunsbüttel a Holtenau. A otru día, celebróse una ceremonia en Holtenau, onde Guillermu II lo bautizó como la canal Kaiser Wilhelm (n'honor del Kaiser Guillermu I), y punxo la última piedra.[3] Pa financiar la construcción el káiser Guillermo introduxera un impuestu al vinu esplumoso (Schaumweinsteuer). L'apertura de la canal foi filmada pol direutor británicu Birt Acres y les imáxenes que sobreviven d'esta pionera película caltener nel Muséu de Ciencies de Londres.[4]

Con cuenta de satisfaer el creciente tráficu y les demandes de la Marina Imperial Alemana, l'anchor aumentar ente 1907 y 1914. L'ampliación de la canal dexaba yá'l pasu de barcos de guerra Dreadnought. Los proyeutos d'ampliación completar cola instalación de dos grandes esclusas en Brunsbüttel y Holtenau.

Tres la Primer Guerra Mundial, el Tratáu de Versalles de 1919 internacionalizó la canal y declarar abiertu a los buques de comerciu y guerra de toles naciones en paz con Alemaña, dexándolo so alministración xermana. Alemaña anuló esi estatus internacional en dos oportunidad: 1936 y 1945. Dempués de la derrota sufierta pol III Reich na Segunda Guerra Mundial, la canal quedó reabiertu a tou tipu de tráficu.

Anguaño la canal ta abiertu a toa embarcación, anque esisten ciertes restricciones al so usu de naves de grandes dimensiones como portaviones o grandes petroleros.

Carauterístiques

[editar | editar la fonte]

La canal de Kiel ta compuestu per una vía artificial d'agua de 98.637 metros de llargor, con un anchor de 45 metros y una fondura de 11 metros de media. Asitiáu al norte de la ciudá de Hamburgu, percuerre'l territoriu alemán dende Holtenau, cerca de la ciudá de Kiel, a veres del mar Bálticu hasta Brunsbüttel, nel mar del Norte.

Ver tamién

[editar | editar la fonte]

Referencies

[editar | editar la fonte]
  1. Vease en: Sitiu oficial de la canal deKiel Archiváu 2009-03-10 en Wayback Machine (n'inglés).
  2. Sheffield, Barry (1995). Inland Waterways of Germany (n'inglés). St Ives: Imray Laurie Norie & Wilson. ISBN 0852882831.
  3. «Kiel-Canal History» (inglés). UCA United Canal Agency GmbH. Archiváu dende l'orixinal, el 2015-07-08. Consultáu'l 20 de xunu de 2011.
  4. «Opening of the Kiel Canal» (inglés). Screenonline. Consultáu'l 30 de marzu de 2007.

Enllaces esternos

[editar | editar la fonte]