Saltar al conteníu

Bonaventura Gran

De Wikipedia
Bonaventura Gran
Vida
Nacimientu Riudoms24 de payares de 1620[1]
Nacionalidá Corona d'Aragón
Llingua materna catalán
Muerte Roma11 de setiembre de 1684[1] (63 años)
Sepultura Sant Jaume de Riudoms (en) Traducir
San Bonaventura al Palatino (en) Traducir
Estudios
Llingües falaes catalán
italianu
Oficiu flaire
Seudónimos Bonaventura de Barcelona
Santoral
11 de setiembre
Creencies
Relixón Ilesia Católica
Orde relixosa Orde Franciscana
Cambiar los datos en Wikidata

Miquel Baptista Gran Peris (24 de payares de 1620Riudoms – 11 de setiembre de 1684Roma), tamién conocíu como Beatu Bonaventura Gran o frai Bonaventura de Barcelona, foi un flaire franciscanu español, fundador de la Riformella (1622), proclamáu beatu pola Ilesia católica.

Biografía

[editar | editar la fonte]

Nació en 1620 nuna modesta casa de la cai Butxaca de Riudoms que güei lleva'l so nome. Casó a los 18 años per espresu deseyo del so padre pero quedó vilbu a los pocos meses. Tres la muerte de la so esposa, ingresó nel conventu de franciscanos d'Escornalbou y procesó como relixosu'l 14 de xunetu de 1641, camudando'l so nome pol de Bonaventura. Los años siguientes foi destináu en Móra d'Ebre, Figueres, la Bisbal d'Empordà y Terrassa.

En 1658 foi unviáu a Roma onde fundó'l Santu Retiru, cuatro convento ente los que s'atopa'l de Sant Bonaventura nel monte Palatín. Foi conseyeru de cuatro Papes: Alejandro VII, Clemente IX, Clemente X y Inocencio XI. En 1662 fundó en Roma la Riformella, un movimientu de reforma dientro del Orde de los Hermanos Menores Reformaos de la Estricta Observancia, por que los flaires y sacerdotes franciscanos que se dedicaben al apostoláu popular pudieren recoyese en cases de recogimiento y retiru espiritual, viviendo asina l'espíritu fundacional del orde franciscanu.

En 1679, a pidimientu de los xuraos riudomenses, unvió dende Roma les reliquies de San Bonifacio, Santuyano y San Vicente. Dende entós, el segundu domingu de mayu celébrase en Riudoms la fiesta de les Santes Reliquies.

Morrió en Roma en 1684.

Veneración

[editar | editar la fonte]

En 1775 foi declaráu venerable y en 1906 foi beatificáu pol Papa Pío X, dempués de que se dieren por probaes dos curaciones consideraes milagroses. Una d'elles producióse en 1790 cuando una muyer, que taba n'estáu bien grave tres una cayida de caballu, curó al ser tocada pola reliquia del beatu. L'otru sanamientu asocedió en 1818 cuando otra muyer, qu'había quedáu inconsciente mientres trés díes depués d'un partu, recuperó al ser tocada por unes reliquies del venerable.

En Riudoms caltiénense los sos restos mortales dende 1972, cuando fueron treslladaos dende Roma. Anguaño atópense na capiya del Santísimu de la ilesia de San Jaime. En Riudoms esiste una gran devoción pol beatu y celébrase una fiesta n'honor so cada 24 de payares, na que se saquen los sos restos en procesión pol pueblu.

Referencies

[editar | editar la fonte]

Enllaces esternos

[editar | editar la fonte]