Abu Hanifah

Abu Hanifah
Vida
Nacimientu	Kufa, 5 de setiembre de 699 (greg.)
Muerte	Bagdag, 18 de xunu de 767 (greg.) (67 años)
Sepultura	Bagdag
Estudios
Llingües falaes	árabe
Alumnu de	Hammad ibn Abu Suleyman; Ata ibn Abi Rabah (es) ; Zayd ibn Ali (es) ; Yá`far as-Sadiq; Anas ibn Malik (es) ; Al-Sha'bi (es) ; Tawus ibn Kaysan (es) ; Jabalah ibn Suhaim (en) ; Abd al-Rahman ibn Húrmuz (en) ; 'Amr ibn Dinar; Talha ibn Nafi (en) ; Nafi` Mawla ibn `Umar (es) ; Muharib ibn Diththar (en) ; Àlqama ibn Màrthad; Abd-al-Aziz ibn Rafí (en) ; Samak ibn Harb (en) ; Abdul Malik bin Omair (es) ; Muhammad al-Baqir (es) ; Ibn Shihab al-Zuhri (es) ; Muhammad ibn Munkadir; Ata ibn al-Saib (en) ; Hisham ibn Urwah (es)
Profesor de	Abu Yusuf (es) ; Ahmad bin Abi Taybah al-Darimi (en) ; Muhammad al-Shaybani (es) ; Ibrahim ibn Tahman; Hasan bin Ziyad (en) ; Hammad ibn Abi Hanifah (en) ; Hamzah al-Kufi; Dawud Tai (es) ; ʿAbdallāh Ibn-al-Mubārak (es)
Oficiu	ulema, comerciante, alfaquí (es)
Trabayos destacaos	Musnad Abu Hanifa (en) ; Al-Fiqh al-Akbar (en)
Creencies
Relixón	islam

Abū Ḥanīfah al-Nuʽmān ibn Thābit (5 de setiembre de 699 ^(greg.), Kufa – 18 de xunu de 767 ^(greg.), Bagdag) foi un teólogu y xurista musulmán.

Fíu d'un comerciante de Kufa, fizo fortuna nel negociu de la seda y estudió derechu a cargu del afamáu xurista Ḥammād. Dempués de la muerte del so maestru (738), Abū Ḥanīfah volvióse'l so socesor. Foi'l primeru en desenvolver doctrines llegales sistemátiques a partir de la tradición xurídica islámica acumulada.

Foi principalmente un home de lletres, nun aceptó una judicatura nin tampoco tomó parte activa na política de los tribunales; sofitó a los herederos d'Ali Ibn Abi Talib percima de les gobernantes dinastíes Omeya y Abbāsid.

El so sistema doctrinal volvióse una de les cuatro escueles de xurisprudencia de la llei islámica (Xaria), la hanafí, y ye inda obedecíu llargamente na India, Paquistán, Turquía, Asia Central y los países árabes. Güei la so escuela ye la más siguida de los cuatro madhahab sunnitas.

Abu Hanifah y los imames chiitas[editar | editar la fonte]

Ye bien sabíu qu'Abu Hanifa foi unu de los alumnos destacaos de Muhammad Al-baqir y de Yá´far As-sadiq (consideraos como'l quintu y sestu imam chiita, respeutivamente) na universidá d'esti postreru, na qu'estudiaron tamién renombraes personalidaes como Jābir ibn Hayyān, consideráu'l fundador de la Química moderna.

Dalgunes de les sos obres[editar | editar la fonte]

Kitaab-ul-Aathar - compilado de 70,000 hadiz
Kitabul Assar
Aalim wa'l-muta‘allim
Fiqh al-Akbar
Jaami’ul Masaneed
Kitaabul Rad alal Qaadiriyah

Referencies[editar | editar la fonte]

↑ valor desconocíu. «Q26236641» (en rusu). Encyclopedic Lexicon. Volume I, 1835.
↑ Afirmao en: Encyclopaedia of Islam, 2nd edition. Editorial: Brill.
↑ Biblioteca Nacional de Francia. «Al-Nuʿmān ibn Ṯābit Abū Ḥanīfaẗ (0699-0767)» (francés). autoridaes BNF. Consultáu'l 10 ochobre 2015.

Enllaces esternos[editar | editar la fonte]

[aa1a9899edbde257c8903f80dd2cc60878a65b14-1] valor desconocíu. «Q26236641» (en rusu). Encyclopedic Lexicon. Volume I, 1835.

[5504d56e76659b605e0e1170666939a0c78da990-2] Afirmao en: Encyclopaedia of Islam, 2nd edition. Editorial: Brill.

[42cc904bbcfb8f4a0f1e8742c9d85f04a9bda607-3] Biblioteca Nacional de Francia. «Al-Nuʿmān ibn Ṯābit Abū Ḥanīfaẗ (0699-0767)» (francés). autoridaes BNF. Consultáu'l 10 ochobre 2015.

[1]

[2]

[3]