Abu Hanifah
 | Esti artículu o seición necesita referencies qu'apaezan nuna publicación acreitada, como revistes especializaes, monografíes, prensa diaria o páxines d'Internet fiables. |
Abu Hanifah | |
|---|---|
 | |
| Vida | |
| Nacimientu |
Kufa (es) |
| Nacionalidá |
Califatu Omeya califatu abasín |
| Muerte |
Bagdag, 18 de xunu[[(Gregorianu)]] (67 años) |
| Sepultura | Bagdag |
| Causa de la muerte |
envenenamiento (es)  |
| Estudios | |
| Llingües falaes | árabe |
| Alumnu de |
Hammad ibn Abu Suleyman Ata ibn Abi Rabah (es) Zayd ibn Ali (es) Yá`far as-Sadiq |
| Profesor de |
Abu Yusuf (es) Ahmad bin Abi Taybah al-Darimi (en) Muhammad al-Shaybani (es) |
| Oficiu | |
| Oficiu | xurista, comerciante |
| Trabayos destacaos |
Musnad Abu Hanifa (en) Al-Fiqh al-Akbar (en) |
| Creencies | |
| Relixón |
islam Sunismu |
 | |
Abū Ḥanīfah al-Nuʽmān ibn Thābit (5 de setiembre[[(Gregorianu)]], Kufa (es) – 18 de xunu[[(Gregorianu)]], Bagdag) foi un teólogu y xurista musulmán.
Fíu d'un comerciante de Kufa, fixo fortuna nel negociu de la seda y estudió derechu a cargu del afamáu xurista Ḥammād. Dempués de la muerte del so maestru (738), Abū Ḥanīfah volvióse'l so socesor. Foi'l primeru en desenvolver doctrines llegales sistemátiques a partir de la tradición xurídica islámica acumulada.
Foi principalmente un home de lletres, nun aceptó una judicatura nin tampoco tomó parte activa na política de los tribunales; sofitó a los herederos d'Ali Ibn Abi Talib percima de les gobernantes dinastíes Omeya y Abbāsid.
El so sistema doctrinal volvióse una de les cuatro escueles de xurisprudencia de la llei islámica (Sharia), la hanafí, y ye inda obedecíu llargamente na India, Paquistán, Turquía, Asia Central y los países árabes. Güei la so escuela ye la más siguida de los cuatro madhahab sunnitas.
Abu Hanifah y los imames chiitas[editar | editar la fonte]
Ye bien sabíu qu'Abu Hanifa foi unu de los alumnos destacaos de Muhammad Al-baqir y de Yá´far As-sadiq (consideraos como'l quintu y sestu imam chiita, respeutivamente) na universidá d'esti postreru, na qu'estudiaron tamién renombraes personalidaes como Jābir ibn Hayyān, consideráu'l fundador de la Química moderna.
Dalgunes de les sos obres[editar | editar la fonte]
- Kitaab-ul-Aathar - compilado de 70,000 hadiz
- Kitabul Assar
- Aalim wa'l-muta‘allim
- Fiqh al-Akbar
- Jaami’ul Masaneed
- Kitaabul Rad alal Qaadiriyah
Referencies[editar | editar la fonte]
- ↑ valor desconocíu. «Q26236641» (en rusu). Entsiklopedicheskiy Leksikon. Tom 1, 1835.
- ↑ «Q80209744» (en rusu). Islamskij èncikloprdičeskij slovar'.
- ↑ Duncan Black Macdonald. «1911 Encyclopædia Britannica/Abū Ḥanīfa an-Nu‛mān ibn Thābit» (n'inglés). Encyclopædia Britannica de 1911.
- ↑ Afirmao en: Encyclopaedia of Islam, 2nd edition. Editorial: Brill.
Datos: Q190896
Multimedia: Abu Hanifa
