Abismu de Challenger
Abismu de Challenger | |
---|---|
Alministración | |
Tipu d'entidá | abismo (es) |
Xeografía | |
Coordenaes | 11°22′24″N 142°35′30″E / 11.3733°N 142.5917°E |
Altitú media | -10984 m |
Demografía | |
L'abismu Challenger ye'l puntu más fondu midíu nos océanos. Atopar nel grupu de les islles Marianes, nel estremu sur de la fuexa de les Marianes, nel océanu Pacíficu. La tierra más cercana ye la islla Fais, una de les islles esteriores de Yap, 289 km al suroeste, y Guam, 306 km al nordeste. La fuexa foi nomada n'honor al barcu de la Marina Real Británica HMS Challenger, que participó nel descubrimientu de la fuexa en 1875.
Fondura
[editar | editar la fonte]La presión del abismu ye aproximao 1095 vegaes mayor que la de la superficie.
La espedición Challenger (dende avientu de 1872 hasta mayu de 1876) foi la primera en sondiar les fondures conocíes güei como l'abismu de Challenger. El primer sondéu foi fechu'l 23 de marzu de 1875, na estación 225. La fondura rexistrada foi de 4475 braces ingleses (8184 m), a partir de dos sondeos separaos.
El llibru de Sir John Murray The Depths of the Ocean (Les fondures del océanu), del añu 1912, rexistra la fondura del abismu como de 9636 m. Sir John, entós un home nuevu, foi unu de los científicos de la espedición. La páxina 131 del llibru de Murray referir al abismu. Tolos informes orixinales de la espedición Challenger pueden ser vistos n'Internet, na Biblioteca Challenger.[1]
En 1951, unos 75 años dempués del so descubrimientu, la fuexa de les Marianes foi esplorada por completu pol navío de l'Armada Real Británica HMS Challenger, llamáu asina pol barcu de la espedición orixinal. Mientres esta travesía, la parte más fonda de la fuexa foi midida usando sondéu per ecu, una forma muncho más precisa y senciella de midir la fondura que'l métodu usáu pola espedición orixinal. El HMS Challenger midió una fondura de 5960 braces (10 900 m) nes coordenaes 11°19′N, 142°15′Y.
El 23 de xineru de 1960, el batiscafu suizu Trieste, adquiríu pola Armada de los Estaos Xuníos, baxó al fondu oceánicu, tripuláu pol oceanógrafu Jacques Piccard (que xunto col so padre, Auguste Piccard, diseñó'l sumergible usáu nel descensu) y el teniente Don Walsh.
En 1984, un navío oceanográficu xaponés estudió'l fondu con un sónar y calculó la fondura del abismu en 10 923 metros.
En 2009 producióse un nuevu descensu al abismu, col Nereus.[2]
En 2012 James Cameron baxó hasta los 10 898 metros de fondura nel Deepsea Challenger y convirtióse d'esa manera en La primer persona en baxar en solitariu al puntu más baxu de la tierra.[3]
Referencies
[editar | editar la fonte]- ↑ Library of 19th Century Science
- ↑ BBC (3 de xunu de 2009). «Robot sub reaches deepest ocean» (castellanu). Consultáu'l 3 de xunu de 2009.
- ↑ National Geographic (26 de marzu de 2012). «James Cameron Now at Ocean´s Deepest Point» (inglés). Consultáu'l 26 de marzu de 2012.
Enllaces esternos
[editar | editar la fonte]