Ácrux
 | |
| Constelación | Cruz del Sur |
| Ascensión reuta α | 12h 26m 35,87s |
| Declinación δ | -63° 05' 56,7" |
| Distancia | 325 años lluz |
| Magnitú visual | 0,77 (conxunta) |
| Magnitú absoluta | -3,6 / -2,88 |
| Lluminosidá | 30.000 + 7.000 / 20.000 soles (aprox) |
| Temperatura | 30.000 +? / 27.000 K |
| Masa | 14+10 / 13 soles |
| Tipu espectral | B0.5IV / B1V |
| Velocidá radial | -4,5 km/s |
Ácrux (α Crucis) ye la decimocuarta estrella más brillosa del cielu con magnitú aparente +0,77. Alcuéntrase a 325 años lluz del Sistema Solar en direición de la constelación de la Cruz del Sur.
L'alliniación de les estrelles de la Cruz del Sur «γ-α» señala en direición al Polu Sur Celeste —vease esfera celeste—; trazar imaxinaria d'una bisectriz de la llinia que xune α Centauri con Hadar (β Centauri) curtia a l'anterior llinia aprosimao sobre'l polu sur. La Estrella Polar sur ye σ Octantis, conocida tamién como Polaris Australis.
Carauterístiques[editar | editar la fonte]
Identificada como estrella doble por misioneros xesuites, Ácrux ta compuesta por dos estrelles blancu-azulaes, separaes 4 segundos d'arcu. La más brillosa, denomada Alfa-1 Crucis (HD 108248 / HR 4730),[1] ta catalogada como una subxigante de tipu espectral B0.5IV y magnitú 1,33, ente que la so compañera, Alfa-2 Crucis (HD 108249 /HR 4731),[2] tien tipu B1V y magnitú 1,7 y entá s'atopa na secuencia principal. En xunto, el par presenta una magnitú de 0,77. Alfa-1 Crucis ye, de la mesma, una binaria espectroscópica con un periodu de 75,86 díes.[3]
La componente principal d'Alfa-1 Crucis tien una temperatura superficial de 30.000 K. Los dos estrelles d'esti subsistema son, respeutivamente, 25.000 y 7.000 vegaes más lluminoses qu'el Sol. Alfa-2 Crucis tien una temperatura de 27.000 K y una lluminosidá aprosimao 20.000 vegaes superior a la lluminosidá solar. La so masa ye unes 13 vegaes mayor que la masa solar.[4]
La separación de la binaria Alfa-1 Crucis al respective de Alfa-2 Crucis ye de 400 UA —siendo ésti un valor mínimu— y el so periodu orbital ye de siquier 1300 años. Pela so parte, la separación media ente los dos componentes d'Alfa-1 Crucis ye de namái 1 UA, pero la notable escentricidá de la so órbita fai qu'esta varie ente 0,5 y 1,5 UA.[4]
A 90 segundos d'arcu en direición SSO alcuéntrase otra estrella de magnitú 4,9 y tipu espectral B, visible con binoculares y denomada Alfa Crucis C. Anque aparentemente tien el mesmu movimientu propiu qu'Alfa-1 y Alfa-2 Crucis, esta estrella alcuéntrase a más del doble de distancia y polo tanto nun tien rellación física col par.
Referencies[editar | editar la fonte]
- ↑ Acrux -- Spectroscopic binary (SIMBAD)
- ↑ HR 4731 -- Star in double system (SIMBAD)
- ↑ Tokovinin, A.. «Comparative statistics and origin of triple and quadruple stars». Monthly Notices of the Royal Astronomical Society 389 (2). pp. 925-938. http://cdsads.u-strasbg.fr/cgi-bin/nph-bib_query?2008MNRAS.389..925T&db_key=AST&nosetcookie=1.
- ↑ 4,0 4,1 Acrux (Stars, Jim Kaler)
Ver tamién[editar | editar la fonte]
