Strix uralensis

Strix uralensis;
Estáu de caltenimientu
	; Esmolición menor (IUCN 3.1)
Clasificación científica
Reinu:	Animalia
Filu:	Chordata
Clas:	Aves
Orde:	Strigiformes
Familia:	Strigidae
Xéneru:	Strix
Especie:	S. uralensis; Pallas, 1771
Distribución
Subespecies
	ver testu
Consultes
	[editar datos en Wikidata]

Strix uralensis^[2]^[3] ye una especie d'ave ave de presa nocherniega de la familia Strigidae. Ye similar al cárabo común, habita nos montes fondos del nordés d'Europa y el norte d'Asia. La especie nun ta amenazada.

Descripción[editar | editar la fonte]

El tamañu ye d'unos 60 cm de llongura con un valumbu de 105 a 116 cm. El so pesu bazcuya ente 500 y 1300 g. Anque nun hai dimorfismu sexual aparente, el machu ye llixeramente más pequeñu y un pocu más llixeru que la fema.^[4] Esta especie recuerda'l cárabo común (Strix aluco) colos colores distintivos bien variables, pero la so cola ye más llarga, los discos faciales son más claros y los güeyos más pequeños. Los adultos faen una muda completa d'abril a agostu, ente que la muda de los mozos ye parcial y preséntase de xunu a setiembre.

Ecoloxía y comportamientu[editar | editar la fonte]

Dieta[editar | editar la fonte]

La so dieta consiste principalmente en royedores, musarañes del xéneru Sorex. Ye abondosu nos llugares onde estes preses son numberoses. Coles mesmes prinda páxaros (mierlos, palombos y glayos ya inclusive gallo lira) y anfibios. Nel centru de Suecia, el mure de tierra y el topín de campu son la presa principal de dos de la subespecies.

Comportamientu[editar | editar la fonte]

Ye un pocu agresivu y medrosu, puede atacar a les aves de presa y ye entá más agresivu contra l'home al defender a les sos críes. En casu de falta d'alimentos sobremanera pel hibiernu, nun duldar n'averase a les viviendes humanes.

Reproducción[editar | editar la fonte]

El Strix uralensis instala'l so nial en buecos d'árboles o en niales abandonaos d'aves de presa n'altores d'ente 4 y 20 m. Tamién puede añerar nes cañes grandes, nos resquiebros de les roques o nel suelu ente los raigaños. Reproduzse una sola cría per añu de 3 a 4 güevos, que'l so tamañu ye de 47,1 - 54,7 mm x 39,0 - 44,0 mm³. La fema guara sola los güevos mientres 27 a 29 díes,^[4] mientres el machu caza pa l'alimentación. Los pitucos altriciales desenvolver nos siguientes 35-40 díes, el machu sigue cazando, pero ye la fema la que s'encarga de distribuyir comida a los pichones. Los mozos abandonen el nial nun mes, pero nun volar bien hasta los cinco selmanes, volviendo de xemes en cuando a dormir. Empiecen a camudar a los 45 díes. N'años con baxes densidaes de preses, l'uxu uralense nun se reproduz. La so llonxevidá ye de 15 años n'estáu selvaxe y hasta 25 años en cautiverio.