Renania
| Renania | |
|---|---|
 | |
| Alministración | |
| Tipu d'entidá | rexón xeográfica |
| Nome llocal | Rheinland (de) |
| Xeografía | |
| Coordenaes | 50°16′37″N 6°51′39″E / 50.276989°N 6.860735°E |
| Demografía | |
 | |
La rexón de Renania (n'alemán: Rheinland) ye'l nome col que se designa a les tierres de dambos llaos del ríu Rin, al oeste d'Alemaña.
Dende los años 1950, la rexón de Renania constituyir los estaos de Sarre, Renania-Palatináu y Renania del Norte-Westfalia. Esti postreru constitúi una de les rexones industriales de mayor pujanza n'Alemaña, cuntando amás con depósitos minerales d'importancia (uraniu, magnesiu, petroleu, ente otros) y tresporte fluvial accesible. Nel estáu de Renania-Palatináu l'agricultura ye más importante, cuantimás los sos preciaos viñedo.
Historia[editar | editar la fonte]
Tres la cayida del Primer Imperiu francés, a principios del sieglu XIX, les rexones xermanu-parlantes del Rin mediu y baxu fueron anexonaes al Reinu de Prusia.[1] L'alministración prusiana reorganizó los territorios anexaos como la Provincia del Rin, y esti términu sigue presente nos nomes de los estaos alemanes de Renania-Palatináu y Renania del Norte-Westfalia.
La Provincia del Rin foi creada en 1824, cuando se xunieron les provincies del baxu Rin y Jülich-Kleve-Berg.
Implicaciones de les Guerres mundiales en Renania[editar | editar la fonte]
La situación de la rexón caltúvose igual, hasta la capitulación alemana de la Primer Guerra Mundial, de primeres del sieglu XX, cuando la parte occidental de Renania foi ocupada por fuercies de la Triple Entente; sol Tratáu de Versalles, la rexón foi desmilitarizada.
Según l'Armisticiu de 1918 les fuercies aliaes ocuparon Renania escontra l'este hasta'l ríu Rin y delles pequeñes cabeces de ponte nel bancu Oeste en llugares como Colonia. Acordies colos términos del Tratáu de Versalles de 1919 la ocupación foi siguida. El mesmu tratáu especificaba tres zones d'ocupación, que seríen sacupaes poles tropes aliaes nun plazu de 5, 10 y 15 años dempués de la ratificación formal del tratáu, qu'asocedió en 1920. Esi mesmu añu la rexón del Sarre foi dixebrada del restu de la provincia y alministrada pola Sociedá de Naciones y los distritos de Eupen y Malmedy fueron tresferíos a Bélxica. La ocupación duró a la fin namái 10 años, pos les tropes aliaes retirar en 1930, como una muestra de bona voluntá escontra la República de Weimar y la so política de reconciliación, na era de Gustav Stresemann y el Pactu de Locarno.
En clara violación al Tratáu de Versalles, los franceses trataron de dixebrar les árees ocupaes d'Alemaña, estableciendo la República de Renania, como un estáu títere de Francia. Los intentos secesionistes tuvieron como unu de los sos mayores sustentos el sentimientu antiprusiano de la población, según la relixón católica que los identificaba a la mayoría. El movimientu nun tuvo enforma ésitu, y nun foi acoyíu pola mayoría de la población.
El tratáu de Versalles tamién establecía la total desmilitarización de la zona, pa protexer a Francia, Luxemburgu, Bélxica y los Países Baxos. Asina, dempués de la retirada de les tropes aliaes, nun se dexaría que tropes alemanes establecer na zona. El tratáu tamién incluyía una clausa oprobiosa pal pueblu alemán, qu'establecía'l derechu de los aliaos a invadir la rexón, si sentíen qu'Alemaña había infringido el tratáu.
El Tratáu de Versalles violóse de facto el 7 de marzu de 1936, cuando les tropes alemanes entraron en Renania. A pesar de que pudieron ser fácilmente deteníes polos aliaos (la mayoría de los soldaos entró en bicicleta), el sentimientu contrariu a una guerra n'Europa foi más fuerte, y toleróse esta violación. Amás Francia nun pudo responder por inestabilidaes polítiques internes, y Gran Bretaña viose imposibilitada de pronunciase sobre l'actu darréu, una y bones la unviada de tropes xermanes facer en fin de selmana y túvose qu'esperar hasta'l llunes siguiente.
Dellos factores alliniáronse por que los sucesos asocedieren ensin mayor respigu, pos el mesmu Adolf Hitler indicó a los sos soldaos que si l'exércitu francés detenía-yos, nun s'opunxeren y tornaren a otres zones d'Alemaña. El gobiernu francés nun actuó por cuenta de que, nesi momentu, taben llevándose a cabo eleiciones presidenciales, y nengún presidente desea empezar el so mandatu con una guerra.
La ocupación de Renania per otra parte, tuvo abondo ésitu ente la población llocal, debíu al resurdimientu del nacionalismu alemán y a la rensía contra les tropes aliaes.
Un efeutu colateral de la ocupación francesa del periodu ente guerres son los llamaos Bastardos de Renania, fíos de xente local y soldaos estranxeros d'ocupación (principalmente franceses). Esti grupu poblacional sufrió programes d'esterilización y vexames per parte del Réxime nazi na década de los 30.
.jpg)
Charles Bukowski, poeta nacíu en Renania en 1920, retrata la situación que vivía la población llocal na dómina de la ocupación aliada, al dicir que'l so padre aprovechar de la so provisión de comida pa llevase a la cama a muyeres alemanes”, refiriéndose a la so madre. Esta situación ye un reflexu de la desnutrición que los aliaos provocaben na población llocal pa tener mayor control.
Mientres 1944 y 1945, dos campañes distintes fueron llevaes a cabu nel área de Renania nel marcu de la Segunda Guerra Mundial. Dende setiembre de 1944 hasta febreru de 1945, el US First Army caltuvo una batalla constante pa prindar el Monte Hurtgen. El terrén favorecía a los defensores, y enzancaba los movimientos de los aliaos, polo que la campaña provocó 24.000 baxes nel exércitu d'Estaos Xuníos.
A principios de 1945, dempués d'un llargu periodu d'inactividá (debíu al iviernu), la mayoría de les operaciones Aliaes nel Noroeste d'Europa plantegaron algamar el ríu Rin. Dende les sos posiciones n'Holanda, el First Canadian Army, so les órdenes del Xeneral Henry Crerar, xunto al British Second Army, comandadas pel Xeneral Miles Dempsey, invadieron la zona, empezando operaciones la primer selmana del mes de febreru de 1945.
La Operación Veritable duró delles selmanes, y la so resultancia final foi la derrota de toles tropes alemanes del llau Oeste del ríu Rin. La operación norteamericana de soporte Grenade foi entamada pa coincidir coles tropes británicu y canadiense nel Sur. L'alcuentru foi retrasáu dos selmanes, por operaciones de defensa alemanes.
El 7 de marzu de 1945, una compañía armada de la 9ª División Armada d'EU prindó la última ponte intacta sobre'l Rin cerca de Remagen. El Third US Army del Xeneral George Patton tamién cruciaría'l ríu un día antes del bien antemanáu encruz del exércitu británicu-canadiense. N'abril, tolos Aliaos con operaciones nel oeste cruciaren el Rin, y les batalles por Renania terminaren.
En 1946, la Provincia del Rin foi estremada ente dos estaos de recién fundación: Renania-Palatináu y Renania del Norte-Westfalia. El pueblu de Wetzlar convertir en parte de Hesse.
Xeografía[editar | editar la fonte]
Renania atopar nel occidente d'Alemaña, y tien fronteres internacionales con Francia, Luxemburgu, Bélxica y Países Baxos.
Les rexones Sur y Este tienen principalmente una xeografía accidentada, conformada por valles formaos per ríos (principalmente'l Rin y el Mosela). Escontra la rexón norte, atópase'l valle del ríu Ruhr.
Dalgunes de les ciudaes más importantes de Renania son Aquisgrán, Bonn, Colonia, Dortmund, Duisburgu, Düsseldorf, Essen, Koblenz, Krefeld, Ludwigshafen, Mainz, Mönchengladbach, Wiesbaden y Wuppertal.
Cultura[editar | editar la fonte]
Renania ye una rexón mayoritariamente católica. Dientro de la cultura alemana, los habitantes de la rexón tienen fama de llevar un estilu de vida gayoleru, carauterizáu pola tradición de los antroxos, el cultivu (y consumu) de vinu, según la tradición del cantar y los cantares locales (cantares renanas). Esta ye una imaxe qu'a la xente local tamién-y gusta cultivar.
El valle del Rin carauterizar por tener paisaxes de gran guapura, y estos xunto a los sos pueblos y castiellos fueron oxetu del romanticismu xermanu dende'l sieglu XIX, con numberosos cuentos, lleendes, poemes y cantares faciendo referencia a la llocalidá. Ente los múltiples escritos que lo menten, Lorelei de Heinrich Heine y el Cantar de los nibelungos son los más conocíos.
Renania ye tamién conocida poles sos catedrales, monesterios y una tradición estraordinaria de lliteratura (por casu, la biblioteca histórica de la catedral de Colonia, que data de los principios de la edá media).
Ver tamién[editar | editar la fonte]
Referencies[editar | editar la fonte]
Enllaces esternos[editar | editar la fonte]
Wikimedia Commons acueye conteníu multimedia sobre Renania.
