Cirsium dissectum

De Wikipedia
Cirsium dissectum
Clasificación científica
Reinu: Plantae
Subreinu: Tracheobionta
División: Magnoliophyta
Clas: Magnoliopsida
Subclas: Asteridae
Orde: Asterales
Familia: Asteraceae
Subfamilia: Carduoideae
Tribu: Cynareae
Subtribu: Carduinae
Xéneru: Cirsium
Especie: C. dissectum
(L.) Hill 1768
Consultes
Royal Botanic Gardens, Kew Royal Botanic Gardens, Kew
World Flora Online World Flora online
[editar datos en Wikidata]

Cirsium dissectum ye una planta de fueyes lobulaes y espinoses con flores tubulares terminales de color violeta dispuesta en tarmu erecto perteneciente a la familia de les Asteraceae. Nativa del centru d'Europa.

Ilustración de Flora Batava

Descripción[editar | editar la fonte]

Algama un tamañu de 15 a 50 cm d'altor. Asemeyar a una versión más delgada de Cirsium heterophyllum y en tener un tarmu estriáu algodonosu y fueyes llanceolaes, que tienen o non escayos. Sicasí, les fueyes son más estreches (menos de 3 cm), y per debaxo menos peludas y peludas na parte cimera. Les flores son de 2 a 3 cm de llargu, los floretes son de color coloráu escuru / moráu, floria de xunu a agostu.

Taxonomía[editar | editar la fonte]

Cirsium dissectum describióse por (Carlos Linneo) Hill y espublizóse en Hort. Kew. 63. 1768.

Etimoloxía

Cirsium: nome xenéricu que deriva de la pallabra griega: kirsos = varices ; d'esti raigañu deriva'l nome kirsion, una pallabra que paez sirvir pa identificar una planta que s'utiliza pal tratamientu d'esti tipu d'enfermedá. De kirsion, nos tiempos modernos, el botánicu francés Tournefort (1656 - 708) derivó'l nome Cirsium del xéneru.

dissectum: epítetu llatín que significa "finamente cortáu".[1]

Sinonimia
  • Carduus anglicus Lam.
  • Carduus dissectus L.
  • Carduus dissectus Vill.
  • Carduus pratensis Huds.
  • Carduus pumilus Vill.
  • Cirsium anglicum Mill.
  • Cirsium anglicum (Lam.) DC.
  • Cirsium pratense (Huds.) Druce
  • Cirsium tuberosum subsp. anglicum (Lam.) Bonnier
  • Cnicus anglicus C.C.Gmel.
  • Cnicus dissectus (L.) Willd.
  • Cnicus pratensis (Huds.) Willd.[2]

Referencies[editar | editar la fonte]

Lliteratura[editar | editar la fonte]

  • Henning Haeupler & Thomas Muer: Bildatlas der Farn- und Blütenpflanzen Deutschlands. – Ulmer-Verlag, Stuttgart, 2000. ISBN 3-8001-3364-4
  • Eckhard Garve: Atles der gefährdeten Farn- und Blütenpflanzen in Niedersachsen und Bremen. – Naturschutz Landschaftspflege Niedersachsen 30, 1994. ISBN 3-922321-68-2

Enllaces esternos[editar | editar la fonte]