Autódromu Oscar y Juan Gálvez
 | Esti artículu o seición necesita referencies qu'apaezan nuna publicación acreitada, como revistes especializaes, monografíes, prensa diaria o páxines d'Internet fiables. |
| Autódromu Oscar y Juan Gálvez | |
|---|---|
| Autódromu | |
 | |
 | |
 | |
| Llocalización | |
| País |  Arxentina |
| Ciudá |  Buenos Aires |
| Coordenaes | 34°41′39″S 58°27′34″W / 34.694272222222°S 58.459347222222°O |
  Autódromu Oscar y Juan Gálvez Autódromu Oscar y Juan Gálvez (Arxentina) | |
| Historia y usu | |
| Gran Premiu d'Arxentina | |
| Orixe del nome |
Juan Gálvez Oscar Alfredo Gálvez (es)  Parque Almirante Brown (es) Buenos Aires Día de la Lealtad (es) |
| Deporte | deporte de motor |
| Web oficial | |
 | |
El Autódromu Oscar y Juan Gálvez ye un autódromu allugáu nel barriu de Villa Riachuelo de la Ciudá de Buenos Aires, Arxentina. Foi inauguráu en 1952 mientres la presidencia de Juan Domingo Perón, gracies a la iniciativa de dellos corredores arxentinos ente los que s'atopaba Juan Manuel Fangio. Debe'l so nome a los denominaos Hermanos Gálvez, ídolos de les décades del '40, '50 y '60 del Turismu Carretera, quien apoderaren gran parte de la década del '50, collechando 14 títulos que fueron partíos ente 5 para Oscar Alfredo Gálvez (el mayor) y 9 para Juan Gálvez (el menor).
Por cuenta de la so infraestructura ye conocida como la Catedral del Automovilismu Arxentín y el Coliséu Porteño. Foi see en venti oportunidad del Gran Premiu d'Arxentina de Fórmula 1, según del Gran Premiu d'Arxentina de Motociclismu, del cual apostóse 10 vegaes. Otra carrera memorable que se llevó a cabu en 9 ediciones fueron los 1000 km de Buenos Aires, que s'apostaron ente 1954 y 1972.
L'escenariu recibe frecuentemente a les principales categoríes arxentines d'automovilismu de velocidá, tales como'l Turismu Carretera, TC 2000, Top Race y Turismu Nacional, demás de competencies de motociclismu y zonales como la más importante la Fórmula 07. Tamién ye utilizáu como pista de 1/4 de milla, dixebráu en dos pistes con categoríes.
El circuitu non siempres foi conocíu pol so nome actual, yá que nel so añu inauguración foi bautizáu como Autódromu 17 d'Ochobre, como homenaxe a la fecha del Día de la Llealtá Peronista. Tres la llegada del golpe d'estáu del Revolucion Llibertadora (Arxentina), el autódromu foi rebautizado col nome de Autódromu Xeneral San Martín, n'homenaxe al prócer máximu de l'Arxentina. Esta denominación caltener hasta l'añu 1983, cuando cola torna de la democracia decidióse renombrarlo como Autódromu Municipal de Buenos Aires.
Debíu al fallecimientu del ex-campeón de Turismu Carretera, Oscar Alfredo Gálvez, el 16 d'avientu de 1989, el autódromu foi bautizáu col so nome n'homenaxe pol so fallecimientu. Al nome impuestu en 1989, finalmente adosaríase-y sobre finales de 2005 el del hermanu del homenaxáu, el tamién ex-campeón de TC Juan Gálvez, máximu monarca de la especialidá, dándo-y el nome definitivu col cual güei ye conocíu'l circuitu.[1]
Historia[editar | editar la fonte]
El autódromu foi construyíu por iniciativa de dellos corredores arxentinos, ente los que s'atopaba bucci y el ganador del Campeonatu Mundial de Fórmula 1 de 1951, Juan Manuel Fangio. Ante'l desarrollu del automovilismu arxentín, el gobiernu del Presidente Juan Domingo Perón decidió construyir el autódromu nel sur de la Ciudá de Buenos Aires, nun predio de más de 200 hai, nel barriu de Villa Riachuelo. El autódromu foi inauguráu pol intendente Jorge Sabaté[2] el 9 de marzu de 1952, sol nome de Autódromu 17 d'Ochobre, n'honor a la "xornada histórica" de sofitu al entós Coronel Perón.
Pa la inauguración fueron entamaes trés pruebes, pero la más importante foi la realización de la Copa Perón na modalidá Fórmula Llibre, ganada por Juan Manuel Fangio. Fangio tardó 1:17.19.230 h pa cubrir les 30 vueltes del circuitu 4 del autódromu, al mandu d'una Ferrari 166FL. En segundu llugar llegó Froilán González col so Ferrari 166C y terceru el brasilanu Francisco Landi nel so Ferrari 125C.
En 1953 corrióse ellí'l primera Gran Premiu d'Arxentina, la primer competencia fuera d'Europa, ganáu nesa ocasión pol pilotu italianu Alberto Ascari, que corría pa la escudería Scuderia Ferrari. El corredor arxentín Juan Manuel Fangio tuvo qu'abandonar na vuelta 36 cuando falló la tresmisión de la so Maserati. Mientres esa carrera asocedió un accidente que se cobró la vida de 9 persones.
Los primeros años[editar | editar la fonte]
Por iniciativa conxunta ente l'Automóvil Club Arxentín y la Municipalidá de la Ciudá de Buenos Aires, el 9 de marzu de 1952, inauguróse'l Autódromu “17 d'Ochobre”, siendo portada de les principales revistes deportives.
El presidente d'entós, Juan Domingo Perón, decidió qu'un Campeón del mundu de Fórmula Unu, como Juan Manuel Fangio tenía de correr, precisamente nel so país, como davezu facer nos circuitos d'Europa y non polos tradicionales trazaos caleyeros de Palermo, Retiru o Mar del Plata, onde se desenvolvíen les famoses temporaes d'aquella dómina. Modificáronse dellos sectores de la pista como la S de Venáu y dos chicanes, convirtiéndose definitivamente, n'unu de los más seguros del mundu. Concebíu a lo grande, cola meyor infraestructura de la dómina, el Autódromu foi una de les obres más importantes de l'arquiteutura deportiva moderna. Nel diseñu orixinal, el Autódromu presentaba diez circuitos alternativos.
Más allá de los resultaos, l'oxetivu yera ameyorar y allugase dientro de los meyores del mundu, misión llargamente cumplida, considerando'l valumbu de la obra que permaneció ensin cambeos por más de 15 años (non asina'l so nome que foi modificáu pol de “Autódromu Municipal” en instalándose nel poder la dictadura autodenomada Revolución Llibertadora y dende 1989, foi bautizáu definitivamente, “Oscar Alfredo Gálvez” quien fuera en cinco oportunidad campeón de Turismu Carretera (TC) y el primer volante arxentín en vencer a corredores europeos.
A pesar que mientres estos postreros 51 años, l'automovilismu y el motociclismu deportivu crecieron a pasos axigantaos, nun asocedió lo mesmo col aspeutu edilicio y de seguridá, que obviamente sufrieron menores variantes.
Los últimos años[editar | editar la fonte]
El Autódromu entró mientres la década de 1990 dientro del proyeutu de reestructuración del Estáu, foi privatizáu y vivió la so dómina de rellumanza. La empresa D'Port Motor 3er Mileno S.A., conformada por dirixentes del automovilismu local y empresarios del motociclismu, fíxose cargu de la concesión y volvieron les carreres internacionales con espectáculos de Fórmula 3000, el Continental Circus y mientres cuatro años ente 1995 y 1998 la Fórmula Unu. Destacar nel periodu 1993-2003 la xestión de los señores Martín Salaverry y Omar Spataro, empresarios y dirixentes del automovilismu deportivu Arxentín.
Robló un contratu en 1994 cola empresa Gran Premiu de la República Arxentina S.A., que tresfirió la so conocencia al gerenciador ACBA S.A (Autódromu de la Ciudá de Buenos Aires S.A) pa la realización de los grandes premios de fórmula 1, y asina s'entamaron los Grandes Premios de la República Arxentina dende 1995 hasta 1998. Fueron necesaries grandes inversiones d'infraestructura: boxes, sala de prensa, torre de control, 3 bandexes de turria, tribuna forqueta, edificios corporativos y repavimentación completa de los circuitos. El Autódromu de Buenos Aires convertir n'unu de los más grandes de Suramérica, recibiendo nel mes d'avientu de 2004 la categorización clase A, según normes de la C.D.A. del A.C.A.
N'abril de 2003 produzse'l fallecimientu del titular de D'Port Motor 3er Mileniu S.A. y la concesión pasa por un momentu de transición hasta abril de 2005 cuando s'empecipia una nueva xestión, al cargu de ACBA S.A con un programa de meyores ya inversiones que nun foi tal, productu d'una mala alministración y absolutu desconocimientu del deporte motor. La concesión tuvo vixente hasta abril de 2015. Esta empresa privada ocupar dende entós n'esplotar un bien del Estáu y per ende de tolos arxentinos y cobrar a los distintos clubes d'automovilismu qu'intenten utilizar les instalaciones na actividá pa la que foi creáu. Cobráben-yos sumes siderales que torguen el desarrollu del automovilismu nesti llugar.
Va unos años convirtióse nun negociu inmobiliariu arrendando tol llugar pa cocheres de concesionaries d'autos y perdiendo l'interés na actividá automovilística para lo que foi creáu. En 2015 presentóse un proyeutu nel alcuentru de la Comisión de Planiamientu Urbanu de la Llexislatura, el macrismo la so propuesta pa baltar el autódromu Oscar Alfredo Gálvez del barriu de Villa Riachuelo y ellí construyir una planta de tratamientu de residuos.[3] meses dempués el PRO, partíu gobernante de la Ciudá de Buenos Aires presentó un proyeutu pa reformalo y preve dexar lo'l autódromu en concesión a empreses privaes por 30 años.[4] Tamién ye l'escenariu del mayor eventu d'autos multimarca d'América llamáu SRS (Street Racing Shell) qu'axunta más de dolce mil persones por fecha y alredor de cuatro mil autos.
Finalmente en setiembre de 2016 un grupu de fervorosos automovilistes aconceyaos baxu tutelar de l'Asociación Arxentina de Volantes, presidida por Juan María Traverso, empieza a encarar en xunto col Gobiernu de la Ciudá de Buenos Aires un proyeutu de "Puesta en Valor" del colosu porteño.
Circuitos[editar | editar la fonte]
El autódromu cunta anguaño con dellos trazaos:
- Circuitu Nᵘ5: Circuitu históricu, se continua utilizando anguaño en categoríes zonales, ye'l circuitu más curtiu.
- Circuitu Nᵘ6 (4.259 metros): Ye bien utilizáu por categoríes entemedies. Cuenta con una parte rápida y con una trabada. Destácase la Curva de la Viborita, el Ombu y la Baxada del Tobogán.
- Circuitu Nᵘ7 (2.607 metros): Desaxeradamente rápidu, se continua utilizando anguaño en categoríes zonales. En 2017 foi utilizáu pol Top Race.
- Circuitu Nᵘ9 (3.353 metros): Utilizar nel Gran Premiu d'Arxentina de Fórmula 1 mientres la década de 1990. Ye un circuitu bien trabáu. Destácase la curva de Ascari y la S de Senna construyida especialmente pal Gran Premiu.
- Circuitu Nᵘ12 (5.651 metros): Ye l'escenariu qu'utiliza'l Turismu Carretera, y nel 2010 utilizar tamién el Top Race, el TC 2000 pa los 200 km de Buenos Aires. Cuenta con trés llargues rectes, el curvón Salotto, la Esi del Venáu y la chicana de Ascari. La Esi del Venáu orixinal volvió usase na última carrera de Turismu Carretera.
- Circuitu Nᵘ15 (5.948 metros): Yera utilizada pa la realización del Gran Premiu de fórmula 1 ente los años 1974 al 1981, El trazáu ye igual al nᵘ 12 pero utilizando la zona de los mistos, onde s'atopen la Curva de la Viborita, el Ombu y la Baxada del Tobogán. Foi utilizáu per última vegada en 2006 pol TC2000.
- Circuitu Nᵘ2: Ye igual que trazáu nᵘ 9, cola diferencia que'l sector de la forqueta estendíase 250 metros más aproximao. Esti trazáu nun s'utiliza más yá qu'en llugar de l'antigua forqueta construyóse un kartódromo y d'últimes la tribuna de la forqueta construyida pal Gran Premiu.
- Circuitu Nᵘ14: Ye igual que'l trazáu nᵘ15 cola diferencia qué nel sector de la forqueta estendíase 250m más y nun s'utilizaba la chicana Ascari.
- Circuitu Nᵘ4: Ye similar al trazáu nᵘ6 con diferencia que na forqueta estendíase 250m más.Anguaño NUN s'utiliza más por cuenta de qu'onde s'atopaba la forqueta llarga construyóse un kartodromo.
-
Circuitu Nᵘ 5 -
Circuitu Nᵘ 6 -
Circuitu Nᵘ 7 -
Circuitu Nᵘ 8 -
Circuitu Nᵘ 9 -
Circuitu Nᵘ 12 -
Circuitu Nᵘ 15 -
Circuitu Nᵘ 2 -
Circuitu Nᵘ14 -
Circuitu Nᵘ4
.svg)
.svg)
Curves y detalles[editar | editar la fonte]
- En marrón claro: Bancos de material suelto
- N'azul: Boxes
- En magenta: Tribunes
- En celeste: Llagu
- En gris claru: Kartódromo
- Recta principal:
- Curva Nᵘ 1:
- S del siervu:
- Recta del fondu:
- Curvón de Salotto:
- Recta del llagu:
- Curva de Ascari (Esaniciada):
- Chicana de Ascari:
- Entrada a los mistos:
- La vivorita:
- Curva del ombú:
- Curva del caxón:
- S de Senna:
- Tobogán:
- Forqueta de Parga:
- Forqueta llarga (Esaniciada):
- Curva de la confitería:
- Curvón Nᵘ 8:
Palmarés[editar | editar la fonte]
Gran Premiu d'Arxentina de Fórmula 1[editar | editar la fonte]
.svg){kind=small}
.svg){kind=small}
Meyores tiempos[editar | editar la fonte]
| Años | Circuitu | Pilotu | Equipu | Vuelta rápida |
|---|---|---|---|---|
| 1953-60 | Nᵘ2 (3,912 km) |  Stirling Moss
|
Cooper-Climax | 1:38.900 (1960) |
| 1972-1973 | Nᵘ9 (3,346 km) |  Emerson Fittipaldi
|
Lotus-Ford | 1:11.220 (1973) |
| 1974-1981 | Nᵘ15 (5,968 km) | Nelson Piquet
|
Brabham-Ford | 1:45.287 (1981) |
| 1995-1998 | Nᵘ6 (4,206 km) |  Gerhard Berger
|
Benetton-Renault | 1:27.981 (1997) |
2 Hores de Buenos Aires del Turismu Carretera[editar | editar la fonte]
| Añu |
Pilotos |
Automóvil | |
|---|---|---|---|
| 1993 | Juan Antonio De Benedictis
|
Mariano Calamante
|
Ford Falcon |
| 1994 | Fabián Acuña
|
Guillermo Ortelli
|
Ford Falcon |
| 1995 | Juan María Traverso
|
Miguel Ángel Guerra
|
Chevrolet Chevy |
| 1996 | Emilio Satriano
|
Patriciu Di Palma
|
Chevrolet Chevy |
1000 km de Buenos Aires del Turismu Carretera[editar | editar la fonte]
| Añu |
Pilotos |
Automóvil | |
|---|---|---|---|
| 2017 | Juan Manuel Silva
|
Juan Catalán Magni
|
Ford Falcon |
200 km de Buenos Aires del TC2000[editar | editar la fonte]
| Añu |
Pilotos |
Automóvil | Equipu | Trazáu | Resultaos | |
|---|---|---|---|---|---|---|
| 2004 | Gabriel Ponce de León |
Patriciu Di Palma
|
Ford Focus | Ford YPF Berta Motorsport | Circuitu nᵘ 9 | 2004 |
| 2005 | Diego Aventín |
Luciano Burti
|
Ford Focus | Ford YPF Berta Motorsport | Circuitu nᵘ 12 | 2005 |
| 2006 | Matías Rossi |
 Alain Menu
|
Chevrolet Astra | Chevrolet Elaion Pro Racing | Circuitu nᵘ 12 | 2006 |
| 2007 | Juan Manuel Silva |
Ezequiel Bosio
|
Honda New Civic | Honda Petrobras | Circuitu nᵘ 9 | 2007 |
| 2008 | José María López |
Anthony Reid
|
Honda New Civic | Honda Petrobras | Circuitu nᵘ 9 | 2008 |
| 2009 | Norberto Fontana |
Ricardo Maurício
|
Toyota Corolla | Toyota Team Arxentina | Circuitu nᵘ 12 | 2009 |
| 2010 | Bernardo Llaver |
Mauro Giallombardo
|
Toyota Corolla | Toyota Team Arxentina | Circuitu nᵘ 12 | 2010 |
| 2014 | Néstor Girolami |
Mauro Giallombardo
|
Peugeot 408 | Peugeot Team | Circuitu nᵘ 8 | 2014 |
| 2016 | Agustín Canapino |
Guillermo Ortelli
|
Chevrolet Cruze I | Chevrolet YPF-Pro Racing | Circuitu nᵘ 9 | 2016 |
| 2017 | Emiliano Spataro
|
Christian Ledesma
|
Renault Fluence | Sportteam | Circuitu nᵘ 9 | 2017 |
Campeonatu Mundial de Motociclismu[editar | editar la fonte]
| Añu | 500cc | 350cc | 250cc | 125cc | 50cc |
|---|---|---|---|---|---|
| 1961 | Jorge Kissling (Matchless)
|
- |  Tom Phillis (Honda)
|
Tom Phillis (Honda)
|
- |
| 1962 | Benedicto Caldarella (Matchless)
|
- | Arthur Wheeler (Moto Guzzi)
|
 Hugh Anderson (Suzuki)
|
Hugh Anderson (Suzuki)
|
| 1963 | Mike Hailwood (MV Agusta)
|
- |  Tarquinio Provini (Moto Morini)
|
.svg){kind=small} Jim Redman (Honda)
|
Hugh Anderson (Suzuki)
|
| 1981 | - |  Anton Mang (Kawasaki)
|
 Jean-François Baldé (Kawasaki)
|
 Angel Nieto (Minarelli)
|
- |
| 1982 |  Kenny Roberts (Yamaha)
|
 Carlos Lavabo (Yamaha)
|
- | Angel Nieto (Garelli)
|
- |
| 1987 | Eddie Lawson (Yamaha)
|
- | Sito Pons (Honda)
|
- | - |
| 1994 | Mick Doohan (Honda)
|
- |  Tadayuki Okada (Honda)
|
Jorge Martínez (Yamaha)
|
- |
| 1995 | Mick Doohan (Honda)
|
- | Max Biaggi (Aprilia)
|
Emilio Alzamora (Honda)
|
- |
| 1998 | Mick Doohan (Honda)
|
- | Valentino Rossi (Aprilia)
|
Tomomi Manako (Honda)
|
- |
| 1999 | Kenny Roberts, Jr. (Suzuki)
|
- | Olivier Jacque (Yamaha)
|
Marcu Melandri (Honda)
|
- |
Ver tamién[editar | editar la fonte]
Referencies[editar | editar la fonte]
- ↑ el Autódromu Oscar Alfredo y Juan Gálvez cumple 60 años
- ↑ Un arquiteutu pa Eva Suplementu "M2" del diariu "Páxina/12", 27/12/2009
- ↑ http://www.infobae.com/2013/10/09/1514760-polemica-el pro-quier-baltar-el-autodromo-instalar-una-planta-procesadora-residuo
- ↑ http://www.larazon.com.ar/ciudá/Avanza-proyeutu-tresformar-Autodromo_0_725100055.html
Enllaces esternos[editar | editar la fonte]
Wikimedia Commons acueye conteníu multimedia sobre Autódromu Oscar y Juan Gálvez 
.
| Control d'autoridaes |
|
|---|
Datos: Q173116- Multimedia: Autódromo Oscar y Juan Gálvez