Aristotelia chilensis

Aristotelia chilensis;
Clasificación científica
Reinu:	Plantae
División:	Magnoliophyta
Clas:	Magnoliopsida
Orde:	Oxalidales
Familia:	Elaeocarpaceae
Xéneru:	Aristotelia; L'Hér.
Especie:	A. chilensis; (Molina) Stuntz 1914
Distribución
Consultes
Royal Botanic Gardens, Kew	Royal Botanic Gardens, Kew
World Flora Online	World Flora online
	[editar datos en Wikidata]

Aristotelia chilensis ye una especie botánica de planta fanerógama de la familia de les elaeocarpacees, mesma de Chile y zones axacentes del sur d'Arxentina^[1]

Carauterístiques[editar | editar la fonte]

Ye un pequeñu árbol dioicu, qu'algama un altor d'ente 4-5 m, siempres verde, con tueru estremáu que tien una corteza llisa desprendible nes sos partes íntimes. Les sos cañes son abondoses, delgaes y flexibles.

Les sos fueyes perennifolies, simples, opuestes, decusaes, péndulas, oval-llanceolaes, con cantu serrucháu, glabres, semicoriacees, y de nervadura marcada, peciolu llargu y acoloratáu. El so flores pequeñes, axilares sobre corimbos curtios, hermafrodites o unisexuales (col otru sexu atrofiáu), blanques o marielles, de 5 pétalos. El Frutu ye una pequeña baga carnosa comestible (verde cuando ye inmadura y negru moráu cuando madura), que amás ye comida pa dellos páxaros, quien la esvalixen. Floria en payares xineru, fructifica en fin del branu.

Usos[editar | editar la fonte]

El frutu ye comestible y enantes de la llegada de los españoles yá yera consumíu polos mapuches. Claudio Gay documentó amás, que los nativos usar pa preparar chicha; según comenta en 1844 nel so "Atles d'Historia Física y Política de Chile". Anguaño, tamién se suel utilizar pa faer mermelada y zusmiu. Amás, ye emplegáu como astringente. Tamién s'utiliza pa preparar curanto. Amás, les sos fueyes nueves son totalmente comestibles y puede inxerise en forma d'ensalada, al estilu de la llechuga.

Les sos fueyes sirven pa quemadures; el zusmiu de les fueyes pa enfermedaes de gargüelu; el fervinchu de fueyes utilizar pa firíes, tumores, gargüelu engafáu, foria; y como analxésicu y febrífugo. Les fueyes seques sirven pa curar firíes y como vulnerarias.

llantóse-y n'España.^[2]

Taxonomía[editar | editar la fonte]

Aristotelia chilensis describióse por (Molina) Stuntz y espublizóse en Stirpes Novae aut Minus Cognitae 31. 1785.^[3]

Etimoloxía

Aristotelia: nome xenéricu dau n'honor del filósofu griegu Aristóteles.^[4]

chilensis: epítetu xeográficu qu'alude a la so llocalización en Chile.

Sinonimia

Aristotelia glabra Miers
Aristotelia glandulosa Ruiz & Pav.
Aristotelia llucida Salisb.
Aristotelia macqui L'Hér.
Aristotelia macqui var. alpestris Reiche
Aristotelia macqui var. andina Phil.
Aristotelia macqui var. brachystyla Kurz.
Aristotelia macqui var. leucocarpa Dimitri
Beaumaria macqui Deless. ex Steud.
Cornus chilensis Molina^[5]

Ver tamién[editar | editar la fonte]

Referencies[editar | editar la fonte]

↑ Datos en sib.gov
↑ «Plantes de la flora de Chile cultivaes n'España». José Manuel Sánchez de Lorenzo-Cáceres. Consultáu'l 16 de xunetu de 2010.
↑ «Aristotelia chilensis». Tropicos.org. Missouri Botanical Garden. Consultáu'l 8 de xineru de 2013.
↑ Genaust, Helmut (1976). Etymologisches Wörterbuch der botanischen Pflanzennamen ISBN 3-7643-0755-2
↑ Aristotelia chilensis en PlantList

Enllaces esternos[editar | editar la fonte]

«Aristotelia chilensis». Enciclopedia de la Flora Chilena. Consultáu'l 30-032010.

[1] Datos en sib.gov

[2] «Plantes de la flora de Chile cultivaes n'España». José Manuel Sánchez de Lorenzo-Cáceres. Consultáu'l 16 de xunetu de 2010.

[Trop-3] «Aristotelia chilensis». Tropicos.org. Missouri Botanical Garden. Consultáu'l 8 de xineru de 2013.

[Genaust1983-4] Genaust, Helmut (1976). Etymologisches Wörterbuch der botanischen Pflanzennamen ISBN 3-7643-0755-2

[5] Aristotelia chilensis en PlantList

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]