Xunión de Kalmar

Esta Xunión desina l'enxeme de países nórdicos xurdíu de la fuxón de Suecia, Noruega y Dinamarca na presona de Margarita I reina de los daneses y noruegos dende 1387 y de los suecos dende 1397. Asina naz una gran corona nórdica que xune a los países enantes nomaos con Groenlandia, Islandia, les islles Feroe -dependientes de Noruega- y Finlandia -parte de Suecia-.

Si qu'asina, esta corona enxamás nun chegóu a consolidase pola mor del desenfotu de la nobleza Suecia pa los daneses, quienes exercían el dominiu na Xunión. Tres dellas revueltas de los suecos -qu'algamóu'l sou puntu cimeiru en 1521-, la Xunión disolviéuse en 1523 cola eleición de Gustavo Vase como rei de Suecia. Por embargo, Dinamarca y Suecia caltuviorunse xunidas dica 1814, añu que se robra'l tratáu de Kiel pol que s'anula la Xunión de Kalmar.