Teoloxía menfita
La Teoloxía menfita ye una doctrina relixosa del Antiguu Exiptu, creada ya impulsada polos sacerdotes del Templu de Ptah de la ciudá de Menfis que xira en redol al dios Ptah.
D'esta doctrina, dellos eruditos envaloren que foi una cosmogonía, porque se caltién un cercu na que s'escribió'l procesu de creación d'esti dios, que sería un Ser Supremu y como dempués punxo orde, siendo'l que creó'l Mundu. La orixinalidá del mitu mora na forma na que se llevó a cabu la creación de too. Dizse que la idea de les coses vieno al pensamientu del dios Ptah y él tresformó en realidá estos pensamientos. Esto podría influyir nes doctrines bíbliques.
Esisten otres doctrines en redol a otros dioses, como son les pertenecientes a Anubis, Apis (el toru sagráu, con piel negro y unes manches blanques) que darréu s'acomuñar a Ptah. Otra doctrina ye la de Harajtes, que ye una variación de la de Horus, y la de Hathor, como diosa del cielu.
Teoloxía[editar | editar la fonte]
Según esta doctrina Ptah ye'l Dios supremu, y recibe el nome de Ta-tenen, Señor de la Eternidá. Él foi quien creó, per mediu de la sabiduría y la pallabra, a tolos demás dioses, unviando a cada unu a una ciudá pa protexela y recibir cultu. Como Ptah creó'l mundu recurriendo a la intelixencia y la pallabra, estos dos facultaes personificar en dos talos xenios o fuercies: Sia (la intelixencia del pensamientu, la intelectualidá que mora nel corazón) y Hu (el poder de la pallabra, qu'encarnaba la llingua de Ptah).
De primeres yera l'infinitu mar de les agües inertes del caos onde nun esistía nin la escuridá nin la lluz. Ptah, na so condición de dios supremu y creador, por aciu una idea del so pensamientu al traviés del so corazón, y por aciu la so pallabra, emplegada pa describir el so deséu, espresada al traviés de la so llingua, tresformar nuna realidá. Y asina, nel corazón de Ptah concibióse la imaxe del dios Atum, por aciu la so llingua pronunció'l nome del dios por crear y Atum fíxose realidá. Y creó les primeres agües Nun y Nunet, d'onde va surdir la vida, y a tolos dioses y a los sos kau's o esencies enerxétiques.
La Teoloxía menfita ta recoyida na Piedra de Shabako, una llosa de granitu negru que mide 137 por 66 cm, estropiada por haber se utilizáu darréu como rueda de molín; el testu foi copiáu en dicha piedra per mandatu de Shabaka (rei dende ca. 716 hasta 702 e. C.), perteneciente a la dinastía XXV, posiblemente, porque l'orixinal taría deterioráu por haber tao escritu en papiru de datación anterior. Nuna de les sos estrofes diz asina:
- Los dioses que vinieron a la esistencia de Ptah...
- Ptah sobre'l Gran Tronu...quien creó a los dioses
- Ptah-Nun, el padre que nició a Atum...
- Ptah-Nunet, la madre que dio a lluz a Atum...
- Ptah, el Grande, que ye'l corazón y la llingua de la Enéada...
Dellos exiptólogos daten el testu orixinal nel Imperiu Antiguu pol llinguaxe arcaicu de les sos inscripciones, anque otros como F. Junge cunten que l'estilu arcaicu foi apostáu, pa solemnizar el testu.
Referencies[editar | editar la fonte]
- López, Francisco. «La Teoloxía menfita y la Piedra de Shabako». Consultáu'l 08, 09 de 2008.
| Control d'autoridaes |
|
|---|
Datos: Q1920186