Saltar al conteníu

Semecarpus anacardium

Esti artículu foi traducíu automáticamente y precisa revisase manualmente
De Wikipedia
Semecarpus anacardium
Clasificación científica
Reinu: Plantae
(ensin clasif.): Eudicots
(ensin clasif.): Rosids
Orde: Sapindales
Familia: Anacardiaceae
Xéneru: Semecarpus
Especie: S. anacardium
L.f.
Consultes
Royal Botanic Gardens, Kew Royal Botanic Gardens, Kew
[editar datos en Wikidata]

Semecarpus anacardium (hindi: भिलावा, Plantía:Lang-sa) ye una planta nativa de la India, mesma de la rexón que toma dende los Himalayas esteriores hasta la Mariña de Coromandel. Tien delles similaridaes cola nuéz de cajú.[1][2]

Nueces de S. anacardium.
Inflorescencia
Vista del árbol
Fueyes

Etimoloxía

[editar | editar la fonte]

Na India ye denomada bhallatak (hindi: भल्लातक) y los europeos llamar la "nuéz de marcar", yá que yera usada polos llavadores de teles pa marcar los testiles y ropes enantes de llavales, yá que dexa na tela una marca que ye insoluble n'agua. Ye denomada ker beeja en Kannada y bibba en Marathi.

Carauterístiques de la planta

[editar | editar la fonte]

Ye un árbol caducifoliu. La nuéz ye de forma ovoide y polenca, mide unos 25 mm de llargu, y ye de color negru. En Ayurveda, la fruta ye considerada con propiedaes rasayana acomuñaes a la llonxevidá y remocicamientu, y tien de ser procesada enantes d'utilizala por causa del so toxicidá.

Delles partes d'estes plantes son utilizaes con frecuencia nel sistema de medicina Ayurveda pal tratamientu de diverses dolencies, especialmente del tracto alimenticiu y ciertes condiciones de la piel. Esisten informes qu'indiquen un impautu significativu sobre enfermedaes rellacionaes col corazón, presión sanguínea, respiración, cáncer y desórdenes neurolóxicos[3]

Toxicidá

[editar | editar la fonte]

Signos y síntomes

[editar | editar la fonte]

Aplicaciones esternes

[editar | editar la fonte]

El zusmiu causa irritación de la piel, angüeñes dolioses, erupción con resquemor y eczomatosa de la piel aledaña, que ye similar a un raspón. Darréu pueden producise úlceras productu de la mancadura.

Ingestión

[editar | editar la fonte]

En dosis grandes, produz angüeñes nel gargüelu ya irritación gatrointestinal severa, disnea, taquicardia, hipotensión, cianosis, areflexia, deliriu, coma y la muerte.

Dosis fatal

[editar | editar la fonte]

La dosis fatal ye de 5 a 10 gramos.

Periodu fatal

[editar | editar la fonte]

El periodu fatal ye de 12 a 24 hores.

Taxonomía

[editar | editar la fonte]

El xéneru foi descritu por Carolus Linnaeus el Mozu y espublizóse en Suppl. Pl. 182 1782.[4]

Sinonimia
  • Anacardium latifolium Lam.
  • Anacardium longifolium Lam.
  • Anacardium officinale Pritz.
  • Anacardium officinarum Gaertn.
  • Anacardium orientale Steud.
  • Anacardium solitarium Stokes
  • Cassuvium anacardium Kuntze
  • Cassuvium longifolium Kuntze[5]

Ver tamién

[editar | editar la fonte]

Referencies

[editar | editar la fonte]

Enllaces esternos

[editar | editar la fonte]