Saltar al conteníu

Screamo

De Wikipedia
Screamo
Oríxenes musicales Hardcore punk
Emo
Post-hardcore
Post-rock
Oríxenes culturales A mediaos de la década de 1990 en California, Estaos Xuníos.
Instrumentos comunes Guitarra, baxu, batería, cantar
Popularidá Les bandes del soníu de la primer xeneración permanecen a niveles underground dende los sos entamos, les bandes de la segunda son mainstream y de creciente popularidá dende los años 2010.
[editar datos en Wikidata]

El screamo ye consideráu un subxéneru del emo y el hardcore punk. La pallabra screamo vien de scream (berru n'inglés). Básicamente ye una fusión de hardcore caóticu llenu de lletres que traten temes esistencialistes con gran carga pocu intelectual, murnies y delles vegaes temes políticos. El screamo aniciar n'Estaos Xuníos a mediaos de la década de 1990, y caracterízase principalmente por vocales o berros fuertes graves o agudos, munches vegaes violentu y dramáticu. A diferencia del hardcore punk, los cantares suelen variar enforma nos sos ritmos, siendo xeneralmente caótiques, pero entrepolando nidies seiciones melódiques (anque últimamente prefierse la esperimentación col post-rock), y los berros son más agudos. De la mesma, a diferencia del grindcore o powerviolence, les guitarres atópense menos aburuyaes na mayoría de los casos.

Esisten bandes europees que desenvolvieron soníos vanguardistas y orixinales, fundiendo guitarres melódiques, bases de teclaos, berros ensin parar, bateríes atayaes y otres variaciones. Comúnmente los ritmos de batería son desordenaos, los acordes de guitarra varien dende soníos melódicos y arpexos hasta guitarres más porcaces y guturales cayendo no indigerible. Esta fusión surde principalmente d'influencies d'un hardcore más violentu y visceral y de un hardcore melódicu más harmónicu. Les vocales y lletres principalmente falen sobre política, rellaciones personales, esistencialismu, nihilismu y perspectives filosófiques munches vegaes influyíes dende una óptica señardoso y murnio, anque otres vegaes inclúin un mensaxe positivu.

Anguaño la mayoría de les bandes screamo atópense alloñaes de la crudeza de los primeros tiempos del xéneru, y adoptaron un soníu más lentu y melódicu, ensin abandonar la caotización de la música que caracteriza al xéneru.

Primer xeneración

[editar | editar la fonte]

El términu screamo aplicar en primer llugar a un conxuntu de bandes que se presentaben dende 1991 nel Ché Café,[1][nota 1] y que componíen un estilu hardcore influyíu pola escena emotional hardcore,[nota 2] particularmente de bandes como Fugazi y Nation of Ulysses.[2] Esti conxuntu arrexuntaba a bandes como Heroin, Antioch Arrow,[3] Mohinder, Angel Hair, Swing Kids, y Portraits of Past; y destacó pol so peculiar sentíu de la moda, inspiráu na cultura mod.[4]

Les innovaciones llevaes a cabu pol conxuntu de bandes que se presentaben nel Ché Café estender a la escena del este d'Estaos Xuníos, onde bandes como Orchid, Saetia y Ampere fueron influyentes nel desenvolvimientu y la reinvención del screamo. Estes bandes incorporaron al screamo elementos del powerviolence, denominándose'l screamo que presenta estos elementos como emo violence, un nome propuestu pela banda In/Humanity.[5]

L'estilu orixinal de screamo ye practicáu na actualidá por un estensu conxuntu de bandes, principalmente d'Europa, tales como La Quiete, Raein, Amanda Woodward, y Louise Cyphre; anque persisten bandes d'esti estilu n'Estaos Xuníos. Estes bandes con frecuencia lliberen los sos trabayos musicales al traviés de sellos independientes o bien ye autu-producíu. Suelse utilizar el términu Skramz pa refererirse a esta xeneración, evitando asina que sían comparaes coles bandes de la segunda xeneración.[ensin referencies]

Segunda xeneración como errónea categorización

[editar | editar la fonte]

En 2002 el términu screamo foi utilizáu pola prensa musical, pa describir un xéneru distintu, muncho más lentu y menos disonante, con bandes qu'incorporaben elementos del emo y el post-hardcore. Como los dos estilos son notablemente distintos y debíu al ampliu usu contemporaneu del términu screamo, la inclusión d'estes nueves bandes al xéneru screamo foi polémicu ente dellos críticos, músicos del screamo orixinal, ya inclusive músicos d'esta nueva xeneración de screamo. El cantante de Comadre, banda de la primer xeneración de screamo, señala que: «El términu screamo foi en ciertu mou conrotu, especialmente nos Estaos Xuníos».[6] Coles mesmes señalóse ente críticos, músicos y siguidores del screamo, l'usu del términu fechu poles empreses discográfiques multinacionales pa vender una nueva xeneración de música comercial.

Carauterístiques y clixés

[editar | editar la fonte]

L'actitú "failo tu mesmu" de los siguidores del estilu fixo de la so primer xeneración daqué underground. Nun principiu los shows facer en suétanos, garaxes, cases d'amigos y skate parks. Munches vegaes namái se corría la voz p'asistir a los shows y xeneralmente nunca diben más de 50 persones a un show ensin que soliera usase un escenariu.

Otra carauterística esencial d'esti subxéneru (que nun principiu tamién compartió col Emo) ye que los shows nunca se faen n'escenarios, lo que significa que nun hai separación ente músicu y públicu. Los grupos poner nel centru del llugar onde van tocar y los asistentes arrodiar: cuando empieza l'acción dambos suxetos confundir, dambos participen del mosh, dambos glayen, topeten y participen de la música.

El nudismu fíxose dende los entamos del estilu, daqué recurrente nos shows en vivu, yá que los oyentes siéntense dafechu llibres nun show. La falta de personal de seguridá fomentó esto entá más. D'antiguo (y en menor midida na actualidá), víense arreyaos nos shows otros artículos de diversión: mázcares de llucha llibre, confeti, papel trozado, amarutes, lluces de bengala y bolses de basura.

Ye bien común ver que les bandes grabaron casi tol so material en vinilu y por cuenta de la perda de dineru qu'esto significa la mayoría de les bandes screamo (probablemente toes) grabaron un discu split con otra banda; asina asumen los dos bandes el costu d'editar independientemente el so discu. Si les ventes van bien, dalgún sellu puede llegar a edita-yos el discu. Los sellos discográficos más conocíos n'editar música screamo son: Level Plane, Cleanplate, Alone, Robotic Empire, Ebullition, Slave Union y React With Protest.

  1. El Ché Café ye una cooperativa de trabayadores y centru social allugáu na Universidá de California, nel campus de La Jolla, en San Diego, Estaos Xuníos.
  2. Hai de solliñar que'l términu emotional hardcore yera usáu pa describir el soníu de les bandes de post-hardcore de mediaos de la década de 1980 na escena de Washington D.C.

Referencies

[editar | editar la fonte]
  1. A.H.B. A day with the locust Archiváu 2009-03-05 en Wayback Machine. LA Weekly: 18 de setiembre de 2003, www.brassland.com. Consultáu'l 19 de xunu de 2008.
  2. Jason Heller Feast of Reason. 20 de xunu de 2002 en Denver Westword. Consultáu'l 15 de xunu de 2008.
  3. Erick Bader Q&A: Aaron Montaigne (of Antioch Arrow, Magick Daggers, etc.). 14 de mayu de 2008 en Local Cut. Consultáu'l 11 de xunu de 2008.
  4. Justin Pearson Interview. www.skatepunk.net. Consultáu'l 13 de xunu de 2008.
  5. Jason Thompson Violent Resignation. 29 de payares de 2004 en www.popmatters.com. Consultáu'l 28 de xunetu de 2008.
  6. Entrevista a Comadre 18 d'abril de 2007 en Yellow is the new pink. Consultáu'l 19 d'abril de 2009.

Ver tamién

[editar | editar la fonte]


Enllaces esternos

[editar | editar la fonte]
  • screamo.nl: sitio web que contién información, enllaces y una llista de bandes screamo y les sos biografíes.