Relixón étnica

Una relixón étnica ye una relixón que ta direutamente rellacionada con un grupu étnicu, racial o xeográficu y que, al ser practicada, xenera una cultura y una identidá de pueblu o nación de tolos prauticantes indistintamentes del so país de procedencia. Se contraponen a una relixón universal que ye practicada por cualesquier persona de cualquier identidá racial, cultural, nacional o étnica.

Los sijs representen un grupu etnorreligioso.

Exemplos de relixones étniques son el xudaísmu, el hinduismu, el zoroastrismu, el paganismu nórdicu, el sijismu, la relixón tradicional china, el yazidismu curdu, el shinto xaponés, les relixones afroamericanes, el xamanismu propiu de los pueblos indíxenes y dalgunes relixones neopaganas como'l Ásatrú.

Delles carauterístiques de les relixones étniques son:

En dellos casos nun acepten conversiones o nun tán interesaes nelles, yá que ye necesariu nacer dientro de determináu grupu étnicu pa pertenecer, como asocede colos drusos, los yazidis y ciertos tipos de hindús ortodoxos.
N'otros casos, sí almiten conversiones, pero per regla xeneral les relixones étniques nun son proselitistes y nun pedriquen la so relixón, ya inclusive definen parámetros bien específicos pa determinar quién ye un conversu llexítimu, como ye'l casu de los tribunales xudiciales d'Israel ya India, qu'establecieron criterios xudiciales pa determinar quién clasifica como xudíu ó hindú (respeutivamente).
Bien frecuentemente son la relixón tradicional d'un pueblu o nación específica, lo que nun evita que coesistan con otres relixones "estranxeres", como sería'l casu de la rellación ente la relixón tradicional china y el shinto xaponés col budismu, les relixones afroamericanes col cristianismu y el yazidismu col Islam.
En munchos casos esiste un conceutu de pueblu o nación apurríu al coleutivu pola relixón -más que pola raza- onde los prauticantes pasen a formar parte d'una nación, yá sían siguidores de nacencia ó conversos, como ye'l casu de la nación xudía, la nación sij, la nación asatru, etc.

Históricamente, la mayoría de les relixones de l'antigüedá yeren étniques, una y bones el conceutu d'una relixón universal (abierta tolos pueblos) ye relativamente tempranu. Dempués de la conversión del emperador Asoka del Imperiu Maurya d'India convertir al budismu, unvió misioneros budistes a predicar la doctrina de Buda en toles direiciones convirtiéndola nuna de les relixones más espublizaes y numberoses d'Asia y el mundu. Similar asocedió cola doctrina de Xesús, pos orixinalmente, los cristianos primitivos consideraben que pa ser cristianu yera necesariu ser xudíu y que yera una relixón propia del pueblu xudíu. Fueron, en gran midida, les prédiques de San Pablo les que dexaron que'l cristianismu abrir a los xentiles. L'Islam tamién s'estendió ente munchos pueblos a partir de la conquista islámica. Sicasí, esti conceutu de relixones internacionales nun esistía na antigüedá, onde cada pueblu tenía los sos propios dioses.

En 1998 fundóse'l Congresu Mundial de Relixones Étniques.

Ver tamién[editar | editar la fonte]

Referencies[editar | editar la fonte]