Raxao

De Wikipedia

Plantía:Ficha de cultivarRaxao[1] ye una variedá cultivar de pumar (Malus domestica) Esta mazana ye orixinaria d'Asturies y ye una de les 76 variedaes de mazana que s'inclúin na D.O.P. Sidra d'Asturies.[2] Ta cultivada na coleición de pumares asturianos del SERIDA.[3][4]

Sinónimos[editar | editar la fonte]

Característiques[editar | editar la fonte]

El pumar de la variedá 'Raxao' tien una puxanza d'eleváu a bien eleváu. Figura de la estructura de ramificación (sistema de formación n'exa): 7 a 12. Tipu de fructificación: II-III[5]

Dómina d'entamu de floriamientu (permediu periodu 2005-2009): De floriamientu bien tardíu, mediaos de la primer decena de mayu.[5][6]

La variedá de mazana Raxao tien un frutu de diámetru medianu a grande (76-80 mm), altor 59 mm; rellación altor-diámetru, abondo esplanada (0,76-0,85); posición diámetro máximu escontra'l pedúnculu; acostillao interior de la cubeta ocular ausente o bien débil a débil; coronamiento final de la mota (o perfil de la cubeta) llixeramente onduláu o onduláu.[3][5][6]

El frutu tien predominiu de forma esplanada globulosa.[3][7]

Cuévanu del pedúnculu: fonda col anchor de la cubeta peduncular ancha, siendo la rellación de la cubeta ocular-cubeta peduncular cilíndrica.[3][6]

Pedúnculu bien curtiu (≤10 mm) a curtiu (11-15 mm). Con espesura del pedúnculu medianu.[3]

Apertura de güeyu, daqué abiertu o zarráu. Tamañu de güeyu medianu. Fondura de la cubeta ocular media a fonda y l'anchor de la cubeta ocular ye ancha. Coronamiento final de la mota (perfil cubeta) llixeramente onduláu. Cantidá de "russeting" en cubeta ocular de baxa a media.[3]

La testura de la epidermis ye llisa o cerosa; coloración de fondu mariellu verdosu; siendo #el color de superficie naranxa marrón y colloráu con estríes coloraes y colloráu púrpura, con una intensidá de color escura a media; tipu de #el color de superficie son plaques continues con estríes. Siendo la cantidá de "russeting" nos llaterales baxa, y la cantidá de "russeting" na cubeta peduncular alta.[3][6]

Densidad de lenticelas es medianamente numerosas; siendo el tamaño de las lenticelas de pequeño a mediano; sin aureola o con aureola blanca; con el color del núcleo de la lenticela marrón.[3]

Color de la magaya crema y apertura de lóculos (en corte tresversal) daqué abiertos o zarraos.

Maduración produzse na primer decena de payares.[5]

Variedá de sabor duce llixeramente amargosu, por tanto con un conteníu medio en fenoles. La mazana Raxao ye de les más interesantes para ellaborar sidra, pos tien l'acidez xusto y bona cantidá de zusmiu. Utilizase na producción de sidra.[5][6]

Rendimientos de producción[editar | editar la fonte]

Tien una entrada en producción daqué lenta n'especial en terrenes fuertes. Algama un bon nivel granible >30 t/ha. Nivel d'alternanza bastante eleváu.[5]

Rendimientu en mostiu (l/100 kg): 70,3 ± 2,1. Azucres totales (g/l): 93,3 ± 2,1. Acidez total (g/l H2GUO4): 5,3 ± 0,7. pH: 3,3 ± 0,2. Fenoles totales (g/l ac. Tánico): 0,8 ± 0,2. Grupu tecnolóxicu:Ácidu.[5][8]

D.O.P. Sidra d'Asturies[editar | editar la fonte]

La Denominación d'Orixe Protexida (D.O.P.) sidra d'Asturies tien qu'ellaborase puramente con mazanes procedentes de parceles asturianes inscrites nel Conseyu Regulador de la Denominación d'Orixe”, que ye l'organismu oficial que según l'artículu 10 del reglamentu (CEE 2081/92) acreditáu para certificar qu'una sidra cumpla los requisitos establecíos nel so reglamentu para ser “Sidra d'Asturies”.[3]

Na actualidá (2018) cuenta con 31 llagares, 322 cosecheros y 843 hectárees rexistraes y auditadas.[3]

Sensibilidaes[editar | editar la fonte]

Sensibilidá a hongos: Bien baxa a monilia, y a chancro; baxa al oidio; baxa a media al motudu.[9][5][8]

Ver tamién[editar | editar la fonte]

  • Mazanes de sidra d'Asturies
  • Bancu Nacional de Germoplasma de la Estación de Villaviciosa
  • Fenología
  • Apomixia
  • Floriamientu, polinización y cuaye n'árboles frutales
  • 'Sidra'
  • Malla espaldera o para entutorar
  • Fruticultura
  • Inxertu
  • Portainjertos Malling
  1. ↑ mazana raxao https://desidras.com/manzana/raxao/
  2. ↑ D. Potter, T. Eriksson, R. C. Evans, S. Oh, J. E. E. Smedmark, D. R. Morgan, M. Kerr, K. R. Robertson, M. Arsenault, T. A. Dickinson & C. S. Campbell. «Phylogeny and classification of Rosaceae» (n'inglés, PDF). Plant Systematics and Evolution 266 (1-2):  páxs. 5-43. doi:10.1007/s00606-007-0539-9. http://biology.umaine.edu/Amelanchier/Rosaceae_2007.pdf.  Nótese que esta publicación es anterior al Congreso Internacional de Botánica de 2011 que determinó que la subfamilia combinada, a la que este artículo se refiere como Spiraeoideae, debía denominarse Amygdaloideae.
  3. ↑ 3,00 3,01 3,02 3,03 3,04 3,05 3,06 3,07 3,08 3,09 Variedades de manzanas D.O.P. Sidra de Asturias. http://www.sidradeasturias.es/catalogo.php?var=4.  Error de cita: La etiqueta <ref> ye inválida; el nome «dopsidraastu» ta definíu delles vegaes con distintu conteníu
  4. ↑ Digital.csic.es/bitstream/Coleición de cultivares autóctonos asturianos y del arco Atlántico de manzanos (Malus xdomestica) del Banco de Germoplasma de Villaviciosa Pág. 35. http://digital.csic.es/bitstream/10261/44503/1/S%C3%A1nchezC_TC_2007.pdf. 
  5. ↑ 5,0 5,1 5,2 5,3 5,4 5,5 5,6 5,7 Descripción de las variedades de manzana de la D.O.P. Sidra de Asturias Raxao página 44. SERIDA D. L.: AS.- 5.480/09. http://www.serida.org/pdfs/4071.pdf. Consultáu'l 26 d'avientu de 2019.  Error de cita: La etiqueta <ref> ye inválida; el nome «dopsidraasturi» ta definíu delles vegaes con distintu conteníu
  6. ↑ 6,0 6,1 6,2 6,3 6,4 Desidras.com/manzana/raxao, DOP sidra de Asturias. https://desidras.com/manzana/raxao/. Consultáu'l 26 d'avientu de 2019. 
  7. ↑ Digital.csic.es/bitstream Tipos de la forma de los frutos de la manzana página 60. http://digital.csic.es/bitstream/10261/44503/1/S%C3%A1nchezC_TC_2007.pdf. Consultáu'l 26 d'avientu de 2019. 
  8. ↑ 8,0 8,1 Serida.org/publicacionesdetalle.. http://www.serida.org/publicacionesdetalle.php?id=5568. Consultáu'l 26 d'avientu de 2019. 
  9. ↑ Syngenta.es/moteado-en-manzano. https://www.syngenta.es/moteado-en-manzano. Consultáu'l 26 d'avientu de 2019. 

Bibliografía[editar | editar la fonte]

  • Dapena, Y., Blázquez, M.D. 2009. Descripción de les variedaes de mazana de la D.O.P Sidra d'Asturies. SERIDA. 69 pp. [disponible online: @http://www.serida.org/pdfs/4071.pdf].
  • Dapena, Y., Blázquez, M.D., Fernández, M. 2006. Recursos fitogenéticos del Bancu de Germoplasma de Pumar del SERIDA. Tecnoloxía Agroalimentaria 3: 34-39. [disponible online: @http://www.serida.org/pdfs/1524.pdf].
  • El manzano autóctono de Navarra. Universidad Pública de Navarra.
  • Rivera Núñez, Diego; Obón de Castro, Concepción. Frutos secos, oleaxinosos, frutales de güesu, almendrales y frutales de pebida . Volum 1. Editum, 1997, p.152–153. ISBN 8476847440 [Consulta: 19 febreru 2012].
  • Henri Kessler, Pomologie romande illustrée. -yos 50 meilleures variétés de fruits pour la culture avec reproduction en couleurs d'après échantillons cultivés au pays, 1949.[1]
  • Willi Votteler: Verzeichnis der Apfel- und Birnensorten, Obst- und Gartenbauverlag, München 1993, ISBN 3-87596-086-6
  • André Leroy, Dictionnaire pomologique, tomes 3 et 4, 1867.
  • Les deux tomes de « Le Verger Français », 1947, 1948.

Enllaces esternos[editar | editar la fonte]

  1. ↑ lire sur pomologie.com.
Sacáu de «https://ast.wikipedia.org/w/index.php?title=Raxao&oldid=4134600»