Saltar al conteníu

Proyeutu Mercury

De Wikipedia
Proyeutu Mercury
programa de la NASA y human spaceflight program (en) Traducir
Información
Nomáu por Mercurio (es) Traducir
Historia
Operadores
   NASA
Acontecimientos significativos primer vuelu (9 setiembre 1959)
primer vuelu (5 mayu 1961)
últimu vuelu (15 mayu 1963)
éxito (es) Traducir
fracaso (es) Traducir
Cambiar los datos en Wikidata

El Programa Mercury foi'l primer programa espacial tripuláu de los Estaos Xuníos, desenvueltu ente 1961 y 1963 nel marcu de la carrera espacial. Los entamos del proyeutu remontar al 7 d'ochobre de 1958, un añu y trés díes depués de que la Xunión Soviética punxera al primer satélite nel espaciu, en órbita alredor de la Tierra, el Sputnik 1.

Los Siete de Mercury: (enriba, de izq. a der.) Alan Shephard, Gus Grissom y Gordon Cooper; (embaxo, de izq. a der.) Walter Schirra, Deke Slayton, John Glenn y Scott Carpenter.

El proyeutu Mercury foi la respuesta de la NASA ante'l lideralgu d'esi momentu de la Xunión Soviética, enfrentada a Estaos Xuníos mientres la Guerra Fría.

Mientres el programa Mercury, los inxenieros d'Estaos Xuníos viéronse primíos ante los desafíos qu'implicaben la construcción d'una nave segura que dexara a un astronauta llegar hasta la órbita terrestre ensin ser destruyíu poles enormes aceleraciones qu'ello implicaba. Otra fonte d'esmoliciones yeren les situaciones estremes propies del ambiente espacial: el vacíu, les sópites fluctuaciones de temperatura y la recién descubierta radiación espacial. Tou esto complicábase más si quepe pola necesidá de realizar una reentrada a l'atmósfera a alta velocidá y protexer al astronauta de les altes temperatures de reentrada por aciu l'usu d'escudos de proteición térmica.

La cápsula Mercury

[editar | editar la fonte]

La resultancia foi la creación d'un vehículu de forma balística ensin ales que fadría la so reentrada a l'atmósfera protexíu d'un escudu térmicu que se quemar mientres esta etapa. Mercury foi diseñáu por Max Faget, y foi más versátil y con preseos más avanzaos que'l so rival soviética Vostok.

Les cápsules Mercury utilizaron dos tipos de cohetes llanzadores (o boosters, n'inglés). Los primeros vuelos suborbitales fueron llanzaos por cohetes Redstone diseñaos pol equipu de Wernher von Braun n'Huntsville, Alabama. Pa los vuelos orbitales, les cápsules fueron llanzaes colos Atlas-D, unos cohetes modificaos a partir d'un misil balísticu. La so cubierta d'aceru yera bien delgada p'aforrar pesu, polo que la estabilidá estructural apurrir la presión del combustible interior (cuando taba vacíu tenía de ser presurizáu con gas pa evitar el colapsu del llanzador). Este mesmu problema tener la siguiente familia de llanzadores pal programa Gemini: los Titan II.

Diagrama de la nave Mercury

L'equipu humanu

[editar | editar la fonte]

Los primeros austronautes d'Estaos Xuníos en ser escoyíos pa los vuelos espaciales fueron escoyíos d'un grupu mayor de 110 pilotos militares escoyíos pola so esperiencia en vuelos de prueba y porque axuntaben les carauterístiques físiques necesaries. En 1957 escoyéronse 7 astronautes pa les misiones Mercury:

Solamente volaron 6 de los 7 astronautes escoyíos. Deke Slayton foi refugáu de la llista de vuelos por cuenta de un problema de corazón. Slayton siguió nel programa espacial como controlador de misión hasta 1975, cuando finalmente voló na misión Apollo-Soyuz, de calter puramente políticu.

El primer vuelu foi'l de Alan Shephard a bordu de la Freedom 7 (freedom significa llibertá), los astronautes nomaben a les sos propies naves y toos lo fixeron amestando la terminación “7” en reconocencia del grupu orixinal de 7 "astronautes".

Con tal namái 12,33 , la cápsula Mercury yera lo suficientemente grande como pa dexar la entrada de namái un astronauta. Dientro de la cápsula había 120 conmutadores, 55 interruptores llétricos, 30 fusibles y 35 palanques mecániques.

Les Misiones Mercury

[editar | editar la fonte]

Pa la seguridá de la cápsula los inxenieros haber probáu la primer vegada con monos Rhesus, depués con un chimpancé conocíu como Ham, y darréu pasaron a faer otra prueba, pero nesta oportunidá con un maniquín electrónicu qu'alendaba, lo que-y dexó a los científicos determinar la estabilidá del ambiente interno de la nave.

Una vegada terminada la fase d'esperimentación y entrenamientu, el 5 de mayu de 1961 Alan Shephard realizaba'l primer vuelu suborbital d'Estaos Xuníos. Dáu'l lideralgu soviéticu nel espaciu, el gobiernu d'Estaos Xuníos presentó al mundu esti vuelu suborbital como un vuelu espacial. Nun sería hasta nueve meses más tarde, el 20 de febreru de 1962 cuando l'astronauta John Glenn se convirtió nel primeru d'Estaos Xuníos n'orbitar la Tierra, repitiendo asina la fazaña de Yuri Gagarin. Naquel momentu los soviéticos yá habíen llanzáu 48 misiones orbitales y Valentina Tereshkova convertir na primer muyer nel espaciu, venti años primero que la primera d'Estaos Xuníos nel espaciu Sally Ride.

Los seis vuelos de Mercury totalizaron 2 díes y 6 h de vuelu espacial y dexaron aprender que non yá los humanos podíen llegar al espaciu (como yá demostraren los soviéticos) sinón que tamién la necesidá de la so presencia yera imperativa pal ésitu de les misiones. Los inxenieros d'Estaos Xuníos de tierra aprendieron d'estes misiones la necesidá d'utilizar redes de comunicaciones mundiales que-yos dexaren caltener un contautu constante colos vuelos tripulaos.

L'últimu vuelu d'una nave del proyeutu "Mercury" foi'l del Mercury Atlas 9 na cápsula Faith 7 con L. Gordon Cooper, Jr. el 15 de mayu de 1963, una misión que concluyó a otru día. Una vegada rematáu'l proyeutu, l'atención del programa de vuelos camudara cuando'l presidente John F. Kennedy anunciara mientres una sesión del Congresu la meta de llevar un norteamericanu a la Lluna y traelo a salvo de vuelta.

Pa 1963 solamente 500 de les 2500 persones trabayando nel Centru de Vuelos Tripulaos de la NASA siguíen trabayando pal programa Mercury (los 2000 restantes taben ocupaos trabayando nos programes Gemini y Apollo colos que la NASA llograría mayores meyores y la so única victoria frente a los soviéticos).

Nome
oficial
Nave Fecha de llanzamientu Vehículu de llanzamientu Tripulación Oxetivu(s) Resultáu
Mercury Redstone 1 21 de payares de 1960 Mercury-Redstone

Primer intentu del Programa Mercury

Fracasu
Mercury Redstone 1A 19 d'avientu de 1960 Mercury-Redstone

Primer vuelu suborbital d'Estaos Xuníos | Esitosu

Mercury Redstone 2 31 de xineru de 1961 Mercury-Redstone Ham el Chimpancé

Esitosu

Mercury Redstone BD 24 de marzu de 1961 Mercury-Redstone

Vuelu de Prueba

Esitosu
Mercury Redstone 3 Freedom 7 5 de mayu de 1961 Mercury-Redstone Alan B. Shephard Primeru d'Estaos Xuníos en vuelu suborbital Esitosu
Mercury Redstone 4 Liberty Bell 7 24 de xunetu de 1961 Mercury-Redstone Virgil I. Grissom Vuelu suborbital Esitosu
Mercury Atlas 5 13 de setiembre de 1961 Atlas

Vuelu de Prueba Esitosu

Mercury Atlas 6 Friendship 7 20 de febreru de 1962 Atlas John Glenn Primer estadounisense en órbita Esitosu
Mercury Atlas 7 Aurora 7 24 de mayu de 1962 Atlas Scott Carpenter Vuelu orbital y esperimentos científicos Esitosu
Mercury Atlas 8 Sigma 7 3 d'ochobre de 1962 Atlas Walter Schirra Vuelu orbital / primer comunicación per radiu en direuto Esitosu
Mercury Atlas 9 Faith 7 15 de mayu de 1963 Atlas Gordon Cooper Vuelu orbital / prueba de duración y esperimentos Esitosu


Temes rellacionaes al programa espacial de los Estaos Xuníos

[editar | editar la fonte]

Ver tamién

[editar | editar la fonte]

Bibliografía

[editar | editar la fonte]

Referencies

[editar | editar la fonte]

Enllaces esternos

[editar | editar la fonte]