Power pop
| Power pop | ||
|---|---|---|
 | ||
| Oríxenes musicales | Pop rock, hard rock, garage rock | |
| Oríxenes culturales | Años 1960, Reinu Xuníu y Estaos Xuníos | |
| Instrumentos comunes | Sintetizador | |
| Derivaos | New wave, jangle pop, mod revival, britpop, noise pop, indie pop | |
| [editar datos en Wikidata] | ||
El power pop ye un xéneru de música rock que s'inspira nel rock d'Estaos Xuníos y del Reinu Xuníu de la década de 1960. Típicamente inclúi una combinación de dispositivos musicales como melodíes fuertes, voces clares y harmoníes vocales nítidas, arreglos económicos y riffs de guitarra prominentes. Los solos instrumentales xeneralmente caltiénense al mínimu y los elementos de blues embrivir en gran midida.
Los discos tienden a amosar valores de producción que s'inclinen escontra la compresión y un ritmu de batería contundente. Los preseos suelen ser una o más guitarres llétriques, un baxu llétricu, una batería y, dacuando, teclaos llétricos o sintetizadores.
Magar el so impautu cultural sufrió altibaxos mientres décades, el power pop ye unu de los subxéneros del pop más perdurables.[1]
Precedentes
[editar | editar la fonte]La primer vegada que s'utilizó'l términu foi en 1967 por Pete Townshend, guitarrista de The Who, pa definir la música del so grupu, que cítase de cutiu como antecesora del power pop xunto a la d'otros grupos coetaneos como The Beatles, The Byrds, The Beach Boys, The Hollies, The Zombies, The Easybeats o The Kinks.
Los grupos iniciales
[editar | editar la fonte]Considérase que'l power pop modernu surdió a empiezos de los años 70 colos discos del grupu Badfinger, banda que reinterpretaba el soníu inicial de The Beatles y que aportó a producida por el mesmu Paul McCartney y a grabar los sos primeros discos nel sellu del grupu de Liverpool, Apple Records. Anque nun llograron gran repercusión comercial, fueron una pieza clave nel desenvolvimientu del xéneru.[2]
La banda Raspberries foi la primera catalogada como power pop na revista Rolling Stone. La so música, cola que llograron un importante ésitu n'Estaos Xuníos, combinaba'l soníu de los grupos de los 60 con enérxiques guitarres llétriques.[3]
Otru grupu esencial fueron Big Star, quien tamién recuperaben la frescura del meyor pop de la década anterior y convertiríense en grupu de cultu, influyendo a ensame de bandes posteriores.[4] Otros artistes importantes mientres esti periodu fueron Todd Rundgren, Emitt Rhodes, Blue Ash, Artful Dodger, The Records y Dwight Twilley.
Toos estos grupos coincidíen en recibir gran influencia de les bandes de la invasión británica, daqué que taba consideráu pasáu de moda nuna dómina apoderada pola exhibición del virtuosismu del rock progresivu y el hard rock, o pol soft rock d'artistes como The Carpenters.
L'ésitu comercial
[editar | editar la fonte]A finales de los 70 y empiezos de los 80, el xéneru vivió la so dómina más prolífica coincidiendo cola puxanza del punk y la new wave, colos que teníen munches más semeyances que colos xéneros enantes citaos. Los grupos estauxunidenses más importantes nesta dómina fueron The Cars, Dwight Twilley, The Plimsouls, The Romantics, The Flamin' Groovies, Cheap Trick y The Knack, quien llograron un enorme ésitu en tol mundu col so cantar My Sharona.
Otros grupos tamién incluyíos nel punk o'l revival mod como The Jam, Buzzcocks, The Undertones, Rezillos, The Rich Kids, Tom Robinson Band, 999 o The Vapors o Blondie tamién pueden calificase como power pop. Al igual que ciertos artistes new wave, como Nick Lowe, Elvis Costello & the Attactions, XTC, Squeeze o The Pretenders, ente otros.
Amás otros grupos empecipiaron a principios de los 80 lo que se van conocer más palantre como'l college rock y el indie rock.
Power pop contemporaneu
[editar | editar la fonte]A partir de los 90 fixéronse populares otres corrientes del rock alternativu como'l britpop o'l pop punk, ente otros. Dellos d'esos grupos rellacionaos col xéneru tuvieron un notable ésitu mientres y dempués de los 90 como lo fueron Weezer, Blur y Foo Fighters. A finales de los 90 una nueva xeneración de bandes de power pop fueron influyíes pol noise pop, britpop o'l grunge. Ésti yera'l casu de Teenage Fanclub, The Posies, Matthew Sweet, Redd Kross, Nada Surf, Gigolo Aunts y Fountains of Wayne.
Exemplos notables de power pop
[editar | editar la fonte]Dellos cantares de power pop consiguieron popularidá o ésitu comercial, fueron descrites como representatives del xéneru, o regularmente fueron citaes como influencies p'artistes posteriores. Ente elles atópense:
- Badfinger – "Non Matter What" (1970)[5]
- Emitt Rhodes – "Fresh As A Daisy" (1970)
- Todd Rundgren - "Couldn't I Just Tell You" (1972)[6][5]p. 10
- Raspberries – "Go All the Way" (1972)[6][7]p. 13[5][8]
- Big Star – "September Gurls" (1974)[6]p. 13[5]
- The Nerves - "The Nerves (1976) ep
- Cheap Trick – "Surrender" (1978)[6]p. 16[8]
- The Cars – "Just What I Needed" (1978)[6][5]p. 10
- Buzzcocks – "Ever Fallen in Love (With Someone You Shouldn't've)" (1978)[8]
- The Beat - "The Beat LP" (1981) lp
- The Records – "Starry Eyes" (1979)[6]p. 140
- Nick Lowe - "Cruel to Be Kind]]" (1979)[5][9]
- The Knack – "My Sharona" (1979)[6]p. 59
- Shoes - "Too Late" (1979)[10][11]
- The Romantics – "What I Like About You" (1980)[6]p. 140
- Rick Springfield - "Jessie's Girl" (1981)
- Marshall Crenshaw – "Someday, Someway" (1982)[5]
- Weezer - "Beverly Hills" (2004)[5]
- Blink-182 - All the Small Things (2000)[5]
- The La's - "There She Goes" (1990)[12]
- Matthew Sweet – "Girlfriend" (1991)[13][14]
- Weezer – "Buddy Holly" (1994)[5]
- The Wonders - "That Thing You Do!" (1996)
- Gin Blossoms – "Follow You Down" (1996)[15]
- Teenage Fanclub - "Ain't That Enough " (1997)
- Jimmy Eat World – "The Middle" (2001)[16][17][18]
- Fountains of Wayne – "Stacy's Mom" (2003)[19][20]
- OK Go – "Here It Goes Again" (2006)[13]
- Arcade Fire - " Ready to Start" (2010)
Referencies
[editar | editar la fonte]- ↑ Liner notes to The Roots of Powerpop! and the Poptopia! series of CDs.
- ↑ Badfinger. Biografía, discografia y lletres - Aloha PopRock
- ↑ Raspberries, The. Biografia, discografia y lletres - Aloha PopRock
- ↑ Big Star. Biografía, discografia y lletres - Aloha PopRock
- ↑ 5,00 5,01 5,02 5,03 5,04 5,05 5,06 5,07 5,08 5,09 Agentcausation (Jan. 8, 2010). «The Top Ten Power Pop Songs». Archiváu dende l'orixinal, el 11 de xunu de 2010. Consultáu'l 19 de marzu de 2010.
- ↑ 6,0 6,1 6,2 6,3 6,4 6,5 6,6 6,7 Error de cita: La etiqueta
<ref>nun ye válida; nun se conseñó testu pa les referencies nomaesBorack - ↑ The Greatest Songs Ever! Go All the Way. By Johnny Black. Blender. Published July 2006.
- ↑ 8,0 8,1 8,2 Ray, Austin L. (Dec. 6, 2008). «A Power Pop Primer: 10 Gateway Songs to a Lifelong Addiction». Pastie Magacín. Consultáu'l 19 de marzu de 2010.
- ↑ Mason, Stewart. «Allmusic: Cruel To Be Kind Song Review». allmusic. Consultáu'l 19 de marzu de 2010.
- ↑ Tucker, Jeremiah (16 de marzu de 2010). «Shoes’ album remains a pop power classic». Joplin Globe. CNHI News Service. Consultáu'l 27 de marzu de 2010.
- ↑ Krolicki, Frank (Feb. 10, 2009). . Examiner.com. Consultáu'l 27 de marzu de 2010.
- ↑ Cahill nikki cla, Greg (Oct. 5-11, 2005). «Child's Play: CD box set celebrates neo-psych progeny». North Bay Bohemian. Metroactive Music. Consultáu'l 27 de marzu de 2010.
- ↑ 13,0 13,1 Error de cita: La etiqueta
<ref>nun ye válida; nun se conseñó testu pa les referencies nomaesmark-edwards - ↑ Carpenter, Ellen (12 de marzu de 2010). «Flashback: Matthew Sweet’s Early ’90s Power-Pop Perfection». Rock & Roll Daily. Rolling Stone. Archiváu dende l'orixinal, el 2010-03-16. Consultáu'l 19 de marzu de 2010.
- ↑ Gin Blossoms: Non Chocolate Cake. Music & Musicians Magacín. http://mmusicmag.com/m/2011/03/gin-blossoms/. «It’s been 17 years since the Gin Blossoms broke through with their post-grunge power-pop hits “Hey Jealousy” and “Found Out About You.”».
- ↑ The Decade In Music: Jimmy Eat World's 'The Middle' (2002) : NPR
- ↑ Jimmy Eat World Plays Catch-Up With The Pop-Emo Generation | Music News, Reviews, and Gossip on Idolator.com
- ↑ «Archived copy». Archiváu dende l'orixinal, el 2012-03-18.
- ↑ Millikan, Jay (Sept. 9, 2003). «Fountains of Wayne - Welcome Interstate Managers - Review». Stylus Magacín. Archiváu dende l'orixinal, el 2016-03-03. Consultáu'l 19 de marzu de 2010.
- ↑ Layman, Will (16 d'abril de 2007). «Fountains of Wayne: Too Smart to Be a Rock Band, Too Smart to Be Anything Else». PopMatters. Consultáu'l 19 de marzu de 2010.
Enllaces esternos
[editar | editar la fonte]- Powerpopaction Archiváu 2019-04-09 en Wayback Machine. Blogue dedicáu a l'actualidá del Power pop
- Páxina del programa de radio Plásticu Elásticu que tien el Power Pop como referente principal de la so programación
