Phylloscopus trochilus
Les especies d'aves con nome común en llingua asturiana márquense como COA. En casu contrariu, conséñase'l nome científicu o de la SEO.
| Pioyina bardayera | ||
|---|---|---|
  Cantar (?·i) | ||
| Estáu de caltenimientu | ||
 Esmolición menor (IUCN)[1] | ||
| Clasificación científica | ||
| Reinu: | Animalia | |
| Filu: | Chordata | |
| Clas: | Aves | |
| Orde: | Passeriformes | |
| Familia: | Phylloscopidae | |
| Xéneru: | Phylloscopus | |
| Especie: |
P. trochilus (Linnaeus, 1758) | |
| [editar datos en Wikidata] | ||
El mosquiteru musical, un ave que'l so nome científicu ye Phylloscopus trochilus, ye un Passeriforme de la familia Phylloscopidae bien común y propiu de les árees templaes d'Europa y Asia.[2] Descritu por Linneo en 1758, incluyóse de primeres nel xéneru Motacilla.[3] Tien un valumbu promediu de 19 cm, un llargor de 11 cm y un pesu d'unos 10 g.[4] El so estatus de caltenimientu ye seguru.[5]
Descripción[editar | editar la fonte]
Trátase d'una ave qu'efectúa migraciones periódiques; ello ye que la mayor parte de la so población envierna en África subsaḥariana, tornando a los sos llugares d'orixe cada primavera, un pocu más tarde que'l mosquiteru común (Phylloscopus collybita).[2]
El so porte pequeñu y comportamientu viviegu ente les copes de los árboles son característicos. De color verde claru o amarellentáu, tien un cantar simple, bien peculiar y de bona identificación. Como ótros sílvidos, ye solitariu, magar mientres les migraciones si puede perchar en grupu n'árboles frondosos. Nidifica d'abril a mayu, poniendo nuna única niarada de 6 a 7 güevos. Aliméntase de pequeños inseutos ente la xamasca, de bárabos nel suelu ya inclusive de mosques, en plenu vuelu.[4]
Referencies[editar | editar la fonte]
- ↑ IUCN 2006
- ↑ 2,0 2,1 Baker, Kevin (1997). Warblers of Europe, Asia and North Africa (Helm Identification Guides), 256-259. ISBN 0713639717.
- ↑ Linnaeus, C. Systema naturae per regna tria naturae, secundum classes, ordines, xenera, species, cum characteribus, differentiis, synonymis, locis. Tomus I. Editio decima, reformata.. Holmiae. (Laurentii Salvii)., 188.
- ↑ 4,0 4,1 Hume, Rob (2002). Guía de campu de les aves d'España y Europa. Ediciones Omega. ISBN 84-282-1317-8.
- ↑ IUCN 2006 - Catálogu nacional d'especies amenaciaes
Enllaces esternos[editar | editar la fonte]
Wikimedia Commons tien conteníu multimedia tocante a mosquiteru musical.
