Saltar al conteníu

Oecomys mamorae

Esti artículu foi traducíu automáticamente y precisa revisase manualmente
De Wikipedia
Oecomys mamorae
Estáu de caltenimientu
Esmolición menor (LC)
Esmolición menor (IUCN 3.1)[1]
Clasificación científica
Reinu: Animalia
Filu: Chordata
Subfilu: Vertebrata
Clas: Mammalia
Infraclas: Placentalia
Superorde: Euarchontoglires
Orde: Rodentia
Suborde: Myomorpha
Superfamilia: Muroidea
Familia: Cricetidae
Subfamilia: Sigmodontinae
Tribu: Oryzomyini
Xéneru: Oecomys
Especie: Oecomys mamorae
Thomas, 1906
Distribución
Consultes
[editar datos en Wikidata]

El colicorto bayu[2] (Oecomys mamorae) ye una especie del xéneru de rucadores Oecomys de la familia Cricetidae. Habita en selves del centru de Suramérica.

Taxonomía

[editar | editar la fonte]

Esta especie describióse orixinalmente nel añu 1906 pol zoólogu Oldfield Thomas.[3]

Llocalidá tipo

La llocalidá tipo referida ye: “Mosetenes, Altu ríu Mamoré, departamentu de Cochabamba, Bolivia”.

Etimoloxía

Etimológicamente, el términu específicu mamorae ye un topónimo que refier a la rexón onde foi colectáu l'exemplar tipu, l'Altu ríu Mamoré.

Distribución xeográfica

[editar | editar la fonte]

Habita sobre los árboles de selves climáxicas y en galería de Bolivia, Paraguái y el centru de Brasil. Posiblemente pertenezan a esta especie les coleutes del xéneru efectuaes nes selves marxinales del este de les provincies de Formosa y Chaco, nel nordeste de l'Arxentina.[4]

Caltenimientu

[editar | editar la fonte]

Según la organización internacional dedicada a la caltenimientu de los recursos naturales Xunión Internacional pal Caltenimientu de la Natura (IUCN), al nun tener mayores peligros y vivir en munches árees protexíes, clasificar como una especie baxu “esmolición menor” na so obra: Llista Colorada d'Especies Amenaciaes.[1]

Referencies

[editar | editar la fonte]
  1. 1,0 1,1 Dunnum, J., Vargas, J., Bernal, N., Pardinas, O., Patterson, B. & Teta, P. 2008. Oecomys mamorae. The IUCN Red List of Threatened Species. Versión 2015.2. (Consultáu'l 19 de xunetu de 2015).
  2. Chébez, Juan Carlos (2009). Otros que se van. Fauna arxentina amenazada, 1ª (en castellanu), Buenos Aires: Albatros, páx. 552. ISBN 978-950-24-1239-9.
  3. Thomas, O. 1906d. Notes on South American rodents. II. On the allocation of certain species hitherto referred respectively to Oryzomys, Thomasomys, and Rhipidomys. Annals and Magazine of Natural History, ser. 7, 18:442-448.
  4. Musser, G. G. and M. D. Carleton (2005). Superfamily Muroidea. pp. 894–1531 in Mammal Species of the World a Taxonomic and Geographic Reference. D. E. Wilson and D. M. Reeder eds. Johns Hopkins University Press, Baltimore.