Neopelma pallescens

Neopelma pallescens;
Estáu de caltenimientu
	; Esmolición menor (IUCN 3.1)
Clasificación científica
Reinu:	Animalia
Filu:	Chordata
Clas:	Aves
Orde:	Passeriformes
Familia:	Pipridae
Xéneru:	Neopelma
Especie:	N. pallescens; (Lafresnaye, 1853)
Consultes
	[editar datos en Wikidata]

Les especies d'aves con nome común en llingua asturiana márquense como ^NOA. En casu contrariu, conséñase'l nome científicu.

Neopelma pallescens, Saltarín ventriblanco, ^[2] ye una especie d'ave paseriforme de la familia Pipridae que vive en Suramérica.

Descripción[editar | editar la fonte]

El saltarín ventriblanco mide alredor de 13 cm de llargu. El plumaxe de les sos partes cimeros ye de color verde oliváceu, ente que les inferiores son ablancazaes con ciertu veteado oliva en gargüelu y pechu. Nel pileu presenta una llista llonxitudinal mariella de plumes eréctiles. El so picu ye curtiu y cola punta corita, y l'iris de los sos güeyos ye amarellentáu.

Distribución y hábitat[editar | editar la fonte]

Atópase n'en les selves tropicales de Brasil y l'estremu oriental de Bolivia.

Referencies[editar | editar la fonte]

↑ BirdLife International (2012). «'Neopelma pallescens'» (inglés). Llista Roxa d'especies amenazaes de la UICN 2014.1.
↑ Bernis, F; De Juana, E; Del Hoyo, J; Fernández-Cruz, M; Ferrer, X; Sáez-Royuela, R; Sargatal, J . «Nomes en castellán de les aves del mundu recomendaos pola Sociedá Española d'Ornitoloxía (Novena parte: Orden Passeriformes, Familias Cotingidae a Motacillidae)». Ardeola 51 (2): páxs. 491-499. https://www.seo.org/wp-content/uploads/tmp/docs/vol_51_2_noveno.pdf. Consultáu'l

Enllaces esternos[editar | editar la fonte]

[1] BirdLife International (2012). «'Neopelma pallescens'» (inglés). Llista Roxa d'especies amenazaes de la UICN 2014.1.

[2] Bernis, F; De Juana, E; Del Hoyo, J; Fernández-Cruz, M; Ferrer, X; Sáez-Royuela, R; Sargatal, J . «Nomes en castellán de les aves del mundu recomendaos pola Sociedá Española d'Ornitoloxía (Novena parte: Orden Passeriformes, Familias Cotingidae a Motacillidae)». Ardeola 51 (2): páxs. 491-499. https://www.seo.org/wp-content/uploads/tmp/docs/vol_51_2_noveno.pdf. Consultáu'l

[1]

[2]