Llingües konyak

De Wikipedia
Llingües konyak
Distribución xeográfica NE d'India
Países Bandera de India India
Filiación xenética

Sino-tibetanu
 Tibetanu-birmanu
  Bodo-Kachin

   L. konyak-nocte
Subdivisiones Konyak–Chang
Tangsa–Nocte
Códigu Glottolog kony1246
Ver tamién
Idioma - Families - Clasificación de llingües
[editar datos en Wikidata]

Les llingües konyak, konyak-nocte o nagas septentrionales constitúin una pequeña familia d'una docenes de llingües sino-tibetanes falaes nel nordeste d'India. A pesar de l'asemeyanza de nome nun paecen especialmente rellacionaes coles llingües naga (), y de fechu dellos autores sostienen que podríen tener un parentescu más cercanu coles llingües bodo-garo. Les dos llingües meyor conocíes de la familia son el konyak (puramente dichu) y el idioma nocte.

Clasificación[editar | editar la fonte]

Llingua de la familia[editar | editar la fonte]

Les llingües konyak estrémense convencionalmente en tres rames:

Ethnologue contién nomes pa munches más variedaes, pero ye difícil saber si son dialectos estremaos de les llingües anteriores o llingües puramente distintes.

El konyak ye una llingua sobre la que se trabayó pocu. A parte de dellos llibros escritos polos británicu nun se fixo trabayu de campu apocayá. Esiste una gran variación dialeutal, yá que cada aldega konyak separtaes unes d'otres unos 2 km, paez falar una variante de la llingua, al puntu que tienen variedaes franques pa comunicase.

Comparanza léxica[editar | editar la fonte]

Los numberales en distintes llingües konyak-nocte son:

GLOSA Konyak-Chang Tangsa-Nocte khiam-
niungan
PROTO-
KON.NOC.
Konyak Chang Wancho Phom Tangsa Nocte
'1' tʃɑ˧ tɕè a-tʃa hɨk βy˦si˩ -tʰé tsak *ti-a
'2' ɳi˦ pə́ɲì
ɲî
a-ɲi ɲì βy˦nin˨ -ní ni-me *-ni
'3' lim˧˨ sɤ̀m a-d̩əm cʌm βy˦dim˨ -rə́m səme *səm
'4' pə-li˧ lɛî bɪdʒi
a-li
ə-lì bɤli˨ bə-lí pə--y *b-li
'5' ŋɑ˦ ŋâw a-ɲia ŋà ba˩ŋy˨ bə-ŋá pə-ŋo *b-ŋa
'6' wɔk˧˨ lɐ̂k agɔk wɔk tə˨ruk˩ ə-rók luok *k-rok
*t-rok
'7' ɳɪʔ˧˨ ɲɛ̂t a-nat ɲʌt meʔ˨si˩ ə-ŋít tʃi-niat *-niat
'8' təʔ˧˨ sɤ̂t a-sat ʃʌt təcʰɤt˩ ə-sét pə-tʃei *t-cat
*b-ʧat
'9' el to˧ kɯ̂ a-ku ʃɯ̀ təku˧ ə-kʰú lə-kʰao *t-ku
*d-ku
'10' pən˧˨ ân ban ʌn ro˩si˩ ə-cʰí tʃy *pan
*cʰi

Los númberos, les tildes y los símbolos a la fin de sílaba son formes distintes d'indicar los tonos.

Referencia[editar | editar la fonte]

  • George van Driem (2001) Languages of the Himalayas: An Ethnolinguistic Handbook of the Greater Himalayan Region. Brill.
    Artículu revisáu


Referencies[editar | editar la fonte]

Enllaces esternos[editar | editar la fonte]