Saltar al conteníu

Llei fonética

De Wikipedia

Una llei fonética ye un tipu de cambéu fonéticu sistemáticu. Dicha llei amás puede espresase por aciu una fórmula que define'l cambéu esperimentáu por una articulación nuna rexón determinada y un tiempu determináu.

Nel ámbitu de la llingüística, una llei ye una formulación d'una regularidá estadística reparada na producción de cualquier fenómenu llingüísticu (fonéticu, morfolóxicu, semánticu, etc.). Por casu, nel pasu del llatín al español modernu, les oclusives intervocáliques sonorizan.

El problema de les lleis fonétiques ye unu de los más aldericaos na llingüística, pol ensame d'irregularidaes al intentar formular felicidaes "lleis". Una llei puede rexir namái ciertes llingües d'un mesmu grupu y namái pa un momentu determináu de la so evolución, dexando fora del so ámbitu otres llingües que por afinidá tendríen de ser rexíes pola mesma.

Lleis fonétiques

[editar | editar la fonte]
Llei fonética Llingües afeutaes Efeutu
Llei de Brugmann llingües indoiranias *o > ā en sílaba abierta
Llei de Grassmann griegu y llingües índiques ChVCh > CVCh
Llei de Grimm llingües xermániques Les oclusives aspiraes y sordes fricativizan, y les oclusives sonores ensorden.
Llei de Osthoff griegu Les vocales llargues encúrtiense ante la secuencia resonante + oclusiva.
Llei de les palatales llingües indoiranias Les labiovelares palatalizan ante vocal anterior.
Llei Ruki llingües indoiranias y eslaves El soníu *s sufre una evolución peculiar tres /r, o, k, i/.
Llei de Verner llingües xermániques Les fricatives intervocáliques sordes sonorizan, sacante tres l'acentu.
Llei de Philippi llingües semítiques /i/ > /a/ en sílaba zarrada tónica.

Ver tamién

[editar | editar la fonte]

Bibliografía

[editar | editar la fonte]



Referencies

[editar | editar la fonte]

Enllaces esternos

[editar | editar la fonte]