Imperiu tangut

	estáu imperial chinu
Alministración
Capital	Yinchuan
Forma de gobiernu	Monarquía
Relixón oficial	budismu
Xeografía
Coordenaes	38°25′05″N 106°13′27″E / 38.4181°N 106.2241°E
Superficie	1000000 km²
Demografía
Población	3 000 000 hab.
Densidá	3 hab/km²

L'Imperiu tangut, tamién conocíu pol nome chinu de Imperiu Xia Occidental o Imperiu de Xi Xia (chinu: 西夏, Wade-Giles: Hsi¹ Hsia⁴, pinyin: Xī Xià) foi un estáu qu'esistió ente los años 982 y 1227 nel noroeste del territoriu actual de la República Popular China.

Asitiáu en parte del territoriu ocupáu na actualidá poles provincies de Gansu y Shaanxi y pola Rexón Autómoma Hui de Ningxia, l'estáu foi fundáu polos tangut, un pueblu nómada que baxaba de los Tuoba o Tabgach, el pueblu que fundara la dinastía china de los Wei del Norte. Los tangut teníen la so propia llingua, el tangut, carauterizáu por un complejísimo sistema d'escritura compuestu per miles de calteres, la inmensa mayoría de los cualos nun pudo ser descifrada.

Rellación colos estaos chinos[editar | editar la fonte]

A pesar de caltener una identidá cultural y llingüística propia, l'Imperiu tangut caltuvo una rellación bien estrecha col mundu chinu. Amás de la clase dirixente tangut, gran parte de la población consistía en chinos han, según tibetanos y güigures. L'allugamientu del estáu tangut en plena Ruta de la Seda dába-y un papel importante nel comerciu esterior de los estaos chinos orientales, tanto coles dinastíes fundaes nel nordeste de China polos tamién pueblos nómades kitán y yurchen (dinastíes Liao y Jin), según cola dinastía Song del sur, residuu de la dinastía Song que caltenía'l poder al sur del ríu Huai He.

Historia[editar | editar la fonte]

Fundación[editar | editar la fonte]

La fundación d'un estáu polos tangut remontar al añu 982, pero sería en 1038 cuando'l gobernante tangut Lǐ Yuánhào (李元昊) nomar a sí mesmu emperador, y esixó del emperador Song la reconocencia como igual. La corte Song aceptaba reconocer a Li Yuanhao como 'gobernante', pero non como 'emperador', títulu que consideraba esclusivu del emperador Song. Tres intensos contactos diplomáticos, en 1043 l'estáu Tangut aceptaría reconocer al emperador Song como emperador en cuenta de un tributu añal, lo cual suponía una reconocencia tácito per parte de los Song del poderíu militar y económico de los tangut.

Cayente y cayida[editar | editar la fonte]

Malapenes un añu dempués d'algamar esti alcuerdu colos Song, el poder de los tangut veríase debilitáu pola invasión de los kitán. L'Imperiu tangut sobreviviría de forma precaria hasta ser finalmente conquistáu polos mongoles en 1227 que camudaron el nome del país pol de Ningxia. Los mongoles conquistaríen tamién los imperios Jin y Song del Sur, unificando China y Mongolia so la nueva dinastía Yuan.

Gobernantes del Imperiu Xia Occidental[editar | editar la fonte]

Nome	Nome Póstumu	Nome Personal	Tiempu Reináu
Jǐngzōng 景宗	Wǔlièdì 武烈帝	Lǐ Yuánhào 李元昊	1038-1048
Yìzōng 毅宗	Zhāoyīngdì 昭英帝	Lǐ Liàngzuò 李諒祚	1048-1067
Huìzōng 惠宗	Kāngjìngdì 康靖帝	Lǐ Bǐngcháng 李秉常	1067-1086
Chóngzōng 崇宗	Shèngwéndì 聖文帝	Lǐ Qiánshùn 李乾順	1086-1139
Rénzōng 仁宗	Shèngzhēndì 聖禎帝	Lǐ Rénxiào 李仁孝	1139-1193
Huánzōng 桓宗	Zhāojiǎndì 昭簡帝	Lǐ Chúnyòu 李純佑	1193-1206
Xiāngzōng 襄宗	Jìngmùdì 敬穆帝	Lǐ Ānquán 李安全	1206-1211
Shénzōng 神宗	Yīngwéndì 英文帝	Lǐ Zūnxū 李遵頊	1211--1223
Xiànzōng 獻宗	Lǐ Déwàng 李德旺	1223--1226
Mòdi 末主	Lǐ Xiàn 李晛	1226-1227

Ver tamién[editar | editar la fonte]

Bibliografía[editar | editar la fonte]

Hansen, Valerie. The Open Empire. A History of China to 1600. W.W. Norton and Company, Nueva York, 2000.

Referencies[editar | editar la fonte]

Enllaces esternos[editar | editar la fonte]

Curtia cronoloxía histórica de China
Otru cuadru cronolóxicu de la historia de China
China Imperial nel Muséu Nacional d'Antropoloxía (Méxicu).