Idioma pa-hng
Pa-Hng pa˧˩ŋ̊ŋ˧˥ | |
---|---|
Faláu en | China Vietnam |
Rexón | Guizhou, Guangxi y Hunan |
Falantes | 32 000 (1995) |
Familia | Hmong-Mienh |
Estatus oficial | |
Oficial en | Nengún país |
Reguláu por | Nun ta reguláu |
Códigos | |
ISO 639-1 | nengún |
ISO 639-2 |
|
ISO 639-3 | pha
|
El pa-hng (tamién transcrito pa-hung; Bāhēng yǔ) ye una llingua diverxente de la familia hmong (Miao) faláu nes provincies Guizhou, Guangxi y Hunan asitiaes nel sur de China y tamién nel norte de Vietnam.
Clasificación
[editar | editar la fonte]El pa-hng ye una llingua notablemente estremada del restu de llingües hmong. Benedict (1986) argumentó que podía considerase una caña independiente de les llingües hmong-mienh. Ratliff (2010) acotó qu'esta llingües yera la llingua más diverxente de cuantes analizó esta llingüista[1] Otros autores consideren que podría formar una caña con dos llingües bunu el younuo y el wunai (hm nai).
Dialeutos
[editar | editar la fonte]Publicáronse diverses llistes de vocabulariu de distintos dialeutos, en Mao & Li (1997) pueden atopase llista en tres dialeuto. Otru dialeutu más ye'l que s'atopa en Vietnam, los dialeutos del pa-hng clasifíquense usualemnte asina:
- Pa-hng septentrional:
- Pa-hng meridional:
- Wenjie 文界, condáu de Sanjiang County 三江, Guangxi
- Na-y, Vietnam
El dialeutu na-y (tamién denomianado pà then, que ye'l nome vietnamita pal pa-hng) ye un enclave xeográficamente separáu del restu. Paul Benedict (1986) argumentó qu'esta variedá tien de considerase una caña estreme dientro de les llingües hmong-mienh[2] Sicasí, Strecker (1987) xustificó que'l na-y paez ser una variante de Pa-Hng, anque verdaderamente tien delles peculiaridaes.[3]
Referencies
[editar | editar la fonte]- ↑ Ratliff, Martha. 2010. Hmong–Mien language history. Canberra, Australia: Pacific Linguistics.
- ↑ Benedict, Paul. 1986. "Miao–Yao Enigma: The Na-y language". Linguistics of the Tibeto-Burman Area 9.1:89–90.
- ↑ Strecker, David. 1987. 'Some Comments on Benedict's "Miao–Yao Enigma: The Na-y language".' Linguistics of the Tibeto-Burman Area 10:22–42; and Addendum, pp 43–53.
Bibliografía
[editar | editar la fonte]- 毛宗武, 李云兵 / Mao Zongwu, Li Yunbing. 1997. 巴哼语研究 / Baheng yu yan jiu (A Study of Baheng [Pa-Hng]). Shanghai: 上海远东出版社 / Shanghai yuan dong chu ban she.
Enllaces esternos
[editar | editar la fonte]