Haloragaceae

De Wikipedia
(Redirixío dende Haloragidaceae)
Haloragaceae
Clasificación científica
Reinu: Plantae
División: Magnoliophyta
Clas: Rosopsida
Subclas: Rosidae
Orde: Saxifragales
Familia: Haloragaceae
R.Br.
xéneros
vea testu
Consultes
Royal Botanic Gardens, Kew Royal Botanic Gardens, Kew
World Flora Online World Flora online
[editar datos en Wikidata]

Les Haloragaceae son una familia del orde Saxifragales.

Descripción[editar | editar la fonte]

Son plantes herbales o sufrutescentes, perennes, acuátiques o terrestres; tarmos rizomatosos o erectos; plantes hermafrodites o monoicas. Fueyes alternes, opuestes o verticiladas, simples o pectinadas, axustaes o coles estípules como escames. Flores solitaries y axilares o n'espigues, recímanos o panículas terminales; flores unisexuales o raramente perfectes, epíginas; perianto ausente, uniseriado o biseriado; sépalos los ausentes o 2–4; pétalos ausentes o 2–4, deciduos, llibres, más grandes que los sépalos los; estambres ausentes o 4 o 8, llibres, frecuentemente en 2 verticilos y entós los esteriores opuestos a los pétalos, anteres basifijas, 2-loculares, con dehiscencia llonxitudinal; carpelos 4, xuníos, lóculos 1–4, óvulos 1 por lóculo, anátropos, estigmes frecuentemente plumosos. Fruto nuececilla o drupes, anguladas, sulcadas o alaes; grana con testa membranácea, embrión rectu, cilíndricu o obcordiforme, endosperma abondosu, carnosu.[1] Fórmula floral: or

Frutos nuciformes o esquizocárpicos. Unes 180 especies.

Distribución[editar | editar la fonte]

Bastante cosmopolita, nel Hemisferiu Sur, y la mayoría australianes. Haloragis nun ta n'Europa.

Taxonomía[editar | editar la fonte]

La familia foi descrita por Robert Brown y publicáu en A Voyage to Terra Australis 2: 549. 1814.[1] El xéneru tipu ye: Haloragis

Xéneros[editar | editar la fonte]

Nueve xéneros, 145 spp.:

El taxón de la más tempranes familia Cercodiaceae y Myriophyllaceae tán agora incluyíes na familia Haloragaceae. Antes, el xéneru Gunnera taba nesta familia.

Delles especies[editar | editar la fonte]

  • Myriophyllum plantes acuátiques somorguiaes, con fueyes laciniadas bien fines; tres especies.
Myriophyllum spicatum L., flores na parte apical, más o menos n'espigues, n'agües eutrofas.
M. verticillatum L., flores en verticilos arrodiaes por bráctees pinnadas, n'agües carbonataes; M. alterniflorum DC., flores en verticilos arrodiaes por bráctees pinnadas y bráctees normales, agües oligotrofas. M. acuaticum , n'acuarios.

Ver tamién[editar | editar la fonte]

Referencies[editar | editar la fonte]

  1. 1,0 1,1 «Haloragaceae». Tropicos.org. Missouri Botanical Garden. Consultáu'l 4 de mayu de 2014.

Bibliografía[editar | editar la fonte]

  1. Davidse, G., M. Sousa Sánchez, S. Knapp & F. Chiang Cabrera. 2009. Cucurbitaceae a Polemoniaceae. 4(1): i–xvi, 1–855. In G. Davidse, M. Sousa Sánchez, S. Knapp & F. Chiang Cabrera (eds.) Fl. Mesoamer.. Universidá Nacional Autónoma de Méxicu, Méxicu.
  2. Idárraga-Piedrahita, A., R. D. C. Ortiz, R. Callejas Posada & M. Merello. (eds.) 2011. Fl. Antioquia: Cat. 2: 9–939. Universidá d'Antioquia, Medellín.
  3. Luteyn, J. L. 1999. Pandoriales, a checklist of plant diversity, geographical distribution, and botanical literature. Mem. New York Bot. Gard. 84: viii–xv, 1–278.
  4. Mora-Osejo, L. Y. 1984. Haloragaceae. 3: 1–178. In P. Pinto-Escobar & P. M. Ruiz (eds.) Fl. Colombia. Universidá Nacional de Colombia, Bogotá.
  5. Stevens, W. D., C. Ulloa Ulloa, A. Pool & O. M. Montiel. 2001. Flora de Nicaragua. Monogr. Syst. Bot. Missouri Bot. Gard. 85: i–xlii,.

Enllaces esternos[editar | editar la fonte]