Gliese 570

De Wikipedia
Esti artículu foi traducíu automáticamente y precisa revisase manualmente
Ficha d'oxetu celesteGliese 570
Estrella múltiple
Datos d'observación
Ascensión reuta (α) 224,366667 °[1]
Declinación (δ) −21,415472 °[1]
Constelación Llibra
Otros nomes
Cambiar los datos en Wikidata

Coordenaes: Sky map 14h 57m 28s, -21° 24′ 55.699″

Gliese 570 ye un sistema estelar triple asitiáu a 19,2 años lluz del Sistema Solar na constelación de Llibra. El sistema componer d'una nana naranxa —la estrella principal—, un sistema binariu de dos nanes coloraes y una nana marrón más alloñada. Alcuéntrase al suroeste de Zubenelgenubi (α Librae) y al noroeste de Brachium (σ Librae). Ye la estrella más cercana nós dientro de la constelación de Llibra.

Gliese 570 A[editar | editar la fonte]

Gliese 570 A (HD 131977 / HR 5568 / LHS 387),[2] la estrella primaria del sistema, ye una nana naranxa de tipu espectral K4V con una temperatura de 4622 K.[3] Tien una masa de 0,78 mases solares y el so radiu ye un 27% más pequeñu que'l del Sol.[4] El so periodu de rotación ye inferior a 17 díes.[5] Relluma con una lluminosidá equivalente al 21% de la lluminosidá solar[6] y tien una metalicidá —basada na bayura relativa de fierro— similar a la solar ([Fe/H] = +0,03).[3] Ye una variable BY Draconis que'l so rellumu fluctúa 0,04 magnitúes, recibiendo la denominación, tocantes a estrella variable, de KX Librae.[7]

Gliese 570 Ab[editar | editar la fonte]

Gliese 570 Ab foi la denominación d'un hipotéticu planeta estrasolar n'órbita alredor de Gliese 570 A. El planeta foi conxeturáu por Martin Kürster en 1998, siendo darréu refutado en 2000.[8]

Gliese 570 BC[editar | editar la fonte]

Gliese 570 BC ye un sistema binariu formáu por dos nanes coloraes que completen una vuelta alredor del centru de mases común casa 308,88 díes.[9] Gliese 570 B (HD 131976 / LHS 386)[10] mover a una distancia media de 0,31 UA respectu al centru de mases BC, ente que Gliese 570 C mover a 0,48 UA del mesmu.

Gliese 570 B tien tipu espectral M1.5V y una temperatura efectivo de 3500 K, siendo la so lluminosidá igual al 6% de la lluminosidá solar. El so radiu equival a 2/3 partes del radiu solar y tien una masa de 0,59 mases solares.[9] Gliese 570 C, más tenue, ye de tipu M3V[11] y ye 3 vegaes menos lluminosa que la so compañera. La so temperatura efectivo ye de 3270 K y el so radiu equival al 43% del que tien el Sol. Tien una masa de 0,39 mases solares.[9] El par ta dixebráu de Gliese 570 A unes 190 UA, completando una órbita cada 2130 años;[12] sicasí, una relevante escentricidá orbital (ε = 0,20) fai que la separación ente A y el par BC varie ente 227 y 181 UA; el postreru periastru tuvo llugar en 1689.[5]

Gliese 570 D[editar | editar la fonte]

Gliese 570 D, l'oxetu más alloñáu del sistema, foi reparáu a más de 1500 UA del sistema triple, lo qu'implica que'l so periodu orbital ye cimeru a 43.000 años.[5] Ye una nana marrón de metanu con una temperatura de namái 500 °C. La so masa envalórase en 50 ± 20 vegaes la masa de Xúpiter, tando catalogada como de tipu T7-8V. La so edá envalórase ente 2000 y 5000 millones d'años.[13]

Ver tamién[editar | editar la fonte]

Referencies[editar | editar la fonte]

  1. ↑ 1,0 1,1 «The 2001 US Naval Observatory Double Star CD-ROM. I. The Washington Double Star Catalog» (n'inglés). The Astronomical Journal (6):  páxs. 3466–3471. avientu 2001. doi:10.1086/323920. 
  2. ↑ KX Librae (SIMBAD)
  3. ↑ 3,0 3,1 Soubiran, C.; Bienaymé, O.; Mishenina, T. V.; Kovtyukh, V. V. (2008). «Vertical distribution of Galactic disk stars. IV. AMR and AVR from clump giants». Astronomy and Astrophysics 480 (1). páxs. 91-101 (Tabla consultada en CDS). http://cdsads.u-strasbg.fr/cgi-bin/nph-bib_query?2008A%26A...480...91S&db_key=AST&nosetcookie=1. 
  4. ↑ Takeda, Genya; Ford, Eric B.; Sills, Alison; Rasio, Frederic A.; Fischer, Debra A.; Valenti, Jeff A. (2007). «Structure and Evolution of Nearby Stars with Planets. II. Physical Properties of ~1000 Cool Stars from the SPOCS Catalog». The Astrophysical Journal Supplement Series 168 (2). páxs. 297-318. http://cdsads.u-strasbg.fr/cgi-bin/nph-bib_query?2007ApJS..168..297T&db_key=AST&nosetcookie=1. 
  5. ↑ 5,0 5,1 5,2 KX Librae (Stars, Jim Kaler)
  6. ↑ Valenti, Jeff A.; Fischer, Debra A. (2005). «Spectroscopic Properties of Cool Stars (SPOCS). I. 1040 F, G, and K Dwarfs from Keck, Lick, and AAT Planet Search Programs». The Astrophysical Journal Supplement Series 159 (1). páxs. 141-166. http://cdsads.u-strasbg.fr/cgi-bin/nph-bib_query?2005ApJS..159..141V&db_key=AST&nosetcookie=1. 
  7. ↑ KX Librae (General Catalogue of Variable Stars)
  8. ↑ Kurster et al. (2000). «The planet search program at the ESO Coud'y Echelle spectrometer I. Data modeling technique and radial velocity precision tests». Astronomy and Astrophysics 362:  páxs. 585-594. http://aa.springer.de/papers/0362002/2300585/small.htm. 
  9. ↑ 9,0 9,1 9,2 Torres, G.; Andersen, J.; Giménez, A. (2010). «Accurate masses and radii of normal stars: modern results and applications». The Astronomy and Astrophysics Review 18 (1-2). páxs. 67-126. http://cdsads.u-strasbg.fr/cgi-bin/nph-bib_query?2010A%26ARv..18...67T&db_key=AST&nosetcookie=1. 
  10. ↑ LHS 386 (SIMBAD)
  11. ↑ GJ 570 C (SIMBAD)
  12. ↑ Sixth Catalog of Orbits of Visual Binary Stars (consultáu'l 18.05.2008)
  13. ↑ Geballe, T. R.; Saumon, D.; Leggett, S. K.; Knapp, G. R.; Marley, M. S.; Lodders, K. (2001). «Infrared Observations and Modeling of One of the Coolest T Dwarfs: Gliese 570D». The Astrophysical Journal 556 (1). páxs. 373-379. http://adsabs.harvard.edu/cgi-bin/nph-bib_query?bibcode=2001ApJ...556..373G&db_key=AST&high=3c1a46b25814712. 

Enllaces esternos[editar | editar la fonte]

Coordenaes: Sky map 14h 57m 28s, -21° 24′ 55.699″

Sacáu de «https://ast.wikipedia.org/w/index.php?title=Gliese_570&oldid=3800667»