Saltar al conteníu

Gliese 570

Esti artículu foi traducíu automáticamente y precisa revisase manualmente
De Wikipedia
Ficha d'oxetu celesteGliese 570
Estrella múltiple
Datos d'observación
Ascensión reuta (α) 224,366667 °[1]
Declinación (δ) −21,415472 °[1]
Constelación Llibra
Otros nomes
Cambiar los datos en Wikidata

Coordenaes: Sky map 14h 57m 28s, -21° 24 55.699

Gliese 570 ye un sistema estelar triple asitiáu a 19,2 años lluz del Sistema Solar na constelación de Llibra. El sistema componer d'una nana naranxa —la estrella principal—, un sistema binariu de dos nanes coloraes y una nana marrón más alloñada. Alcuéntrase al suroeste de Zubenelgenubi (α Librae) y al noroeste de Brachium (σ Librae). Ye la estrella más cercana nós dientro de la constelación de Llibra.

Gliese 570 A

[editar | editar la fonte]

Gliese 570 A (HD 131977 / HR 5568 / LHS 387),[2] la estrella primaria del sistema, ye una nana naranxa de tipu espectral K4V con una temperatura de 4622 K.[3] Tien una masa de 0,78 mases solares y el so radiu ye un 27% más pequeñu que'l del Sol.[4] El so periodu de rotación ye inferior a 17 díes.[5] Relluma con una lluminosidá equivalente al 21% de la lluminosidá solar[6] y tien una metalicidá —basada na bayura relativa de fierro— similar a la solar ([Fe/H] = +0,03).[3] Ye una variable BY Draconis que'l so rellumu fluctúa 0,04 magnitúes, recibiendo la denominación, tocantes a estrella variable, de KX Librae.[7]

Gliese 570 Ab

[editar | editar la fonte]

Gliese 570 Ab foi la denominación d'un hipotéticu planeta estrasolar n'órbita alredor de Gliese 570 A. El planeta foi conxeturáu por Martin Kürster en 1998, siendo darréu refutado en 2000.[8]

Gliese 570 BC

[editar | editar la fonte]

Gliese 570 BC ye un sistema binariu formáu por dos nanes coloraes que completen una vuelta alredor del centru de mases común casa 308,88 díes.[9] Gliese 570 B (HD 131976 / LHS 386)[10] mover a una distancia media de 0,31 UA respectu al centru de mases BC, ente que Gliese 570 C mover a 0,48 UA del mesmu.

Gliese 570 B tien tipu espectral M1.5V y una temperatura efectivo de 3500 K, siendo la so lluminosidá igual al 6% de la lluminosidá solar. El so radiu equival a 2/3 partes del radiu solar y tien una masa de 0,59 mases solares.[9] Gliese 570 C, más tenue, ye de tipu M3V[11] y ye 3 vegaes menos lluminosa que la so compañera. La so temperatura efectivo ye de 3270 K y el so radiu equival al 43% del que tien el Sol. Tien una masa de 0,39 mases solares.[9] El par ta dixebráu de Gliese 570 A unes 190 UA, completando una órbita cada 2130 años;[12] sicasí, una relevante escentricidá orbital (ε = 0,20) fai que la separación ente A y el par BC varie ente 227 y 181 UA; el postreru periastru tuvo llugar en 1689.[5]

Gliese 570 D

[editar | editar la fonte]

Gliese 570 D, l'oxetu más alloñáu del sistema, foi reparáu a más de 1500 UA del sistema triple, lo qu'implica que'l so periodu orbital ye cimeru a 43.000 años.[5] Ye una nana marrón de metanu con una temperatura de namái 500 °C. La so masa envalórase en 50 ± 20 vegaes la masa de Xúpiter, tando catalogada como de tipu T7-8V. La so edá envalórase ente 2000 y 5000 millones d'años.[13]

Ver tamién

[editar | editar la fonte]

Referencies

[editar | editar la fonte]
  1. 1,0 1,1 «The 2001 US Naval Observatory Double Star CD-ROM. I. The Washington Double Star Catalog» (n'inglés). The Astronomical Journal (6):  páxs. 3466–3471. avientu 2001. doi:10.1086/323920. 
  2. KX Librae (SIMBAD)
  3. 3,0 3,1 Soubiran, C.; Bienaymé, O.; Mishenina, T. V.; Kovtyukh, V. V. (2008). «Vertical distribution of Galactic disk stars. IV. AMR and AVR from clump giants». Astronomy and Astrophysics 480 (1). páxs. 91-101 (Tabla consultada en CDS). http://cdsads.u-strasbg.fr/cgi-bin/nph-bib_query?2008A%26A...480...91S&db_key=AST&nosetcookie=1. 
  4. Takeda, Genya; Ford, Eric B.; Sills, Alison; Rasio, Frederic A.; Fischer, Debra A.; Valenti, Jeff A. (2007). «Structure and Evolution of Nearby Stars with Planets. II. Physical Properties of ~1000 Cool Stars from the SPOCS Catalog». The Astrophysical Journal Supplement Series 168 (2). páxs. 297-318. http://cdsads.u-strasbg.fr/cgi-bin/nph-bib_query?2007ApJS..168..297T&db_key=AST&nosetcookie=1. 
  5. 5,0 5,1 5,2 KX Librae (Stars, Jim Kaler)
  6. Valenti, Jeff A.; Fischer, Debra A. (2005). «Spectroscopic Properties of Cool Stars (SPOCS). I. 1040 F, G, and K Dwarfs from Keck, Lick, and AAT Planet Search Programs». The Astrophysical Journal Supplement Series 159 (1). páxs. 141-166. http://cdsads.u-strasbg.fr/cgi-bin/nph-bib_query?2005ApJS..159..141V&db_key=AST&nosetcookie=1. 
  7. KX Librae (General Catalogue of Variable Stars)
  8. Kurster et al. (2000). «The planet search program at the ESO Coud'y Echelle spectrometer I. Data modeling technique and radial velocity precision tests». Astronomy and Astrophysics 362:  páxs. 585-594. Archivado del original el 2012-02-08. https://web.archive.org/web/20120208035403/http://aa.springer.de/papers/0362002/2300585/small.htm. Consultáu'l 2015-06-24. 
  9. 9,0 9,1 9,2 Torres, G.; Andersen, J.; Giménez, A. (2010). «Accurate masses and radii of normal stars: modern results and applications». The Astronomy and Astrophysics Review 18 (1-2). páxs. 67-126. http://cdsads.u-strasbg.fr/cgi-bin/nph-bib_query?2010A%26ARv..18...67T&db_key=AST&nosetcookie=1. 
  10. LHS 386 (SIMBAD)
  11. GJ 570 C (SIMBAD)
  12. Sixth Catalog of Orbits of Visual Binary Stars (consultáu'l 18.05.2008)
  13. Geballe, T. R.; Saumon, D.; Leggett, S. K.; Knapp, G. R.; Marley, M. S.; Lodders, K. (2001). «Infrared Observations and Modeling of One of the Coolest T Dwarfs: Gliese 570D». The Astrophysical Journal 556 (1). páxs. 373-379. http://adsabs.harvard.edu/cgi-bin/nph-bib_query?bibcode=2001ApJ...556..373G&db_key=AST&high=3c1a46b25814712. 

Enllaces esternos

[editar | editar la fonte]

Coordenaes: Sky map 14h 57m 28s, -21° 24 55.699