Cirsium subcoriaceum

De Wikipedia
Cirsium subcoriaceum
Clasificación científica
Reinu: Plantae
Subreinu: Tracheobionta
División: Magnoliophyta
Clas: Magnoliopsida
Subclas: Asteridae
Orde: Asterales
Familia: Asteraceae
Subfamilia: Carduoideae
Tribu: Cardueae
Subtribu: Carduinae
Xéneru: Cirsium
Especie: C. subcoriaceum
(Less.) Sch.Bip. ex Sch.Bip.
Consultes
Royal Botanic Gardens, Kew Royal Botanic Gardens, Kew
World Flora Online World Flora online
[editar datos en Wikidata]

El Cardu santu o Cirsium subcoriaceum, ye una especie de fanerógama perteneciente a la familia de les asteracees.

Vista de la planta

Descripción[editar | editar la fonte]

Ye una planta yerbácea añal o perenne, qu'algama un tamañu d'hasta 0.5 m d'altu. Fueyes inferiores hasta 40 cm de llargu y 25 cm d'anchu, fondamente incisas, fueyes cimeres hasta 25 cm de llargu y 6 cm d'anchu, bases abrazadoras, los escayos marxinales 5–12 mm de llargu, viesu tomentoso. Capitulescencies solitaries y terminales o sele cimosas con 2–5 capítulos; capítulos 4.5–6 cm de llargu y 3–4 (–7) cm d'anchu; arreyos globosos; filarias en 8–19 series, les esteriores llanceolaes, 25–30 mm de llargu, subreflexas, ápiz espinosu, l'escayu 4–5 mm de llargu, ríxida, ensin una cresta dorsal glutinosa, márxenes con escayos llaterales ríxides, xeneralmente aracnoide-tomentosas o glabrescentes, les internes lliniares, 40–50 mm de llargu y 1–3 mm d'anchu; coroles 43–55 mm de llargu, rosaes a mariellu pálides, los llobos 23–28 mm de llargu; anteres 13–16 mm de llargu; estilu 53–65 mm de llargu, les cañes del estilu 2–2.5 mm de llargu. Aquenios 5–7 mm de llargu y 2 mm d'anchu; miriguanu 28–33 mm de llargu.[1]

Distribución y hábitat[editar | editar la fonte]

Distribuyir en Méxicu, en clima templáu a los 1875 metros, onde crez en terrenes d'agricultura de riego, temporal y carba xerófilu.

Propiedaes[editar | editar la fonte]

Principalmente utilízase-y pal tratamientu de les reumes, en Puebla y pal dolor de corazón y en casu d'ansiedá, en Michoacán.[2]

Taxonomía[editar | editar la fonte]

Cirsium subcoriaceum describióse por (Less.) Sch.Bip. ex Sch.Bip. y espublizóse en The Botany of the Voyage of H.M.S. ~Herald~ (7–8): 312. 1856.[1]

Etimoloxía

Cirsium: nome xenéricu que deriva de la pallabra llatina cirsĭŏn, -ĭi —del griegu χιρσός, -ον, varices— vocablu qu'usa Pliniu'l Vieyu (Naturalis Historia, 27, 61) pa identificar un cardu que s'utiliza pal tratamientu d'esti tipu de dolencia. Nos tiempos modernos, el botánicu francés Tournefort (1656 - 1708) derivó'l nome Cirsium.

subcoriaceum: epítetu llatín que significa "menos que coriáceo".[3]

Sinonimia
  • Carduus heterolepis (A.Gray) Greene
  • Carduus subcoriaceus Less.
  • Cirsium heterolepis Benth.
  • Cirsium maximum Benth.
  • Cirsium platycephalum Benth.
  • Cirsium platycephalum Benth. ex Oerst.
  • Cnicus cernuus (Lag.) A.Gray
  • Cnicus heterolepis (Benth.) A.Gray
  • Cnicus subcoriaceus (Less.) Hemsl.[4]

Referencies[editar | editar la fonte]

Bibliografía[editar | editar la fonte]

  1. Berendsohn, W.G. & A.Y. Araniva de González. 1989. Llistáu básicu de la Flora Salvadorensis: Dicotyledonae, Sympetalae (pro parte): Labiatae, Bignoniaceae, Acanthaceae, Pedaliaceae, Martyniaceae, Gesneriaceae, Compositae. Cuscatlania 1(3): 290–1–290–13.
  2. Breedlove, D. E. 1986. Flora de Chiapas. Llistaos Floríst. Méxicu 4: i–v, 1–246.
  3. CONABIO. 2009. Catálogo taxonómico de especies de México. 1. In Capital Nat. Méxicu. CONABIO, Mexico City.
  4. Correa A., M.D., C. Galdames & M. Stapf. 2004. Cat. Pl. Vasc. Panamá 1–599. Smithsonian Tropical Research Institute, Panama.
  5. Davidse, G., M. Sousa-Peña, S. Knapp & F. Chiang Cabrera. 2014. Asteraceae. 5(2): ined. In G. Davidse, M. Sousa Sánchez, S. Knapp & F. Chiang Cabrera (eds.) Fl. Mesoamer.. Universidá Nacional Autónoma de Méxicu, Méxicu.
  6. Luteyn, J. L. 1999. Pandoriales, a checklist of plant diversity, geographical distribution, and botanical literature. Mem. New York Bot. Gard. 84: viii–xv, 1–278.
  7. Molina Rosito, A. 1975. Enumeración de las plantas de Honduras. Ceiba 19(1): 1–118.
  8. Nash, D. L. 1976. Tribe IX, Cynareae. En: Nash, D.L. & Williams, L.O. (eds), Flora of Guatemala - Part XII. Fieldiana, Bot. 24(12): 423–428, 590.
  9. Nelson, C. H. 1976. Delles plantes del Departamentu de Ocotepeque, Honduras. Ceiba 20(1): 27–41.
  10. Nelson, C. H. 2008. Cat. Pl. Vasc. Honduras 1–1576.
  11. Stevens, W. D., C. Ulloa Ulloa, A. Pool & O. M. Montiel Jarquín. 2001. Flora de Nicaragua. Monogr. Syst. Bot. Missouri Bot. Gard. 85: i–xlii,.
  12. Williams, L. O. 1976. Tribe VIII, Senecioneae. En: D. L. Nash. & L. O. Williams (Eds), Flora of Guatemala - Part XII. Fieldiana, Bot. 24(12): 392–423, 585–589.

Enllaces eternos[editar | editar la fonte]