Ippolito Salviani
Ippolito Salviani | |
|---|---|
 | |
| Vida | |
| Nacimientu |
Città di Castello (es)  [1], 1514[2] |
| Muerte | Roma, 1572[2] (57/58 años) |
| Estudios | |
| Estudios | Universidá de Perugia |
| Llingües falaes | llatín |
| Oficiu | médicu, naturalista |
| Emplegadores | Universidá de Roma La Sapienza |
 | |
Ippolito Salviani (1514, Città di Castello (es) – 1572, Roma) foi un médicu, zoólogu, botánicu italianu.
Biografía[editar | editar la fonte]
Realizó los sos estudios de medicina na Universidá de Perugia, y viaxa por Italia. Instalar en Roma y, a posteriori convirtióse, nel médicu papal. Escontra 1550, foi nomáu facultativu oficial del papa Julio III, y depués de Marcelo II, de Paulo IV, y del cardenal Farnese.[3] Enseñó medicina na Universidá de Roma, hasta 1558.
En 1554, publicó una obra consagrada a los pexes intitulada Aquatilium Animalium Historia (xlii + 512 pp.), bien ilustráu y dando una bona información sobre los animales del mar. Céntrase namái n'especies qu'él mesmu reparó. Amás de pexes, describió namái unos pocos invertebraos, y de cefalópodos. Realizó les sos coleiciones de munchos de los sos peces pa los sos estudios del mercáu de Roma.[4] Los sos trabayos publicar en partes mientres un periodu de tres años. El so usu del grabáu en cobre foi bien afechu pa representar los pexes, y bien cimeros a los grabaos en madera cola so interpretación realista de los güeyos y les escames. Los grabaos de cobre tienen una apariencia científica, pero dalgunos detalles, como'l númberu correutu y l'escala omitiéronse[4]
Escribió obres sobre medicina y una obra de teatru, que yera frecuente nesa dómina: La ruffiana.[5]
Tuvo una pasión poles escultures antigües, y realizó recueyes. Él sirvió como un exemplu pa Rondelet y a Pierre Belon, que publicaron mediu sieglu dempués, trataos sobre aquellos tópicos.
Delles publicaciones[editar | editar la fonte]
- 1554. Aquatilium animalium historiae, liber primus, cum eorumdem formis, aere excusis. Roma. Este ye'l meyor trabayu que fuera publicada de pexes y animales marinos. El testu da los nomes de los pexes ta en llatín, griegu y llatín vulgar. Inclúi notes llargues de cada especie.
- 1800. Hieronymi Fracastorii Carpio. 4 pp.
Referencies[editar | editar la fonte]
- ↑ Afirmao en: Enciclopedia Treccani. Data de consulta: 17 febreru 2016. Autor: dellos autores. Editorial: Instituto de la Enciclopedia Italiana. Llingua de la obra o nome: italianu. Data d'espublización: 1929.
- ↑ 2,0 2,1 dellos autores (1929). «Enciclopedia Treccani» (italianu). Instituto de la Enciclopedia Italiana. Consultáu'l 17 febreru 2016.
- ↑ Historia de la bioloxía comparada dende la Xénesis hasta'l Sieglu de les Lluces. Vol. 3 Prenses de ciencies: De Nicolás de Cusa a Francis Bacon, Nelson Papavero. Autores Nelson Papavero, Jorge Llorente-Bousquets, David Espinosa Organista, Gustavo J. Scrocchi. Editor UNAM, 1995. ISBN 968-36-4458-9 257 pp.
- ↑ 4,0 4,1 Rare Fish Books
- ↑ La Ruffiana. Editor Appresso D.Cavalcalupo, 1584. 108 pp.
Enllaces esternos[editar | editar la fonte]
| Control d'autoridaes |
|
|---|
Datos: Q1229711
Multimedia: Ippolito Salviani