Chinu jin

Jìn *晋语 (jìnyǔ)*
Faláu en	China
Falantes	~45 millones
Familia	Sino-tibetanu Sinítico Jìn
Estatus oficial
Oficial en	Nengún país
Reguláu por	Nun ta reguláu
Códigos
ISO 639-1	`zh`
ISO 639-2	`chi (B)`
ISO 639-3
Estensión del jìn

Jìn (simplificáu: 晋语; tradicional: 晉語; pinyin: jìnyǔ ?), o jin-yu, ye una subdivisión del chinu faláu. Los llingüistes nun se ponen d'alcuerdu pa determinar el so estatus; dalgunos prefieren clasificalo sol chinu mandarín, ente qu'otros asitiar como una caña estreme ya independiente.

Jin falar en cuasi tola provincia de Shanxi, sacante na zona baxa del valle del ríu Fen; bona parte del centru de la Mongolia Interior; según nes provincies de Hebei, Henan y Shaanxi. Dalgunes de les ciudaes que s'atopen dientro d'estes provincies inclúin a Taiyuan, Zhangjiakou, Hohhot, Jiaozuo y Yulin. En total, jin ye faláu por unos 45 millones de persones.

Igual qu'asocede con toles variedaes de chinu, hai una gran disputa ente quien consideren jin como una llingua o un dialeutu.

Comparanza léxica[editar | editar la fonte]

Los numberales en distintes variedaes de chinu jin son:^[1]

GLOSA	Taiyuan	Shenmu	Pingyao	PROTO-JIN
'1'	iəʔ²	iəʔ⁴	iɐ̞ʔ¹³	*iəʔ⁷
'2'	ər⁴⁵	ʌɯ⁵³	ər³⁵	*ər⁵³
'3'	sæ¹¹	sɛ²¹³	sɑŋ¹³	*sɑŋ^?
'4'	sɿ⁴⁵	sɿ⁵³	sɿ³⁵	*si⁵
'5'	vu⁵³	vu²¹³	oɐ̞ʔ~o⁵³	*wu^?
'6'	liəo⁵³	liəo⁵³	liəo³⁵	*liəo^53?
'7'	tsʰiəʔ²	tsʰiəʔ⁴	tsʰiɐ̞ʔ¹³	*tsʰiəʔ³
'8'	paʔ²	paʔ⁴	pɐ̞ʔ¹³	*paʔ³
'9'	tɕiəo⁵³	tɕiəo²¹³	tɕiəo⁵³	*tɕiəo⁵³
'10'	sə⁴	ʂəʔ⁴	ʂɐ̞ʔ⁵³	*ʂəʔ⁴

Referencies[editar | editar la fonte]

↑ Sinón-Tibetan Numerals (Eugene Chan)

Bibliografía[editar | editar la fonte]

Hou Jingyi 侯精一 y Shen Ming 沈明 (2002). Jin-yu (晋语). En Hou Jingyi 侯精一 (Ed.) Xiandai Hanyu Fangyan Gailun 现代汉语方言概论. Shanghai: Shanghai Education Press. ISBN 7-5320-8084-6.

[1] Sinón-Tibetan Numerals (Eugene Chan)

[1]