Catherine Leroy

De Wikipedia
Catherine Leroy
Vida
Nacimientu Sannois[1], 27 d'agostu de 1944[1]
Nacionalidá Bandera de Francia Francia [2]
Muerte Santa Monica[1], 8 de xunetu de 2006[3] (61 años)
Causa de la muerte cáncanu de pulmón[4]
Estudios
Llingües falaes francés[5]
Oficiu periodista, fotógrafa, fotógrafa de guerra, fotoperiodista
Llugares de trabayu Francia
Premios
Serviciu militar
Lluchó en Guerra de Vietnam[6]
Guerra Civil Libanesa[6]
IMDb nm0503736
dotationcatherineleroy.org
Cambiar los datos en Wikidata

Catherine Leroy (27 d'agostu de 1944, Sannois – 8 de xunetu de 2006, Santa Monica)[7] foi una fotoperiodista y fotógrafu de guerra fotógrafa de guerra francesa, que les sos imáxenes ilustraron la hestoria de la Guerra de Vietnam nes páxines de la revista Life y otres publicaciones.

Vida[editar | editar la fonte]

Catherine Leroy se crio nun conventu en París.

Cuando yera mozu trescalar poles imáxenes de la guerra que viera na revista Paris Match y decidió viaxar a Vietnam pa "dar una cara humana a la guerra". En 1966, con 21 años, mercó un boletu d'ida a Laos a onde viaxó con una Leica M2 y $100 nel bolsu.[8]

A la so llegada a Saigón, Leroy conoció al fotógrafu Horst Faas, xefe de la oficina de l'Associated Press. Un añu más tarde convirtióse na primera periodista acreditada pa participar nun saltu en paracaíes en combate, xuniéndose a la 173d Airborne Brigade d'Operación Junction City. Dos selmanes dempués de la batalla pola Llomba 881, foi mancada con una unidá de marines cerca d'una zona desmilitarizada. [1] En 1968, mientres la Ofensiva Tet, Leroy foi prindada pol Exércitu de Vietnam del Norte. Iguar p'axustar la so salida y remaneció como la primer persona d'un equipu de prensa en tomar semeyes del Exércitu de Vietnam del Norte [2] detrás de les sos propies llinies. Esta hestoria convertir na portada de la revista Life.

La so semeya más famosa Corpsman In Anguish, (1967) na Wayback Machine (archiváu'l 3 d'avientu de 2007). foi una de les trés tomada en rápida socesión, al retratar al farmaceuta estauxunidense, Vernon Wike. Nes semeyes el marineru agachar na yerba alto mientres la batalla de la llomba de 881 cerca de Khe Sanh. Él trata d'ayudar al so compañeru que foi disparáu ente que'l fumu de la batalla alzar nel aire detrás d'ellos. Nel primer cuadru Wike tien nos sos dos manes el pechu de los sos amigos, tratando de restañar la firida. Nel segundu, que ta tratando d'atopar un llatíu del corazón. Nel tercer cuadru, "farmaceuta En Congoxa", qu'acaba de dase cunta que l'home ta muertu.[8]

Dempués de Vietnam, cubrió conflictos en dellos países, como Irlanda del Norte, Xipre, Somalia, Afganistán, Iraq, Irán, Libia y Líbanu. Dempués de les sos esperiencies en Beirut renegó una cobertoria de la guerra.

Leroy vendió orixinalmente'l so trabayu a United Press International y a Associated Press,[9] y más tarde trabayó pa Sipa Press y Gamma. En 1972, Leroy disparó y dirixó Operación Última Patrulla , una película sobre Ron Kovic y los veteranos de Vietnam contra la guerra. Leroy co-autor del llibru Dios Cried , avera del asediu de Beirut Oeste pol exércitu israelín mientres la Guerra d'El Líbanu de 1982.[8]

Vivió nel Hotel Chelsea mientres la década de los 80.[10] Darréu, fundó y dirixó una tienda de ropa antiguo, llamada Piece Unique.[11] Morrió en Santa Monica (California), dempués d'una dura batalla col cáncer de pulmón.

Reconocencies[editar | editar la fonte]

Leroy ganó numberosos premios pol so trabayu, incluyendo en 1967 el George Polk[12] premiu, fotografía del Añu, El Sigma Delta Chi y el Club de Nueva York del direutor d'arte. Ella foi la primer muyer en recibir el Robert Capa Gold Medal Premiu pol meyor reportaxe fotográficos publicada dende l'estranxeru rique un coraxe escepcional - pola so cobertoria de la guerra civil n'El Líbanu, en 1976.[13] En 1997, foi gallardoniada con un Premiu d'Honor per Serviciu Distinguíu en Periodismu pola Universidá de Missouri.

Referencies[editar | editar la fonte]

  1. ↑ 1,0 1,1 1,2 URL de la referencia: https://dotationcatherineleroy.org/fr/sa-vie/biography-dates-fr/.
  2. ↑ «RKDartists» (neerlandés). Consultáu'l 1r xunu 2020.
  3. ↑ URL de la referencia: http://www.nytimes.com/2006/07/12/arts/12leroy.html.
  4. ↑ URL de la referencia: https://www.liberation.fr/culture/2006/07/10/catherine-leroy-quitte-le-front_45605/.
  5. ↑ «idRef» (francés). Agencia Bibliográfica de Enseñanza Superior. Consultáu'l 2 mayu 2020.
  6. ↑ 6,0 6,1 6,2 URL de la referencia: https://www.liberation.fr/culture/2006/07/10/catherine-leroy-quitte-le-front_45605/. Data de consulta: 29 xunetu 2023.
  7. ↑ (n'inglés) Biography - DCL - Catherine Leroy Photographer. DCL - Catherine Leroy Photographer. https://dotationcatherineleroy.org/en/biography/biography-dates/. Consultáu'l 8 de febreru de 2018. 
  8. ↑ 8,0 8,1 8,2 "Obituary", Davison
  9. ↑ A Tiny Girl with Paratrooper's Wings, Life magacín, February 16, 1968
  10. ↑ http://www.chelseahotelblog.com/living_with_legends_the_h/2006/07/catherine_leroy.html
  11. ↑ http://www.fashionmission.nl/Online-Shopping-Vintage--Piece-Unique--0002300007.dfs
  12. ↑ «George Polk Award winners».
  13. ↑ Donald R. Winslow

Enllaces esternos[editar | editar la fonte]


Esti artículu foi traducíu automáticamente y precisa revisase manualmente
Sacáu de «https://ast.wikipedia.org/w/index.php?title=Catherine_Leroy&oldid=4134450»