Saltar al conteníu

Artamus cyanopterus

Esti artículu foi traducíu automáticamente y precisa revisase manualmente
De Wikipedia

Les especies d'aves con nome común en llingua asturiana márquense como NOA. En casu contrariu, conséñase'l nome científicu.

Artamus cyanopterus
Estáu de caltenimientu
Esmolición menor (LC)
Esmolición menor (IUCN 3.1)[1]
Clasificación científica
Reinu: Animalia
Filu: Chordata
Clas: Aves
Orde: Passeriformes
Familia: Artamidae
Xéneru: Artamus
Especie: A. cyanopterus
(Latham, 1802)
Consultes
[editar datos en Wikidata]

Artamus cyanopterus,[2][3] ye una especie d'ave na familia Artamidae. Habita nos montes en rexones tropicales y subtropicales,[1] in eastern and southern Australia.[4][5][6][7] Nel 2004 la especie yera considerada una 'especie so esmolición menor', por BirdLife International. Siendo una especie común nel so hábitat.[1]

Descripción

[editar | editar la fonte]

El artamo aveséu ye una ave de porte medianu,[6] d'un tonu marrón escuru,[4] anque n'oportunidaes viéronse exemplares que paecíen ser de color gris.[5] Les aves tienen un parche negru na zona de los güeyos,[6] y ales grises o negres[6] con llixos blancos.[4][5][6] La so cola ye negra col estremu blancu[4][5][6]y la zona so l'ala platiada.[6] El so picu ye gris=azuláu.[4][5][6] El artamo aveséu mueve la so cola de manera bonal en forma significativa, una carauterística común a tolos artamos.[5]

Distribución y hábitat

[editar | editar la fonte]
En Tasmania.

Les aves viven principalmente en montes abiertos d'ocalitu.[6] Habiten una zona que va dende Atherton Tableland, Queensland, hasta to Tasmania y pel oeste hasta la península Eyre, en South Australia.[4] They roost communally, usually nocturnally. Mientres la temporada de reproducción, añeren en grandes bandaes pa caltener a los depredadores lloñe de los sos pichones.[4] Les bandaes entienden unos 20 a 30 exemplares.[8]

El artamo aveséu realiza desplazamientu y migraciones estacionales. Ye una especie nómade, y tiende a movese de manera bonal.[4] Sicasí, dalgún tipu particular d'hábitat asocede que fai que les aves del sureste migren en direición norte na seronda.[4]

Referencies

[editar | editar la fonte]
  1. 1,0 1,1 1,2 BirdLife International (2012). «'Artamus cyanopterus'» (inglés). Llista Roxa d'especies amenazaes de la UICN 2013.2. Consultáu'l 26 de payares de 2013.
  2. Koenig, p.29
  3. Gibbons, p.175
  4. 4,0 4,1 4,2 4,3 4,4 4,5 4,6 4,7 4,8 «Dusky Woodswallow Artamus cyanopterus». ArthurGrosset.com (febreru de 2006). Consultáu'l 31 d'agostu de 2007.
  5. 5,0 5,1 5,2 5,3 5,4 5,5 «Bird Finder:Dusky Woodswallow». BirdsinBackyards.net. Consultáu'l 31 d'agostu de 2007.
  6. 6,0 6,1 6,2 6,3 6,4 6,5 6,6 6,7 6,8 «Woodswallows: Artamidae - Dusky Woodswallow (artamus Cyanopterus): Species Account». www.animals.jrank.org. Consultáu'l 31 d'agostu de 2007.
  7. Taylor, Robin Wild Places of Greater Melbourne (1999)
  8. «Animal facts: Dusky Woodswallow». Featherdale Wildlife Park. Archiváu dende l'orixinal, el 30 d'agostu de 2007. Consultáu'l 31 d'agostu de 2007.

Bibliografía

[editar | editar la fonte]
  • Davis, William Y. Jr (2006) "Dusky Woodswallows Artamus cyanopterus collaborate to kleptoparasitize a Restless Flycatcher Myiagra esmuel. Journal of Field Ornithology 77 (3), 345–345 doi 10.1111/j.1557-9263.2006.00065_1.x
  • Gibbons, Phillip; Lindenmayer, David Tree Hollows and Wildlife Conservation in Australia (2002)
  • Koenig, Walter; Dickinson, Janis Ecology and Evolution of Cooperative Breeding in Birds (2004)
  • del Fuexu, Josep, A. Elliott, J. Sargatal, J. Cabot, Handbook of the Birds of the World Barcelona: Lynx Edicions, 1992.
  • Dickinson, Edward C., ed. The Howard and Moore Complete Checklist of the Birds of the World, 3rd edition Princeton, NJ and Oxford, U.K.: Princeton University Press, 2003.
  • Forshaw, Joseph, ed. Encyclopedia of Birds, 2nd ed. San Diego, CA: Academic Press, 1998.
  • Harrison, Colin James Oliver. Birds of the World London and New York: Dorling Kindersley, 1993.
  • Perrins, Christopher M., and Alex L. A. Middleton, eds. The Encyclopedia of Birds. New York: Facts on File, 1985.