Angela Belcher
Angela Belcher | |
|---|---|
| Vida | |
| Nacimientu | San Antonio, 1968 (55/56 años) |
| Nacionalidá |
 Estaos Xuníos |
| Estudios | |
| Estudios |
Universidá de California en Santa Bárbara Alamo Heights High School (en)  |
| Direutor de tesis |
Galen D. Stucky (es) |
| Oficiu | inxeniera, bioquímica |
|
Participante
| |
| Emplegadores |
Institutu Teunolóxicu de Massachusetts Universidá de Texas n'Austin |
| Premios |
ver
|
| Miembru de | Academia de les Artes y les Ciencies d'Estaos Xuníos |
 | |
Angela M. Belcher (1968, San Antonio) ye una científica de los materiales, inxeniera biolóxica y profesora nel Institutu Teunolóxicu de Massachusetts (MIT) en Cambridge, Estaos Xuníos d'América.[5] Tamién ye la direutora del Grupu de Materiales Biomoleculares nel MIT.
Asistió a la Universidá de California en Santa Bárbara, onde estudió la so llicenciatura de la Facultá d'Estudios Creativos en 1991 y el so doctoráu en química en 1997.[6]
Dempués d'estudiar conches d'abulón, trabayó con dellos colegues nel MIT desenvolviendo un virus, conocíu como'l bacteriófago M13 que'l so oxetivu ye polo xeneral la Escherichia coli. M13 puede faese pa trabar sobre sí mesmu y anubrise con materiales inorgánicos como los óxidos d'oru y cobaltu. El virus tubular llargu (recubiertu d'óxidu de cobaltu) actúa agora como un minúsculu cable llamáu Nanohilo. El grupu de Belcher xunió munchos d'estos nanohilos y atopáronse con que s'asemeyaben a los componentes básicos d'una batería potencialmente bien poderosa y compacta. En 2002 fundó Cambrios con Evelyn L. Hu de la Universidá de Harvard.[7] La so visión basar nel usu de los materiales inorgánicos nanoestructurados, fabricáu y formáu por molécules biolóxiques pa crear nuevos materiales y procesos pa una variedá d'industries.
En 2009, Belcher y el so equipu demostraron la factibilidad del usu de virus modificaos xenéticamente pa construyir tantu l'ánodu como'l cátodu d'una Batería de ion de litiu. Estes nueves bateríes tienen la mesma capacidá enerxética y una potencia d'última xeneración destinaes a les bateríes recargables pal so usu en Vehículos híbridos llétricos, según p'alimentar una amplia gama de dispositivos electrónicos. Les piles pueden ser fabricaes con un procesu barato y respetuoso del mediu ambiente, una y bones la síntesis puede faese a temperatura ambiente, ensin utilizar disolventes dañibles o materiales tóxicos.[8]
Un artículu de la Revista Time[9] destaca del so llabor relativu a les bateríes virales y la revista Scientific American nomar desarrolladora líder del añu 2006 pol so actual proyeutu.[10]
Referencies[editar | editar la fonte]
- ↑ URL de la referencia: https://www.packard.org/what-we-fund/science/packard-fellowships-for-science-and-engineering/fellowship-directory/belcher-angela-m/.
- ↑ URL de la referencia: https://www.macfound.org/fellows/class-of-2004/angela-belcher.
- ↑ URL de la referencia: https://projects.iq.harvard.edu/files/astronomy/files/aaas.pdf.
- ↑ URL de la referencia: https://news.mit.edu/2022/mit-faculty-elected-national-academy-sciences-0512.
- ↑ MIT web page
- ↑ Angela Belcher (2003-06). «The College of Creative Studies - Distinguished Alumni - Angela Belcher, Ph.D. ((Del so discursu d'apertura, xunu de 2003))». University of California, Santa Barbara. Archiváu dende l'orixinal, el 26 de febreru de 2008.
- ↑ Cambrios sitiu web
- ↑ Science Daily
- ↑ Michael D. Lemonick (6 d'abril de 2007). «Angela Belcher». TIME.
- ↑ J.R.Minkel (12 de payares de 2006). «Scientific American 50: Research Leader of the Year». Scientific American.
Enllaces esternos[editar | editar la fonte]
| Control d'autoridaes |
|
|---|
Datos: Q4762378
