Llinaza
La llinaza ye la grana de la planta Linum usitatissimum (llinu). Ye usada pa consumu humanu, por casu en fervinchos o pa ellaborar el gofio. De la grana estrayi l'aceite de llinaza, que ye ricu n'ácidos grasos de les series Omega 3, Omega 6, y Omega 9 (ver más palantre). Esti aceite ye usáu amás na industria cosmético, na fabricación del llinoleu y na dilución para pintura de teles. La calidá d'ésti varia tantu cola calidá de la materia primo emplegada como colos procesos de prensado emplegaos pa la so estracción. Pueden estremase básicamente l'aceite llográu en fríu, de mayor calidá, del llográu con ayuda de temperatura. La calidá varia de diversos factores, ente ellos el conteníu de mucílagos.[1]
Los aceites secantes emplegaos primordialmente n'actividaes artístiques son: el de llinaza, adormidera y de nueces; toos ellos con carauterístiques nel ensugáu y emplegu particulares. Como una variación d'esti aceite atopa'l aceite negro, que'l so descubrimientu atribuyir a Jan Van Eyck. Produzse cociendo l'aceite de llinaza con carbonatu de plomu a un 10 per cientu y dientes d'ayu como catalizador. Llógrase un aceite trupo que se penerar cuando se decanta'l carbonatu de plomu, qu'apaez como gris plomizu. Esti aceite negro puede escolorar y convertir en roxu, batiéndolo con agua osixenada.
La llinaza tien propiedaes nutricionales interesantes y efeutos potencialmente beneficiosos pa la salú. Estes propiedaes deber a la so composición química (ver tabla 1), como la gran cantidá de fibra dietética, acedos grasos poliinsaturaos y fitoquímicos como los lignanos. Un 25-30% de la grana de llinaza componer de fibra dietética de la cual una tercer parte ye fibra soluble y el restu fibra insoluble.
Composición de la llinaza
La composición química de la llinaza recoyer na tabla 1. Sicasí, hai que señalar qu'esta composición depende de factores como la variedá, la zona de producción, la dómina en que se cultiva, etc.
Tabla 1. Composición química de les granes de llinaza, referida a 100 g de productu (AGS: ácidos grasos enchíos; AGM: ácidos grasos monoinsaturaos; AGP: ácidos grasos poliinsaturaos)[2],[3]
| Enerxía (kcal/kJ) | Grases (g) | AGS (g) |
AGM (g) |
AGP (g) |
Proteínes (g) |
Carbohidratos (g) |
Fibra (g) |
Magnesiu (mg) |
Calciu (mg) |
| 492-699 / 2.059 | 34,0-47,8 | 3,2 | 6,9 | 22,4 | 19,5-23,7 | 34,3 | 25,8-27,9 | 362 | 199 |
L'aceite de llinaza ta formáu predominantemente por ácidos grasos insaturaos (más del 80%, ver tabla 2). Ente estos ácidos grasos insaturaos tiénense los ácidos grasos oléico (omega 9), linoléico (omega 6) y el α-linolénico (omega 3).
Tabla 2. Composición del aceite de llinaza, espresada como g sobre 100 g de productu.[4],[3]
| ácidos grasos enchíos |
ácidos grasos monoinsaturaos | ácidos grasos poliinsaturaos | ||||
| mirístico | palmítico | esteárico | palmitoleico | oleico | linoleico | α-linolenico |
| 0 | 1,8-5,3 | 1,4-4,1 | 0 | 20,1-27,7 | 12,7-22,4 | 53,3-57,3 |
Por aciu tratamientos teunolóxicos pueden modificar estos conteníos n'ácidos grasos poliinsaturaos, de tal manera que'l conteníu d'acedu α-linolénico amontar hasta más del 85%.[5]
Usu na medicina
L'aceite de llinaza usar en medicina como llaxante llixeru, por cuenta del so conteníu n'ácidu linoleico. Al contautu con agua, el pulgu de la grana de llinaza desenvuelve una baba que, al inxerise, aguiya los receptores allugaos nes parés intestinales que s'espanden y xenera escreción como reflexu.
En medicina alternativa, l'aceite de llinaza tamién s'usa xunto col quesu quark na Dieta de la Dra. Johana Budwig como un remediu natural contra'l cancer, anque nun demostró eficacia o un efeutu significativu nos pacientes. Sumáu a esto, hai series duldes sobre'l protocolu de les investigaciones de la Dra. Budwig.
Usu gastronómicu
En Bolivia, Perú y Colombia prepárase un refrescu a base de la grana de llinaza molida, acompañada d'un pocu de zusmiu de llimón.
L'aceite de llinaza o llinu tamién ye apreciáu nes dietes vexetarianes y/o veganas, yá que ye la principal fonte vexetal d'acedos omegues esenciales pal organismu. Puede inxerise una cuyarada diaria o añader sobre ensalaes y siempres crudu, yá que nun sirve pa tostar alimentos yá que se descompon a más de 180 graos centígraos.
Referencies
- ↑ Ricky W. Fedeniuk, Costas G. Biliaderis. 1994. Composition and physicochemical properties of linseed (Linum usitatissimum L.) mucilage. Journal of Agricultural and Food Chemistry 42 (2): 240-247.'
- ↑ McKevith B. 2005. Nutritional aspects of oilseeds. Nutrition Bulletin 30 (1); 13-26.
- ↑ 3,0 3,1 Gambus H, Borowiec F y Zajac T. 2003. Chemical composition of linseed with different colour of brand layer. Polish Journal of Food and Nutrition Sciences. 12/53 (3): 67-70.
- ↑ Nutritional aspects of oilseeds. McKevith B. 2005. Nutrition Bulletin 30; 13–26.
- ↑ Tor-Chern Chen y Yi-Hsu Ju. 2001. Polyunsaturated Fatty Acid Concentrates from Borage and Linseed Oil Fatty Acids. Journal of Americal Oil Chemists' Society 78 (5): 485-488.
Ver tamién
Enllaces esternos
- AIDS Research Assistance Institute, con información sobre usu de lignanos pal cáncer y el SIDA
- La llinaza canadiense (publicáu pol "Conseyu de Llinaza Canadiense")
| Control d'autoridaes |
|
|---|
