Secadora

La secadora o secarropas ye un electrodomésticu que s'utiliza pa ensugar ropa dempués de la so llavadura. El so funcionamientu básicu consiste na introducción forzada d'aire caliente nel interior d'un tambor xiratoriu de capacidá variable, dientro del cual va dando vueltes amodo la ropa húmedo. Esti tambor puede ser inoxidable, cincado, esmaltáu, etc. En dellos casos les toberas d'entrada del aire caliente xiren al empar que'l tambor y n'otros son fixes y solo xira la ropa.

Toles secadoras incorporen dalgún tipu de filtru onde se recueyen les peluses de la ropa, según dalgún sistema d'avisu ópticu o acústicu de la saturación de dichu filtru.

Historia[editar | editar la fonte]

El francés M. Pochon construyó en 1800 una secadora de ropa de rabil. J. Ross Moore, un inventor de Dakota del Norte, creó diseños pa secadoras automátiques mientres el sieglu XX. El so diseñu pa un secador de accionamiento llétricu foi desenvueltu y llanzáu al públicu en 1938. El diseñador industrial Brooks Stevens creó'l primer secador llétricu con una ventana de cristal na década de 1940.

Esisten dos tipos principales de secadora en función del destín del aire residual que sale cargáu de mugor:

Secadora d'evacuación: L'aire húmedo espulsar al esterior al traviés d'un tubu estensible d'un diámetru averáu de 12 cm, que tien de ser conducíu fora de l'habitación, bien al traviés d'una abertura na paré o bien al traviés d'una ventana entreabierta. El llargor máximu de dichu tubu nun tien d'entepasar los dos metros aproximao, pa prevenir una eventual condensación del vapor n'el mesmu tubu de salida.

Secadora de condensación: L'aire húmedo conducir escontra un condensador onde s'esfrez sópito, colo que se llogra la so conversión n'agua líquido que ye recoyida nun depósitu accesible. Esti depósitu tien de ser baleráu tres cada usu de la máquina. La ventaya d'esti sistema ye que nun precisa instalación de nengún tipu, nin gruesos tubos al esterior, tan solo una toma llétrica. Eventualmente puede conectase a un desaguadoriu apropiáu al tipu lavador si nun se desea balerar el depósitu tres cada usu. El preciu de la secadora de condensación ye más eleváu que la d'evacuación; al contrariu, una secadora de condensación consume de media hasta la metá d'enerxía qu'una secadora d'evacuación.

Dambos tipos pueden llevar de la mesma un sistema de temporización (por aciu un dial onde se pon el tiempu de funcionamientu deseyáu) o de sensores electrónicos (que automáticamente detecten el grau de mugor de la ropa y atayen el funcionamientu al llegar al grau d'ensugáu preajustado). Les secadoras de 5 ó 6 quilos de carga tienen un tamañu estandarizado de 85x60x60, pudiendo asitiase direutamente sobre una llavadora. Esisten coles mesmes delles secadoras de menor tamañu, de 3 quilos de capacidá y que pueden ser instalaes inclusive colgaes de la paré.

Secador de ropa centrífuga[editar | editar la fonte]

El secador de ropa centrífuga ye un electrodomésticu bien utilizáu nos llares arxentinos, que s'emplega depués de la llavadura de la ropa, que ye cargada nel tambor d'almacenaxe (cilindru d'aceru inoxidable, furáu), pa quitar l'agua (por aciu la fuercia centrífuga). Tien un tambor conectáu a una exa, que s'acopla a un motor llétricu, que fai xirar el tambor a munches revoluciones per minutu. D'esta manera quita l'agua, que sale del artefautu al esterior por aciu una boquilla instalada na parte baxa y ye recoyida nuna palancana.

Referencies[editar | editar la fonte]

Enllaces esternos[editar | editar la fonte]

Wikimedia Commons tien conteníu multimedia tocante a Secadora.
Aspeutos a tener en cuenta