Naftali Zvi Yehuda Berlin

De Wikipedia
Naftali Zvi Yehuda Berlin
Vida
Nacimientu Mir, 20 de payares de 1816
Nacionalidá Bandera de Rusia Imperiu Rusu
Muerte Varsovia, 10 d'agostu de 1893 (76 años)
Sepultura Okopowa Street Jewish Cemetery (en) Traducir
Familia
Casáu con Rayna Batya Volozhiner (en) Traducir
Fíos/es
Profesor de Abraham Isaac Kook (es) Traducir
Nachum Kaplan (es) Traducir
Isser Zalman Meltzer
Oficiu rabín
Trabayos destacaos Q6546422 Traducir
Seudónimos נצי"ב
Creencies
Relixón xudaísmu
Cambiar los datos en Wikidata

Naftali Zvi Yehuda Berlin (n'hebréu נפתלי צבי יהודה ברלין, 20 de payares de 1816, Mir – 10 d'agostu de 1893, Varsovia), tamién conocíu como Reb Hirsch Leib Berlin, y comúnmente conocíu pol acrónimu Netziv (que n'hebréu significa 'Príncipe) , foi un rabín ortodoxu, decanu de la Yeshiva de Volozhin y autor de delles obres de lliteratura rabínica en Lituania.[1][2]

הרב נפתלי צבי יהודה ברלין

Mientres la vida de Netziv, Lituania y Polonia fueron controlaes pola Rusia Imperial, y los años de formación de Netziv vivieron so la llexislación opresiva de Nicolás I (1825-1855), que buscaba fomentar la aculturación de los xudíos.

Familia[editar | editar la fonte]

Berlín nació en Mir, güei en Bielorrusia, en 1816 nuna familia d'eruditos xudíos reconocíos pola so erudición talmúdica. El so padre Jacob, anque nun yera rabín, yera un eruditu talmúdico descendiente d'una familia rabínica alemana; la so madre baxaba directamente del rabín Meir Eisenstadt. Según delles fontes, Berlín primeramente yera un estudiante débil. Sicasí, la mayoría de los estudiosos creen qu'esto ye falsu.

[3][4] Cunta la lleenda que se dedicó a los sos estudios dempués d'escuchar a los sos padres aldericar si tendría de dedicase a un oficiu.

La so primer esposa foi la fía del rabín Itzjak de Volozhin, fíu del rabín Jaim Volozhin.[5] La so segunda esposa yera la so sobrina, fía del rabín Yechiel Michel Epstein, autor del Aruj haShulchan. Un fíu del so primer matrimoniu, Jaim Berlin, convirtióse en rabín de Moscú, una fía casóse col rabin Refael Shapiro, y el so fíu del so segundu matrimoniu foi'l rabín Meir Berlin (más tarde Bar-Ilan).

[2]

Anque hubo una engarradiella ente'l rabín Berlin y el rabín Yosef Dov Soloveitchik, terminaron faciendo les paces y el rabín Jaim Soloveitchik casóse cola nieta del rabín Berlin.[6]

La Yeshivá de Volozhin[editar | editar la fonte]

El rabín Eliezer Itzjak Fried, Rosh Yeshivá de la Yeshivá de Volozhin pidió-y al so cuñáu, el Netziv, que lu ayudara a poner a funcionar la Yeshivá por cuenta de que viose obligáu a trepar coles presiones del Imperiu Rusu. Dempués de la muerte del so cuñáu, Berlin y Yosef Dov Soloveitchik fueron consideraos pal puestu de Rosh Yeshivá, alministrando la escuela xuntos hasta que s'escoyó un nuevu líder.

[7] N'última instancia, Berlín sería escoyíiu como Rosh Yeshivá, pero dempués solicitaría al fíu de Soloveitchik, que se casara cola nieta de Berlín, Jaim Soloveitchik, qu'actuara como asistente de Rosh Yeshivá pa la escuela.

El rabín Berlin dirixó la Yeshivá de Volozhin (no qu'anguaño ye Bielorrusia), entós la institución más grande del so tipu, dende 1854 hasta'l so zarru en 1892.[8] A pesar de la destrucción (dos vegaes) de la ciudá y l'edificiu de la Yeshivá en grandes quemes, la so inscripción aumentó constantemente sol so lideralgu, y la Yeshivá produciría delles figures rabíniques prominentes que lideraron a los xudíos d'Europa del Este hasta la Segunda Guerra Mundial. Ente ellos taba'l rabín Shimon Shkop.

En 1892, la Yeshivá de Volozhin dio'l peslle. Les autoridaes ruses (influyíes por elementos de Haskalah) buscaron introducir estudios seculares na Yeshivá.[9] Berlín primeramente aceptó dellos estudios seculares en llugar de pesllar por completu la Yeshivá.

Una carta de Naftali Zvi Yehuda Berlin a Jaim Berlin

Sicasí, los requisitos volviéronse cada vez más onerosos y el gobiernu finalmente axustó que: "Tolos maestros de toles materies tienen de tener diplomes universitarios ... non pueden enseñase materies xudaiques ente les 9:00 y les 15:00 hores ... nun se dexen clases nocherniegues. .. el total d'hores d'estudiu per día nun puede entepasar les diez ". Énte estes restricciones, Berlín decidió cerrar la Yeshivá.

Meses finales[editar | editar la fonte]

Ohel de Naftali Zvi Yehuda Berlin y Jaim Soloveitchik, campusantu xudíu en Varsovia

Dempués del zarru, Berlín viaxó a Vilna y otres ciudaes, tratando de saldar la delda de la Yeshivá.

Nos últimos meses de la vida de Berlín sufrió diabetes y les consecuencies d'un derrame cerebral. Magar tenía la intención de viaxar a la Tierra d'Israel, el so condición médica fízolo imposible. Pasó les sos últimes selmanes en Varsovia y morrió ellí'l 10 d'agostu de 1893.

Soterráronlu nel campusantu xudíu de Varsovia.[1][2]

La so influyencia[editar | editar la fonte]

Berlín tenía un enfoque tradicionalista del estudiu de la Torá que taba en desalcuerdu col estilu altamente analíticu de lomdus ("analís intelectual aprendíu") que foi empecipiáu por Soloveitchik conocíu como'l métodu más rápidu.[10] Sicasí, vio la Torá como daqué que tendría de lleese como poesía, con muncho significáu tácitu.

[11] El so métodu predominante d'estudiu talmúdicu foi'l d'un analís fondu del "sugya" (tema) en cuestión. L'enfoque de Netziv foi somorguiase en tolos pasaxes relevantes de tola lliteratura tannaítica, siempres esforciándose por volver a les fontes más antigües. De manera similar, emprestó especial atención a la lliteratura gaónica y a los primeres Rishonim, que taben más cerca del periodu talmúdicu. Creía que namás d'esta manera podría entendese correutamente'l testu que se taba estudiando. El so enfoque foi fuertemente afaláu por R. Dovid Luria.

El Netziv enfatizó l'estudiu de Jumash y Naj y dio un shiur na parashá selmanal tolos díes dempués de les oraciones matutines. Foi unu de los primeros partidarios del movimientu Hovevei Zion y sofitó firmemente'l reasentamiento de Eretz Yisrael. Sicasí, opúsose a la venta de la tierra para l'añu de Shemittah. Contrariamente a la opinión de Rav Hirsch, opúsose a les comunidaes separaes.[12]

Políticamente, Netziv favoreció l'asentamientu xudíu de la Tierra d'Israel (Eretz Yisrael), entós sol control del Imperiu Otomanu, primeramente foi miembru del movimientu Jovevei Tzion.[13][14] Más tarde alloñaríase del movimientu.

Foi consideráu miembru de los Misnagdim, líderes xudíos que s'oponíen al jasidismu.[8]

Bibliografía[editar | editar la fonte]

  • Ha'amek She'eila ("Afondar na entruga", títulu que reproduz un versículu del Llibru de Isaías que diz: "Afondar, entruga"), un comentariu sobro'l She'iltoth, una obra gaónica de halajá de Ajai Gaon. Vilna, 1861-67; y reeditáu con amiestes en Xerusalén (impresiones múltiples) por Mosad HaRav Kook. El trabayu inclúi una estensa introducción qu'alderica la naturaleza y la hestoria del estudiu de la Torá, titulada Kidmat HaEimek (y que'l fíu de Netziv, R. Chaim Berlin, dio-y el nome Darkah Shel Torah). Esta introducción foi publicada nuna traducción al inglés pol rabín Y. Greenman como "El camín de la Torá" (2007). Esta obra ye emblemática de la proclividad de Netziv a centrase n'obres halájiques relativamente escures, y el so conteníu tipifica, ente otres coses, el so interés xeneral poles inexactitudes y anomalíes testuales dientro de los testos halájicos.
  • Meishiv Davar ("Respuesta [de] Tipu"). Responsa arrexuntada para la so publicación a la fin de la vida de Netziv y publicada póstumamente. volvió publicase con amiestes en Xerusalén, 1993.
  • Ha'amek Davar ("Afonda na materia "), un comentariu a la Torá, título con resonancies del so comentariu sobro'l She'iltoth . La mayor parte ye un comentariu de la Torá basáu principalmente en material presentáu orixinalmente nel shiur (clase) diariu 'Parashat HaShavua'  de Netziv na Yeshivá de Volozhin. Una sección separada del comentariu, titulada 'Harchev Davar', presenta discutinios más estensos.
  • Rinah shel Torah.[13]Publicáu per primer vegada en 1886 y reeditáu como'l sestu volume d'ediciones recién d'Hai'amek Davar.Ye un trabayu de dos partes que consta d'un comentariu sobro Shir Hashirim (Metiv Shir) y un ensayu sobro los raigaños del antisemitismu (Shear Yisrael). Publicóse una traducción al inglés de Shear Yisrael por H. Joseph, Why Anti-Semitism: A Translation of "The Remnant of Israel" (Northvale, Nueva Jersey, 1996).
  • Meromei Sadeh ("Altores [del] campu", utilizáu como referencia a la tribu de Neftalí por Deborah nel Llibru de los Xueces), comentarios y percepciones sobro volumes escoyíos del Talmud.
  • Dvar Ha'emek . Publicáu en Jerusalem nel 1988. Una colección de extractos de los escritos de Netziv relacionados colos versos de Nebiim y Ketubim.
  • Imrei Shefer comentariu sobro la Haggadah shel Pesakh. Varsovia, 1889, y reeditáu en numberoses ediciones.
  • Birkat ha-Netziv, comentariu sobro la Mekhilta. Publicáu per primer vegada en Xerusalén, 1970.
  • Kidmas Ha'amek [She'eila], introducción al so comentariu sobro'l She'iltoth (numberáu enriba) y tamién tituláu Darkah shel Torah pol so fíu, el rabín Jaim Berlin. Traducíu al inglés pol rabín Elkhanan Greenman según esti últimu títulu, como "El camín de la Torá" (2007), trata de la hestoria rabínica de la Llei Oral dende Josué hasta principios de la Edá Media. Menos conocida ye una introducción con un títulu similar pero más curtiu, Kidmas Hai'amek [Davar], que figura nel so comentariu de la Torá y céntrase más na hestoria de les Escritures .
  • Eimek HaNetziv. Publicáu per primer vegada en Xerusalén, 1959-1961.Según Perl, Berlín: 40-63, esti trabayu representa'l primer productu intelectual de Netziv, compuestu principalmente nes décades de 1830 y 1840. Comentariu sobro'l halájicu Midrash Sifre.
  • Notes sobro Torat Kohanim. Publicáu más apocayá xunto con Birkat HaNetziv, Xerusalén, 1997.
  • Iggerot HaNetziv. Xerusalén, (2003). Una colección de cartes inédites (según aprobaciones republicadas).

Fontes[editar | editar la fonte]

  • Epstein, B.. Mekor Baruch. Secciones traducíes como: My Uncle the Netziv pol rabín M. Dombey. Brooklyn, New York: Mesorah publications ltd.  
  • Gil S. Perl (2012). The Pillar of Volozhin : Rabbi Naftali Ẓvi Yehuda Berlin and the world of nineteenth-century Lithuanian Torah scholarship. Brighton, Mass.: Academic Studies Press. ISBN 978-1-936235-70-4

Referencies[editar | editar la fonte]

  1. ↑ 1,0 1,1 «Rabbi Naftali Zvi Yehuda "HaNaziv" Berlin...» (inglés). www.findagrave.com. Consultáu'l 2020-08-10.
  2. ↑ 2,0 2,1 2,2 «R' Naftali Zvi Yehuda Berlin, The Netziv of Volozhin» (inglés). geni_family_tree. Consultáu'l 2020-08-12.
  3. ↑ (2012) The Pillar of Volozhin : Rabbi Naftali Ẓvi Yehuda Berlin and the world of nineteenth-century Lithuanian Torah scholarship. ISBN 978-1-936235-70-4.
  4. ↑ Men of Distinction: Biographies of Great Rabbis.
  5. ↑ Frankel. «Jews and Gender: The Challenge to Hierarchy». Oxford University Press.
  6. ↑ Berel Wein. Triumph of Survival: The Story of the Jews in the Modern Era 1650-1990.
  7. ↑ Wolkenfeld. «Rabbi Hayyim Soloveitchik of Brisk». www.sefaria.org. Consultáu'l 2020-08-10.
  8. ↑ 8,0 8,1 Cooper (August 28, 2014). «The tisch: The popular fur hat – now, not just among hassidim.». The Jerusalem Post | JPost.com. Consultáu'l 2020-08-12.
  9. ↑ Haskalah, secular studies and the close of the Yeshiva in Volozhin in 1892. http://download.yutorah.org/2011/TU2_Schachter1.pdf. Consultáu'l 2012-12-04. 
  10. ↑ Wurzburger, Walter S.. Covenantal Imperatives: Essays by Walter Wurzburger on Jewish Law, Thought and Community.
  11. ↑ Sacks (October 3, 2019). «The Torah as God's Song» (inglés). Algemeiner.com. Consultáu'l 2020-08-12.
  12. ↑ https://www.ou.org/judaism-101/bios/leaders-in-the-diaspora/rabbi-naftali-tzvi-yehudah-berlin-the-netziv/
  13. ↑ 13,0 13,1 «Rabbi Naftali Tzvi Yehuda Berlin, known as the Netziv, Rosh Yeshiva of Volozhin (1816-1893) | Torah Jews». www.truetorahjews.org. Consultáu'l 2020-08-12.
  14. ↑ Grossman, Maxine. The Oxford Dictionary of the Jewish Religion.

Enllaces esternos[editar | editar la fonte]

Sacáu de «https://ast.wikipedia.org/w/index.php?title=Naftali_Zvi_Yehuda_Berlin&oldid=4134383»